De deuren staan open, maar lessen zijn er niet meer op de Dutch Shoe Academy in Utrecht. De locatie op Bedrijventerrein Overvecht is feestelijk aangekleed voor een van de diploma-uitreikingen van de studenten, het feest wordt compleet gemaakt met academische baretten en rode rozen. In dit gebouw is ook de mbo-opleiding Shoe Developer te vinden, dé opleiding voor wie schoenen wil ontwerpen, maken en herstellen. Speciaal voor DUIC kwamen drie afgestudeerden van deze nieuwe opleiding even terug om te vertellen over hun werk en ervaringen.

De Dutch HealthTec Academy – een van de scholen van MBO Amersfoort, telt zo’n 750 studenten. In het gebouw zitten mbo-opleidingen die met gezondheid en het lichaam te maken hebben, dat varieert van een opleiding in de tandtechniek tot in de orthopedische techniek. Sinds 2015 is hier ook de Dutch Shoe Academy gevestigd. Het is een kleinschalige school met praktijkgericht onderwijs. Een van de vakdocenten van het eerste uur is Liesel Swart. Zij is docent Shoe Developer en neemt de studenten vanaf het begin mee in het vak van shoe developer. Hoe dat in z’n werk gaat, legt ze uit in een van de praktijklokalen. Het staat er vol met naaimachines, lijmtafels en uiteraard kasten die uitpuilen met verschillende soorten schoenen.

Eerst leer je je creatieve ideeën uitwerken met schetsen en de programma’s Photoshop en Illustrator. Daarna ga je een grondpatroon maken, dan een detailpatroon dat bestaat uit losse onderdelen van de schoen. Op dag één begin je daar al mee. Swart: “Het eerste model waarmee  studenten aan de slag gaan is de muil, een soort slipper met gesloten voorkant. Het is het simpelste model. Voor veel mensen is dat even doorbijten – het lijkt makkelijk maar ook hiervan kan je veel dingen leren. En iedereen moet door die eerste fase heen. Daarna kunnen ze verder met de pump en de veterschoen.”

Tekst loopt door onder afbeelding

Model

Elk jaar maken de studenten kennis met zo’n vier nieuwe modellen. “Ieder model brengt nieuwe uitdagingen met zich mee. Bij ieder model moeten ze ervoor zorgen dat de schoen bij de bal van de voet ook de grond raakt en dat tegelijkertijd de hak stevig staat. Zet je de hak op de tafel, maar blijft de voorvoet zweven? Dan is de hak eigenlijk te hoog. Dat zie je steeds vaker bij grote commerciële partijen. Het zit zo. Het maken van een schoenleest is kostbaar, dus wat grote producenten vaak doen, is één leest gebruiken en daar verschillende hakhoogtes onder passen. Maar eigenlijk kan dat niet.”

Swart ziet in de eerste lichtingen al verschillende studenten voorbijkomen. Sommigen wachtten al jaren op een opleiding zoals deze. Anderen komen pas net van de middelbare school. “Sommige studenten zijn niet uit de praktijklokalen weg te krijgen. Anderen zijn nog erg jong en moet je er echt bijhouden.” Ook bij deze opleiding zijn studenten gestopt, in veel gevallen omdat zij merkten dat hun interesses ergens anders lagen. Van de zestien studenten die het spits afbeten zijn er elf afgestudeerd. Vaardigheden die zij nu onder de knie hebben, zijn onder meer technisch tekenen, een ondernemingsplan schrijven, een eigen collectie ontwerpen en maken, het herstellen van schoenen, kennis van materialen en anatomie van de voet.

Tekst loopt door onder afbeelding

Alle kanten

Dankzij hun gespecialiseerde kennis kunnen studenten na hun opleiding alle kanten op. Ze kunnen gaan werken bij een groot schoenenmerk of een grote schoenenproducent. Of aan de slag in de culturele sector, zoals bij musea en musicals. De modewereld en orthopedische schoentechniek behoren allemaal tot de mogelijkheden. “Er is werk genoeg in de branche. Een aantal studenten heeft al vóór het afstuderen een baan aangeboden gekregen, bijvoorbeeld bij FILA.’’ DUIC sprak drie van de afgestudeerden uit de eerste lichting studenten aan de Dutch Shoe Academy. Ze vertellen hieronder over hun afstudeerwerk.

Tekst loopt door onder afbeelding

Koen Hoogendoorn ging met zijn collectie ‘terug naar de basis’

“Ik heb veel inspiratie gehaald uit organische vormen, zoals die van de zeebodem. Daarmee wilde ik terug naar de basis gaan, maar met een verwijzing naar engineering. De naam, Enginature, is een combinatie van engineered en nature. Je ziet die combinatie terug in het gekreukte leer en de zolen. Die lijken van parelmoer.” Het ontwikkelen van de zolen ging niet helemaal van een leien dakje, vertelt Koen. “Het was nogal een zoektocht naar het juiste materiaal. Het moest stevig en toch flexibel zijn. Uiteindelijk heb ik een pers gebruikt om de zolen te maken. Op die manier kon ik ook een houtpatroon in de onderkant van de zool persen.”

Tekst loopt door onder afbeelding

Ellen Deinum haalde inspiratie uit het werk van ontwerper Jan Jansen

“Bij de afstudeeropdracht had ik eindelijk het gevoel: yes, we mogen helemaal losgaan! Ik heb een collectie gemaakt die is geïnspireerd op het oeuvre van schoenontwerper Jan Jansen. Daarvoor heb ik hem ook mogen ontmoeten en heb ik mijn ontwerpen aan hem gepresenteerd.” Het kleurenschema, de plateauzolen en de materialen van de schoenen van Jansen zijn duidelijk terug te vinden in de ontwerpen van Ellen. Wat Jansen van haar werk vond? “Heel tof, vooral de schoenen op het plateau met de vorm van een halve cirkel. Ook had hij veel tips voor mij, over de elastieken banden en de teensprong – de afstand tussen de neus van de schoen en de vloer.”

Tekst loopt door onder afbeelding

Benyamin Apoo maakte bruidsschoenen voor zijn toekomstige vrouw

Drie paar fonkelende bruidsschoenen staan opgesteld, de chique witte schoenendozen met gouden belettering maken het helemaal af. “Ik heb schoenen voor mijn toekomstige vrouw ontworpen. Eigenlijk zouden we eerder al trouwen, maar vanwege corona moesten we dat uitstellen. De modellen zijn geïnspireerd op prinsessen en hebben alle drie een eigen naam. Mila, Sila en Gigi. Mijn toekomstige vrouw mag zelf kiezen welke ze wil dragen op de bruiloft.” De hoogte van de hakken – maar liefst 12 centimeter – zorgde voor een uitdaging bij het ontwikkelen van de glinsterende bruidshakken. Hoge hakken vragen om een sterke zool. Dat wist Apoo op te lossen met het sterke materiaal carbon dat onzichtbaar is verwerkt tussen de binnenzool en loopzool.