Alex Baams, ´n kwestie van kiezen | De Utrechtse Internet Courant Alex Baams, ´n kwestie van kiezen | De Utrechtse Internet Courant

Alex Baams, ´n kwestie van kiezen

Alex Baams, ´n kwestie van kiezen

Tja, keuzes maken moet iedereen, vaak is dat makkelijker gezegd dan gedaan. Dat geldt ook voor de nog jonge kunstenaar Alex Baams, geboren in 1988 in Houten. Hij is afgestudeerd als autonoom kunstenaar in de schilderkunst, maar hij is ook gefascineerd door papier en letters. Naast zijn schilderijen maakt hij installaties waar papier en letters een hoofdrol spelen. Hij geeft in eigen beheer boeken en boekjes uit die hij in zeer kleine oplages zelf drukt of laat drukken. Zijn passie voor papier knelt regelmatig met zijn schilderkunst. Moet hij kiezen voor het een of het ander? Liever zou hij meer flexibel willen zijn!

Alex Baams gaat in Houten naar de middelbare school. Met enige verbazing hoort hij van zijn tekenleraar dat je kunt worden opgeleid tot kunstenaar. Dat is nooit bij Alex opgekomen, ´kunstenaar worden’. Hij is wel hevig geïnteresseerd. Hoewel hij thuis vanaf jonge leeftijd altijd heeft getekend en geschilderd, is ‘kunst’ thuis geen gespreksstof en voor zijn zestiende verjaardag heeft Alex nooit bewust een museum bezocht. Zijn ouders stimuleren hem wel om zijn creativiteit te ontwikkelen. Op advies van zijn tekenleraar volgt hij een jaar, op zaterdagen, oriënterende teken- en schilderlessen, aan de AKV/St. Joost in s-Hertogenbosch. Daar wordt zijn talent gezien en Alex doet, voordat hij zijn schooldiploma haalt, toelatingsexamen aan de Sint Joost Academie. Hij wordt aangenomen en besluit daarom zijn middelbare school niet af te maken.

In zijn eerste jaar op Sint Joost maakt hij kennis met verschillende disciplines, onder andere grafisch technieken en schilderen. Hij kiest uiteindelijk voor de autonome schilderkunst. Hoewel hij met veel plezier de lessen volgt mist hij de klassiek academische scholing die naar zijn mening op een kunstacademie niet zou mogen ontbreken. Hij doelt bijvoorbeeld op het leren van de perspectivische wetten en de anatomie van het menselijk lichaam. Er wordt wel naar model getekend, maar dit is een ondergeschikt vak. De lessen zijn erg solistisch, de studenten werken gescheiden van elkaar en via wekelijkse gesprekken met een docent wordt de voortgang van het werk besproken en geëvalueerd. Als Alex in 2010 afstudeert, is hij nog lang niet uitgeleerd!

In het 2010 worden op de Archimedeslaan ateliers gerealiseerd in een gebouw van de voormalige Hogeschool Utrecht. Als deze in het najaar van 2010 worden opgeleverd is Alex er als de kippen bij om er een te huren. Het zijn redelijk grote ruimtes met gevels waarin veel glas is verwerkt waardoor een juiste hoeveelheid licht valt, voor een kunstschilder noodzakelijk. Met regelmaat treedt hij naar buiten met zijn werk, met zijn schilderijen, maar ook met letters en papier. In 2011 maakt hij voor een expositie in de Goretti Kapel in Tilburg een vloerinstallatie die hij een ‘prop papier in wording’ noemt. In 48 stadia laat hij zien hoe een blad papier een prop wordt. In 2012 exposeert hij enkele keren in zijn geboorteplaats Houten onder andere ‘Met punten & komma’s’, een subtiele verwijzing naar taal in de ruimste zin van het woord. Ik schreef het al, hij heeft iets met letters en papier!

Schildert hij nog vraagt u zich misschien af, het antwoord is, jazeker. Dat blijkt als hij in 2012, met 24 andere kunstenaars wordt genomineerd voor de prestigieuze Koninklijke Prijs voor de Vrije Schilderkunst. Een door Koningin Beatrix aangestelde commissie selecteert de genomineerde kunstenaars die hun werk mogen exposeren op het Paleis op de Dam in Amsterdam. Alex toont er een schilderij met de titel ‘Wat heb ik toch een kleurrijke garderobe’. Helaas wordt zijn schilderij niet als beste gekozen, maar een gesprekje met de koningin én de nominatie voelt als een hoofdprijs voor de jonge schilder.

Zoals iedere kunstenaar van zijn generatie maakt Alex grif gebruik van de sociale media om zijn werk onder de aandacht van een groot publiek te brengen. In maart 2012 is hij gestart met een project dat hij ‘110 Social Network Paintings’ noemt. In plaats van foto’s plaatst hij alleen nog foto’s van schilderijen op Facebook. De onderwerpen op de schilderijen zijn die dingen waarvan hij eigenlijk een foto zou plaatsen. Dus in plaats van een foto van een paar nieuwe schoenen schildert hij ze, maakt een foto er van en plaatst die op Facebook. Een tijdrovend project dat een jaar heeft geduurd, 110 schilderijen heeft opgeleverd en in maart 2013 is gestopt.

Alex Baams is een bescheiden jonge kunstenaar, maar toont in zijn werk een allerminst bescheiden fantasie. Die laat hij los op het platte vlak met zijn schilderijen, maar ook op en met papier. Hij schrijft korte teksten, poëzie, hij werkt aan een novelle en hij fotografeert. Hoe veelzijdig wil een mens zijn?

Op zijn website staat veel meer geschreven dan ik in deze blog kan benoemen. Alex is iemand die ondanks (misschien wel dankzij) zijn bescheidenheid mij is opgevallen. Een zeer ‘eigen’ mens die zeer ‘eigen’ werk maakt.

www.alexbaams.com

Marcel Gieling (www.marcelgieling.nl)

Marcel Gieling

Marcel Gieling

Marcel Gieling heeft jarenlang een kunsthandel gehad in Utrecht. Tegenwoordig heeft hij een online galerie. Schreef tevens de boeken Pinky Messchaert beeldopbouwer, '50 Utrechtse kunstenaars in beeld' en monografiën over Gerard Hordijk en de Utrechtse schilder Jan Rodrigo.

Profiel

geen Reacties

Reageren

Er zijn nog geen reacties geplaatst.

Plaats een reactie

Lees voor u reageert onze algemene voorwaarden. Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Uw IP adres is geregistreerd (wordt niet gepubliceerd).