Utrecht Centraal, normaal één van de drukste stations van Nederland, is op dinsdagochtend nagenoeg uitgestorven. Het treinpersoneel legt de hele dag het werk neer uit protest tegen de verhoging van de pensioenleeftijd.

“Beste reizigers”, klinkt het uit de luidsprekers. “Vanwege de pensioenacties rijden er de hele dag weinig tot geen treinen. U wordt geadviseerd om niet met de trein te reizen.” Het is een verstandig advies: op de informatieborden staat bij elke trein ‘rijdt niet/cancelled.’

(Tekst gaat door onder afbeelding)

Toch zitten er een paar hoopvolle – en een paar wanhopige – mensen te wachten of er niet tóch een trein komt. Een vrouw met een rolkoffertje vraagt vertwijfeld aan iedereen die ze tegenkomt hoe ze op naar Schiphol komt, de tranen lopen over haar wangen.

(Tekst gaat door onder afbeelding)

Alexander van Dijl (36) is een stuk rustiger. Hij werkt kalm op zijn laptop met een kop koffie naast zich op het bankje. “Ik moet naar Amsterdam Amstel. Er zijn natuurlijk wel vaker ov-stakingen en meestal rijdt er evengoed wel wat. Dit is voor mij echt voor het eerst dat ik helemaal niet op m’n werk kan komen. Maar misschien komt er later nog wat. Ik blijf hier werken tot m’n laptop leeg is en dan ga ik naar huis.”

(Tekst gaat door onder afbeelding)

Shikhar Agarwal (22) zit een eindje verderop druk te appen. Hij was zich niet bewust van de staking. “Nee, ik hoorde er vanochtend voor het eerst over. Ik moet naar Amsterdam Centraal, maar het lijkt erop dat ik hier vast zit. Maar ik ben het ermee eens dat ze staken, de pensioenleeftijd is een goede zaak om voor in actie te komen. Ik ga m’n collega’s vragen of ze ergens hulp mee nodig hebben en dan ga ik wel vanuit een winkel werken ofzo.”

(Tekst gaat door onder afbeelding)

Brian Droop (45) is een opvallende verschijning in de lege stationshal. Met twee borden met de tekst ‘solidair met de stakers’ loopt hij rond. Hier en daar knoopt hij een praatje aan met NS-personeel dat vandaag wel aan het werk is en vertelt hij een paar verwarde treinreizigers wat er aan de hand is.

“Ja ik steun de pensioenstakingen. Ik ben hier omdat ik gisteren in Amsterdam een aantal handtekeningen heb opgehaald van mensen die solidair zijn met het stakende personeel vandaag. Die heb ik hier net met een paar vlaaien overhandigd aan de mensen in de bedrijfskantine hier. Deze mensen staken niet alleen voor hun eigen pensioen, maar ook dat van ons.”

Droop heeft zich ondertussen kunnen ontfermen over de vrouw met haar rolkoffertje. “Ik breng haar even naar de taxi’s, zodat ze hopelijk toch nog op Schiphol kan komen.”