Utrecht, Amsterdam, Rotterdam en Den Haag krijgen 8 ton van de overheid, om de acceptatie van homoseksualiteit binnen de Turkse, Marokkaanse, Surinaamse en Antilliaanse gemeenschap te vergroten.
Dat zei minister Bussemaker van Onderwijs en Emancipatie (PvdA) in het Radio 1-programma Met het Oog op Morgen.
Een duwtje in de goede richting
Alhoewel de acceptatie van homoseksualiteit in Nederland relatief hoog is, wordt er binnen verschillende gemeenschappen vaak nog afwijzend op gereageerd. Bussemaker hoopt dat het Rijk kan helpen de discussie “de goede kant op te helpen”.
Eerder onderzoek wees uit dat minder dan een derde van de Turkse en Marokkaanse Nederlanders het goed zou vinden dat homoseksuelen met elkaar kunnen trouwen en dat driekwart het een probleem zou vinden als hun kind een partner van hetzelfde geslacht zou hebben.
Zorgen om houding jongeren
Bussemaker maakt zich daarnaast zorgen over de houding van veel jongeren ten opzichte van homoseksualiteit, onderstreepte ze in haar toespraak voorafgaand aan de Canal Parade. Zo geeft een derde van alle Nederlandse jongeren tussen de twaalf en de achttien jaar aan dat op hun school een homoseksuele medeleerling beter in de kast kan blijven. Bijna de helft van leerlingen met een Turkse achtergrond, en ruim een derde van de leerlingen met een Marokkaanse achtergrond, wijst homoseksualiteit af.
Juist onder jongeren moet homoseksualiteit zichtbaar en bespreekbaar worden gemaakt, volgens Bussemaker. Het kabinet ondersteunt daarom initiatieven waarbij jongeren leren elkaars verschillen te accepteren en respecteren.
Canal Parade Amsterdam
Bussemaker voer zaterdag mee op een boot tijdens de Gay Pride in Amsterdam. Op haar boot nodigde ze wethouders van de vier grote steden en een aantal voorvechters van homo-emancipatie uit allochtone gemeenschappen uit.
1 Reactie
Reageren… in hoeverre de Overheid haar gezag kan laten gelden inzake maatschappelijke kwesties als “multiculturele samenleving”, “zorgzame samenleving” en “solidaire samenleving” hebben we de afgelopen decades kunnen aanschouwen. “Tolereren” is evenwel iets anders dan “gedogen”, lees het softdrugsbeleid of het gebrek daaraan.
Daarbij de vraag of de Overheid adequaat inspeelt op signalen uit de samenleving, zo die daartoe de instrumenten beheer(s)t/d.
Een seculier geordende maatschappij is dus niet per definitie zaligmakend, al predikt ieder religieus Hoofdpersoon Liefde en Vrede tussen alle mensen; ergens iets mis gegaan???