Voor de tweede keer werd vrijdag de Nationale Modderdag georganiseerd. In de grote tuin van het Utrechtse kinderdagverblijf ’t Klavertje was een hoek vrijgemaakt om “eens lekker vies te worden”.

Het miezert een beetje als pedagogisch medewerker Jaco van Dongen (45) de deur opendoet van ’t Klavertje, gevestigd in voormalig klooster ’t Aloyius, niet ver van het Wilhelminapark. Van Dongen heeft in de tuin van het kinderdagverblijf een hoek ingericht waar de kinderen vandaag in de modder kunnen gaan spelen.

In een boom klimmen, rondstruinen door een bos of een kuil graven in de grond. Toen hijzelf jong was deed Van Dongen dat bijna elke dag. “Waar kunnen stadskinderen tegenwoordig nog écht buitenspelen? Ouders letten tegenwoordig veel meer op wat hun kinderen doen. Ik denk dat het goed is als kinderen wat meer zouden worden vrijgelaten.”

Grote tuin

We lopen naar de grote tuin aan de achterkant van het gebouw. Van Dongen zegt dat tegenwoordig meer dan vroeger bij alles gekeken wordt of het wel veilig genoeg is voor kinderen. “Maar een kind dat af en toe valt, dat hoort er gewoon bij.”

Van Dongen wijst naar de plek waar de kinderen straks in de modder gaan spelen. “Er was een speelhuisje, maar voor de rest werd deze hoek nog niet gebruikt. Ik heb een baal hooi neergelegd, wat kleine geulen gegraven en een slang aangelegd voor de watervoorziening. Het is gewoon drinkwater, want kinderen stoppen altijd alles in hun mond.”

Tientallen schepjes en emmertjes

Even later komen onder begeleiding van twee pedagogisch medewerkers tien kinderen aangelopen. Al snel begeven de ze zich op het speelveldje.

Op de grond liggen tientallen schepjes en emmertjes, in allerlei verschillende kleuren en groottes. Rood, geel, groen, paars en blauw, alle kleuren komen voorbij.

Van Dongen: “Vaak bedenken volwassen hoe kinderen moeten spelen. Wij laten ze vandaag hun gang gaan. Je ziet dat ze dan vanzelf aarde pakken, gaan scheppen of water uit de slang halen.” Het gaat er volgens Van Dongen om dat een kind zélf leert spelen. “En lekker vies worden, dat mag vandaag.”

Water, hooi en modder

Niet alle kinderen zijn geïnteresseerd in water, hooi en modder. Twee meisjes verkiezen de schommel naast het speelveldje boven de modderpoel. En dat is prima, zegt Van Dongen. “Elk kind is weer anders.”

Een jongetje schept wat zand in zijn groene emmertje. Vervolgens loopt hij naar de regenpijp, waar hij het met water vermengde zand ingooit. Dan tilt hij de regenpijp aan één kant omhoog, waardoor de vieze derrie op de grond belandt. Het jongetje begint ondeugend te glimlachen.

Of ze volgend jaar weer meedoen? Als het aan Van Dongen ligt wel.  “Buiten spelen, met je handen in de modder, dat is hartstikke leuk. Maandag gaan we er gewoon weer mee verder. Ik zou bijna zelf gaan meedoen, haha.”