Nu het Utrechtse Stationsgebied langzaamaan weer ergens op begint te lijken doneert Wim Uilenbroek 800 foto’s over de sloop van de Stationswijk in de jaren ’70 aan Het Utrechts Archief. Zondag geeft hij in het Utrechts Archief een lezing over deze periode
Nu het Utrechtse Stationsgebied langzaamaan weer ergens op begint te lijken doneert Wim Uilenbroek 800 foto’s over de sloop van de Stationswijk in de jaren ’70 aan Het Utrechts Archief. Zondag geeft hij in het Utrechts Archief een lezing over deze periode
In de jaren ’70 werd een deel van Utrecht Centrum, de Stationswijk, gesloopt voor de bouw van Hoog Catharijne. Uilenbroek legde in die jaren de sloop en de bouw vast. Onlangs doneerde hij deze beeldbank van 800 foto’s aan Het Utrechts Archief. Komende zondag en 19 april geeft hij op eigen wijze twee lezingen over zijn belevenissen uit deze tijd. Hieronder een selectie van zijn foto’s.
Overzicht van de binnenstad van Utrecht, vanaf de Domtoren, uit het oosten, met rechts op de voorgrond de Steenweg, in het midden Achter Clarenburg en omgeving en op de achtergrond het Centraal Station in 1970.Overzicht van het Vredenburg te Utrecht, uit het zuidwesten, in de richting van de lange Viestraat (links), met rechts de noordoostelijke pleinwand in 1970Gezicht op het Jaarbeursgebouw aan het Vredenburg te Utrecht, tijdens de sloop, met op de voorgrond de Rijnkade in 1970Afbeelding van de sloop van de Jaarbeursgebouwen aan het Vredenburg te Utrecht.Afbeelding van een blootgelegd restant van het vroegere Kasteel Vredenburg (of van de Fruithal / Korenbeurs?) tussen de fundamenten van het gesloopte Jaarbeursgebouw aan het Vredenburg te Utrecht in 1970Gezicht op de Stadsbuitengracht te Utrecht tussen de Catharijnesingel (links) en de Rijnkade, tijdens de demping in 1971Afbeelding van het heien van de fundering voor de toekomstige Catharijnebaan te Utrecht, ter hoogte van de Catharijnebrug. Op de achtergrond de bebouwing aan de Catharijnesingel (hoek Leidseweg) in 1972Gezicht op de bebouwing aan de Leidseweg te Utrecht, kort voor de sloop, vanaf de hoek met Stationsplein (rechts) in 1972Gezicht op het Stationsplein te Utrecht, vanaf de hoek met de Leidseweg, met links Parfumerie Apollo (Stationsplein 2) en in het midden Hotel Terminus (Stationsplein 3) in 1972Gezicht in de Stationsstraat te Utrecht, met op de achtergrond het Centraal Station in 1972Gezicht op het Stationsplein te Utrecht, met links het Centraal Station (N.S.-station Utrecht C.S.) en op de achtergrond de in aanbouw zijnde nieuwe Stationshal in 1973Gezicht op de roltrappen in de Clarentuin naar Boven Clarenburg in het kantoor- en winkelcentrum Hoog Catharijne te Utrecht, op de dag van de opening van het winkelcentrum in 1973
Au au au, wat doet dit pijn om die stationswijk weer terug te zien. Zeker met de aanleg van die Catharijne snelweg en dysproportionele nieuwe HC-gebouw. Wat is daar begin jaren ’70 welbewust vernield.
Leuke historische plaatjes. Ik heb er zelf ook vaak rondgelopen en vindt die kritiek op de ontwikkeling die het stadcentrum heeft doorgemaakt in de afgelopen 50 jaar eigenlijk zwaar overtrokken. Het oogt nu aardig maar zo bijzonder was die stationsbuurt nu ook weer niet. En het Vredenburg was een grote parkeerplaats. Mede door HC heeft de economie van de binnenstad een enorme vlucht genomen. Bouwen, verbouwen, slopen en nieuwbouwen maken juist de boeiende organische ontwikkeling van de stad. Dat is in Utrecht al meer dan 1000 jaar zo gegaan.
Mooie foto’s. Ik kan er echter niet uit opmaken dat er met de sloop ervan nou zo heel veel mee verloren is gegaan.
We hebben nog een heel groot stuk historisch stadscentrum over dat het wel verdient om geconserveerd te worden.
Oh oh oh, wat een zonde! Hoe hebben ze kunnen denken dat beton mooier is dan baksteen (stationswijk) en water (gracht)?!?
De Stationsstraat laat dat pijnlijk duidelijk zien…
En de op een na laatste foto, waar de mooie oude hal van achteren langzaam overstemd wordt door de nieuwe hal.
Ik ben geboren in 1980 maar ik geloof dat Utrecht daarvoor nog mooier was.
Wat de gemeente en hun ####### hebben gesloopt is criminaliteit en maffia praktijken. Waar was de harde kern ipv in stadions elkaar de koppen inslaan. Ze hebben mijn onze stad vernield. Wel mooi dat het water weer terug is want ik heb dat nooit gekend maar deze foto’s wat zijn ze mooi. Ik ben pas uit Utrecht verhuisd naar Ngein maar herken steeds minder mijn thuis. Ontloop deze zelfs liever zeker als ik op de kop van Lombok kom, komt er een woede naar boven. Dat Utrechters dit Utrecht hebben aangedaan. Centrum kun je vervolgens slecht in en uit. Ik kan nog even doorgaan maar ik houd al op. Super foto’s nogmaals
Eerlijk gezegd ben ik niet onder de indruk van de gesloopte gebouwen. De gebouwen/loodsen van de jaarbeurs zijn saai, station is niet veel bijzonders en de toegang via de stationsstraat ziet er ook niet indrukwekkend uit. Zeker niet voor de 4e stad van Nederland en het spoorwegknooppunt van Nederland.
Het is er met HC niet veel beter op geworden.
De voortekenen lijken toch iets op te gaan leveren dat zowel beter is dan de oude stationswijk als het huidige HC/Station.
Mooie foto’s volgens mij is de maker nog familie van mijn moeder ook. Jammer dat Utrecht steeds minder Utrecht is. Wow wat was die stad mooi. Ook al woon ik nu al bijna 7 jaar niet meer in Utrecht. Mijn hart is voor altjd en eeuwig in Utrecht.
Net na de oorlog ben ik geboren in Rotterdam en daardoor opgegroeid met een verwoest stadscentrum. Bovendien ben ik getuige geweest van de wederopbouw, die op dit moment vrijwel volledig is gecorrigeerd. Toen ik in 1965 in Utrecht kwam, werd ik wederom geconfronteerd met afbraak maar nu wegens de dramatische sloopplannen rond het station. Omdat ik de stad niet kende viel het mij toen op dat er nauwelijks protest was. Ik heb nog drie jaren tegenover het station gewoond en het begin van de sloop van een bijzondere wijk gewoond, die de gemeente bewust heeft laten verpauperen. Wat hadden daar prachtige appartementen gerealiseerd kunnen worden. Ook het station van van Ravenstein had zeker ingepast kunnen worden in latere plannen. Nog steeds wacht ik op een gebaar van de gemeente om nog iets goed te maken. Geef ons het gebouw de Utrecht terug. Bijvoorbeeld i.p.v. die nare bebouwing aan de westzijde van het nieuwe Catharijnekanaal. Misschien wordt het ooit nog eens een singel.
Het is mooi om te zien dat nu er foto’s van hoe het echt was te zien zijn het sentiment van ‘vroeger was U nog mooi’ wat aan het bijdraaien is.
Lets face it, de oude stationswijk was er een van dertien in een dozijn. Deventer, Zwolle, Hengelo, allemaal hebben ze een oud stationsgebouw met wat eind 19e eeuwse woningen eromheen.
Klagen over de stationswijk en niet over Overvecht, kanaleneiland, Hoograven, Leidsche Rijn, etc.. is klagen over een watervlek op je bestek terwijl het vlees rot is.
Utrechter; uw opa klaagde over de komst van het station, nu klaagt u over het afbreken daarvan. Eer uw ouderen! Leve de vooruitgang!
Wat een mooie foto’s en dierbare herinneringen. Laten we niet vergeten dat de Werkgroep Herstel Leefbare Oude Stadswijken nog veel heeft kunnen tegenhouden (o.a. de niet gerealiseerde doorbraak van Voor Clarenburg dwars door de deels middeleeuwse bebouwing naar de Mariaplaats toe). Utrechtse bestuurders hebben soms een nauwelijks te onderdrukken neigen tot slopen. En dat gedrag is allemaal, om Gerard Reve te citeren, al van “voor de oorlog”.
Ik ben in 1970 in Utrecht gaan studeren en heb de stationswijk en het oude station nog meegemaakt. Bij het zien van deze fantastische foto’s krijg je toch de neiging om het verleden te gaan romantiseren. In 1870 zag de stad er ook weer anders uit. M.a.w alles is vergankelijk in ons aardse bestaan.
Het had nog veeel erger kunnen zijn!
Dank Marga,
Ik loop er elke dag nog met veel plezier met m’n hond.
Marga Klompé heeft een belangrijke rol gespeeld bij het voorkomen van verdere demping van de singels en bij de totstandkoming van het gebied binnen de singels tot beschermd stadsgezicht. Als minister van CRM (cultuur) bepaalde ze eind jaren zestig dat de Utrechtse singels rijksmonumenten zijn. Hiermee stak ze een stokje voor het plan om de Stadsbuitengracht volledig te dempen en tot een vierbaans verkeersweg om te bouwen.
Ik ben het volledig met je eens Leonard, maar mijn bezwaar geldt vooral het feit dat er een hoop narigheid voor in de plaats is gekomen, waar nog steeds mee geworsteld wordt. Behalve Pieter Conemans, die zijn hond er uitlaat. Het is dan ook de beste plaats waar drollen achter gelaten kunnen worden.
dynamiek en ontwikkeling is goed voor elke stad. Dat het oude stadbeeld hier moest en zou veranderen is daarom op zich geen ramp. De ramp kwam pas door wat ervoor in de plaats kwam. Die vorm van platbetonneren van een woonomgeving heeft vooral te maken met de heersende inzichten rond bouwen, architectuur en stadontwikkeling, waarin veel te weinig aandacht is voor de menselijke kant van het samenleven. De mensen moeten zich veel meer organiseren en samenwerken om aan dit soort incrowddenkbeelden van bepalende groepen het hoofd te bieden.
Ik denk dat er wat mensen zijn die het beeld dat ze nu krijgen van de stationsbuurt vergelijken met de huidige binnenstad en vervolgens de conclusie trekken dat er niet zoveel verloren is gegaan. De vergissing die dan wordt gemaakt is dat men zich niet bewust is van het feit dat de huidige binnenstad destijds een zelfde uitstraling had als de stationsbuurt op deze foto’s. Maar het overgebleven deel van de binnenstad is wel doorontwikkeld naar voetgangersgebied, verder opgeknapt etc. Dat was ook goed mogelijk geweest met de stationsbuurt en het oude jaarbeursgebouw. Uiteraard was er een probleem ontstaan met het station. We waren niet ontkomen aan aanpassingen. Maar de wijze waarop het destijds is gebeurd is ondoordacht geweest…
Helemaal eens met Otto N. en Maarten van den O. De stad was in handen van Bredero, de Jaarbeurs en de Spoorwegen. Men wilde de Utrechters door een een betonnen winkelcentrum leiden om het station te kunnen bereiken. Dat is gelukt (ook al wist men -qua architectuur- toen al dat het weer binnen 50 jaar afgebroken zou worden).
Met respect voor de stad en voor de Utrechtenaren was er veel meer mogelijk geweest. Maar die stonden en staan buiten spel. Prestige, hap snap, geld, opportunisme bepaalde ‘het onontkeerbare beleid’,….van wie eigenlijk?.
Inderdaad, schitterende foto’s. Maar inderdaad: dat Jaarbeursgebouw was geen schoonheid. En die stationsbuurt was wel mooi, maar niet van eeuwigheidswaarde. (Ik herinner me nog het journalistencafé, tot 6 u. ‘s morgens open!)
#Herman: die Stationsstraat was zeker niet de toegangsstraat tot het CS. Dat was langs Terminus of vanaf het Moreelsepark. En het stationsgebouw was een ikoon, ontworpen door S. van Ravesteijn, met een prachtterras en een spoorbios links na de ingang (waar perronkaartjes nog gecontroleerd werden). Het zou alleen op dit moment veel te klein geweest zijn, dat wel. Hoe pas je dan zo’n gebouw aan voor deze tijd én de toekomst zonder het aan te tasten?
Overigens mooie uitdrukking van Peter: “klagen over een watervlek op je bestek terwijl het vlees rot is”. Die onthoud ik.
Prachtige foto’s, inderdaad. En de mensen die zeggen dat er met de stationswijk niets verloren is gegaan? Die moeten zich wel realiseren dat de stationswijk is verloedert, pas nadat de gemeente de boel bewust heeft laten versloffen. Dit om draagvlak te creëren de bouwmaffia Bredero van dictator Jan de Vries zij gang te laten gaan in het stationsgebied en alles met de grond gelijk te maken! Natuurlijk, het is al lang geleden. Al in 1963 namen de handlangers van Bredero ( vermomd als gemeenteraad ) het plan voor de bouw van HC aan. De stationswijk stamde uit de .19e eeuw, en had natuurlijk niet helemaal behouden kunnen blijven.Maar er is een groot verschil tussen een wijk opknappen en moderniseren, of zo’n wijk naar de kloten helpen . Dat laatste is gebeurt met de stationswijk, begin jaren 70. Hulde voor de lakeien van Bredero!! P.S. Dit bedrijf was amper 10 jaar na de opening van HC failliet.
27 Reacties
ReagerenAu au au, wat doet dit pijn om die stationswijk weer terug te zien. Zeker met de aanleg van die Catharijne snelweg en dysproportionele nieuwe HC-gebouw. Wat is daar begin jaren ’70 welbewust vernield.
Coclusie:
We moeten ons schamen dat het
hele centrumgebied van Utrecht
vernield is door de gemeente & welstandcommissie!
Mooi om te zien!
Prachtig voorbeeld van (groot)stedelijke vernielzucht. Opdat we niet vergeten
Ik had hier graag een keer rondgelopen toen het er allemaal nog stond..
Leuke historische plaatjes. Ik heb er zelf ook vaak rondgelopen en vindt die kritiek op de ontwikkeling die het stadcentrum heeft doorgemaakt in de afgelopen 50 jaar eigenlijk zwaar overtrokken. Het oogt nu aardig maar zo bijzonder was die stationsbuurt nu ook weer niet. En het Vredenburg was een grote parkeerplaats. Mede door HC heeft de economie van de binnenstad een enorme vlucht genomen. Bouwen, verbouwen, slopen en nieuwbouwen maken juist de boeiende organische ontwikkeling van de stad. Dat is in Utrecht al meer dan 1000 jaar zo gegaan.
Bij het zien van dit prachtige fotografische tijdsbeeld krijg men toch weer een brok in de Utrechtse keel.
Ach ja, andere tijden. Wat is het toch snel drukker geworden.
Stationsbuurt was wel mooi, maar ‘t oude station hoef ik niet terug…
Mooie foto’s. Ik kan er echter niet uit opmaken dat er met de sloop ervan nou zo heel veel mee verloren is gegaan.
We hebben nog een heel groot stuk historisch stadscentrum over dat het wel verdient om geconserveerd te worden.
Oh oh oh, wat een zonde! Hoe hebben ze kunnen denken dat beton mooier is dan baksteen (stationswijk) en water (gracht)?!?
De Stationsstraat laat dat pijnlijk duidelijk zien…
En de op een na laatste foto, waar de mooie oude hal van achteren langzaam overstemd wordt door de nieuwe hal.
Ik ben geboren in 1980 maar ik geloof dat Utrecht daarvoor nog mooier was.
Wat de gemeente en hun ####### hebben gesloopt is criminaliteit en maffia praktijken. Waar was de harde kern ipv in stadions elkaar de koppen inslaan. Ze hebben mijn onze stad vernield. Wel mooi dat het water weer terug is want ik heb dat nooit gekend maar deze foto’s wat zijn ze mooi. Ik ben pas uit Utrecht verhuisd naar Ngein maar herken steeds minder mijn thuis. Ontloop deze zelfs liever zeker als ik op de kop van Lombok kom, komt er een woede naar boven. Dat Utrechters dit Utrecht hebben aangedaan. Centrum kun je vervolgens slecht in en uit. Ik kan nog even doorgaan maar ik houd al op. Super foto’s nogmaals
Eerlijk gezegd ben ik niet onder de indruk van de gesloopte gebouwen. De gebouwen/loodsen van de jaarbeurs zijn saai, station is niet veel bijzonders en de toegang via de stationsstraat ziet er ook niet indrukwekkend uit. Zeker niet voor de 4e stad van Nederland en het spoorwegknooppunt van Nederland.
Het is er met HC niet veel beter op geworden.
De voortekenen lijken toch iets op te gaan leveren dat zowel beter is dan de oude stationswijk als het huidige HC/Station.
Mooie foto’s volgens mij is de maker nog familie van mijn moeder ook. Jammer dat Utrecht steeds minder Utrecht is. Wow wat was die stad mooi. Ook al woon ik nu al bijna 7 jaar niet meer in Utrecht. Mijn hart is voor altjd en eeuwig in Utrecht.
Net na de oorlog ben ik geboren in Rotterdam en daardoor opgegroeid met een verwoest stadscentrum. Bovendien ben ik getuige geweest van de wederopbouw, die op dit moment vrijwel volledig is gecorrigeerd. Toen ik in 1965 in Utrecht kwam, werd ik wederom geconfronteerd met afbraak maar nu wegens de dramatische sloopplannen rond het station. Omdat ik de stad niet kende viel het mij toen op dat er nauwelijks protest was. Ik heb nog drie jaren tegenover het station gewoond en het begin van de sloop van een bijzondere wijk gewoond, die de gemeente bewust heeft laten verpauperen. Wat hadden daar prachtige appartementen gerealiseerd kunnen worden. Ook het station van van Ravenstein had zeker ingepast kunnen worden in latere plannen. Nog steeds wacht ik op een gebaar van de gemeente om nog iets goed te maken. Geef ons het gebouw de Utrecht terug. Bijvoorbeeld i.p.v. die nare bebouwing aan de westzijde van het nieuwe Catharijnekanaal. Misschien wordt het ooit nog eens een singel.
Het is mooi om te zien dat nu er foto’s van hoe het echt was te zien zijn het sentiment van ‘vroeger was U nog mooi’ wat aan het bijdraaien is.
Lets face it, de oude stationswijk was er een van dertien in een dozijn. Deventer, Zwolle, Hengelo, allemaal hebben ze een oud stationsgebouw met wat eind 19e eeuwse woningen eromheen.
Klagen over de stationswijk en niet over Overvecht, kanaleneiland, Hoograven, Leidsche Rijn, etc.. is klagen over een watervlek op je bestek terwijl het vlees rot is.
Utrechter; uw opa klaagde over de komst van het station, nu klaagt u over het afbreken daarvan. Eer uw ouderen! Leve de vooruitgang!
Wat een mooie foto’s en dierbare herinneringen. Laten we niet vergeten dat de Werkgroep Herstel Leefbare Oude Stadswijken nog veel heeft kunnen tegenhouden (o.a. de niet gerealiseerde doorbraak van Voor Clarenburg dwars door de deels middeleeuwse bebouwing naar de Mariaplaats toe). Utrechtse bestuurders hebben soms een nauwelijks te onderdrukken neigen tot slopen. En dat gedrag is allemaal, om Gerard Reve te citeren, al van “voor de oorlog”.
Ik ben in 1970 in Utrecht gaan studeren en heb de stationswijk en het oude station nog meegemaakt. Bij het zien van deze fantastische foto’s krijg je toch de neiging om het verleden te gaan romantiseren. In 1870 zag de stad er ook weer anders uit. M.a.w alles is vergankelijk in ons aardse bestaan.
Het had nog veeel erger kunnen zijn!
Dank Marga,
Ik loop er elke dag nog met veel plezier met m’n hond.
Marga Klompé heeft een belangrijke rol gespeeld bij het voorkomen van verdere demping van de singels en bij de totstandkoming van het gebied binnen de singels tot beschermd stadsgezicht. Als minister van CRM (cultuur) bepaalde ze eind jaren zestig dat de Utrechtse singels rijksmonumenten zijn. Hiermee stak ze een stokje voor het plan om de Stadsbuitengracht volledig te dempen en tot een vierbaans verkeersweg om te bouwen.
Ik ben het volledig met je eens Leonard, maar mijn bezwaar geldt vooral het feit dat er een hoop narigheid voor in de plaats is gekomen, waar nog steeds mee geworsteld wordt. Behalve Pieter Conemans, die zijn hond er uitlaat. Het is dan ook de beste plaats waar drollen achter gelaten kunnen worden.
dynamiek en ontwikkeling is goed voor elke stad. Dat het oude stadbeeld hier moest en zou veranderen is daarom op zich geen ramp. De ramp kwam pas door wat ervoor in de plaats kwam. Die vorm van platbetonneren van een woonomgeving heeft vooral te maken met de heersende inzichten rond bouwen, architectuur en stadontwikkeling, waarin veel te weinig aandacht is voor de menselijke kant van het samenleven. De mensen moeten zich veel meer organiseren en samenwerken om aan dit soort incrowddenkbeelden van bepalende groepen het hoofd te bieden.
Ik denk dat er wat mensen zijn die het beeld dat ze nu krijgen van de stationsbuurt vergelijken met de huidige binnenstad en vervolgens de conclusie trekken dat er niet zoveel verloren is gegaan. De vergissing die dan wordt gemaakt is dat men zich niet bewust is van het feit dat de huidige binnenstad destijds een zelfde uitstraling had als de stationsbuurt op deze foto’s. Maar het overgebleven deel van de binnenstad is wel doorontwikkeld naar voetgangersgebied, verder opgeknapt etc. Dat was ook goed mogelijk geweest met de stationsbuurt en het oude jaarbeursgebouw. Uiteraard was er een probleem ontstaan met het station. We waren niet ontkomen aan aanpassingen. Maar de wijze waarop het destijds is gebeurd is ondoordacht geweest…
Helemaal eens met Otto N. en Maarten van den O. De stad was in handen van Bredero, de Jaarbeurs en de Spoorwegen. Men wilde de Utrechters door een een betonnen winkelcentrum leiden om het station te kunnen bereiken. Dat is gelukt (ook al wist men -qua architectuur- toen al dat het weer binnen 50 jaar afgebroken zou worden).
Met respect voor de stad en voor de Utrechtenaren was er veel meer mogelijk geweest. Maar die stonden en staan buiten spel. Prestige, hap snap, geld, opportunisme bepaalde ‘het onontkeerbare beleid’,….van wie eigenlijk?.
Inderdaad, schitterende foto’s. Maar inderdaad: dat Jaarbeursgebouw was geen schoonheid. En die stationsbuurt was wel mooi, maar niet van eeuwigheidswaarde. (Ik herinner me nog het journalistencafé, tot 6 u. ‘s morgens open!)
#Herman: die Stationsstraat was zeker niet de toegangsstraat tot het CS. Dat was langs Terminus of vanaf het Moreelsepark. En het stationsgebouw was een ikoon, ontworpen door S. van Ravesteijn, met een prachtterras en een spoorbios links na de ingang (waar perronkaartjes nog gecontroleerd werden). Het zou alleen op dit moment veel te klein geweest zijn, dat wel. Hoe pas je dan zo’n gebouw aan voor deze tijd én de toekomst zonder het aan te tasten?
Overigens mooie uitdrukking van Peter: “klagen over een watervlek op je bestek terwijl het vlees rot is”. Die onthoud ik.
Oh, ik wist niet dat de stationswijk zo mooi was! Wat jammer van de sloop. Nu komen er alleen maar meer stedelijke hoge wangedrochten bij helaas.
Nostalgie. Nog geen Groenlinkse autopestterreur. Onbevangen toekomst, al die auto’s op die plaatjes!
Prachtige foto’s, inderdaad. En de mensen die zeggen dat er met de stationswijk niets verloren is gegaan? Die moeten zich wel realiseren dat de stationswijk is verloedert, pas nadat de gemeente de boel bewust heeft laten versloffen. Dit om draagvlak te creëren de bouwmaffia Bredero van dictator Jan de Vries zij gang te laten gaan in het stationsgebied en alles met de grond gelijk te maken! Natuurlijk, het is al lang geleden. Al in 1963 namen de handlangers van Bredero ( vermomd als gemeenteraad ) het plan voor de bouw van HC aan. De stationswijk stamde uit de .19e eeuw, en had natuurlijk niet helemaal behouden kunnen blijven.Maar er is een groot verschil tussen een wijk opknappen en moderniseren, of zo’n wijk naar de kloten helpen . Dat laatste is gebeurt met de stationswijk, begin jaren 70. Hulde voor de lakeien van Bredero!! P.S. Dit bedrijf was amper 10 jaar na de opening van HC failliet.
Eewig zonde. Geboren op Stationsplein 16 bis. Altijd mooi uitzicht op het plein. Er gebeurde van alles. Mooie herinneringen.