In aanloop naar de Tour de France bezoekt DUIC verschillende Utrechtse organisaties die hun naam hebben verbonden aan het evenement. Vandaag Marcel Arendsen (43) algemeen directeur van Brecheisen Makelaardij. Het bedrijf is woningmakelaar van de provincie Utrecht 2014 en uitgeroepen tot het op een na beste makelaarskantoor van Nederland vorig jaar. Vandaag praten we echter in een informele setting over sport en de Grand Départ.
Waarom zijn jullie lid van het Business Peloton Utrecht (BPU) geworden?
“Dat hoort bij je opvoeding. We zitten hier op de Maliebaan dus voor onze neus gaat gefietst worden. Het is een feestje waar je bij moet zijn en daar verbinden we ons graag aan. We zitten dan ook met wat ideeën te spelen zoals een ‘open huizentour’: bij alle woningen die te koop staan gaan we langs en maken er een speurtochtje van. Dat moeten we echter wat verder uit gaan werken. Wat we in ieder geval doen is een partytent opzetten in de achtertuin. Kunnen we wat vrienden en relaties uitnodigen voor een hapje en een drankje.”
Zijn jullie als bedrijf veel betrokken in de sport?
“Tot aan de crisis gaven we tonnen uit aan verschillende sportverenigingen en evenementen. We hadden ook een skybox bij FC Utrecht, maar dat zijn de eerste dingen die eraf gaan bij een mindere markt. We zijn momenteel wel weer meer bezig met wat sponsoring van lokale verenigingen.”
Wat heb jij persoonlijk met sport?
“Ik kom uit een echte sportfamilie en heb nog wat jaartjes in de jeugd bij Ajax gelopen. Daar leer je wel met kritiek om te gaan. Die bagage neem je mee in het bedrijfsleven. In de topsport leer je als team te werken. Ik zeg wel eens dat wij als makelaars bij Brecheisen een soort arenden zijn in formatie, dat zijn roofvogels dus vliegen eigenlijk helemaal niet in formatie. Zo werkt het bij ons ook een beetje. In de sport leer je ook om nooit op te geven. Als je niet tot het uiterste durft te gaan dan red je het niet. Dat geloof is het belangrijkste.”
“De beste jongens kregen bij Ajax ook de meeste kritiek. Je leert wel incasseren. Ik speelde samen met Edgar Davids en die loste een ruzie op door dat op de training even duidelijk te maken. (Lachend) Zelf heb ik daar nog wel eens een flinke blessure door opgelopen, maar dat is all in the game.”
En dat herken jij ook in het fietsen?
“Op die fiets gaan die jongens helemaal dood. Prachtig om te zien. Ik hou daar echt van. Ik begin zelf om acht uur en ben pas klaar om half elf. Je moet bereid zijn om volledig voor je klanten te gaan. Zelf doe ik nog aan kickboksen en daar kreeg ik laatst een flinke trap op mijn been. Daarna besefte ik dat hij helemaal niet trapte om mij te raken, maar om door me heen te rammen. Die echte topsportmentaliteit daar draait het om en is aangeboren.”
8 Reacties
ReagerenIk vind de kop van het artikel niet zo gepast gezien wat er een aantal weken gebeurd is bij Vredenburg…..
Ik ben het eens met Evelien, ik schrok een beetje toen ik de titel las. Dit zet Marcel Arendsen in een kwaad daglicht en het siert DUIC niet.
Het is inderdaad wat ongelukkig deze kop maar volgens mij denkt ieder weldenkend mens bij een dergelijke passage niet aan letterlijk doodgaan op de fiets. Althans, ik moest de kop teruglezen toen ik je reactie las.
Ik vind het maar een raar, volkomen ongestructureerd verhaal in dit stukje. En inhoudelijk valt er een boek over te schrijven. Dat begint al met:
V: “Waarom zijn jullie lid van het Business Peloton Utrecht (BPU) geworden?”
A: “Dat hoort bij je opvoeding.”
En daarna werd het niet veel beter meer.
Ongepaste kop!!
Nare kop en ook een naar stukje. Als het over sport gaat, gaat of over partytenten en skyboxen, of over elkaar een blessure schoppen.
Wat een merkwaardig wereldbeeld heeft deze man.
Wat een triest verhaal is dit zeg. Wat is nu, volgens hem, het verband tussen de TdFr. het gewone fietsgebruik en vastgoedontwikkeling in Utrecht? Toch wel meer dan een partytent in de eigen tuin, dunkt me.
Wat een negatief gedoe!
Ik vind het verhaal heel mooi !