Het begon allemaal met een simpel idee. Jongeren en ouderen samenbrengen door samen met elkaar soep te maken en eten. Twee jeugdvrienden gingen met dat idee aan de haal. Nu is het vier jaar later en is het idee uitgegroeid tot de stichting Oma’s Soep. Deze stichting gaat eenzaamheid onder ouderen tegen door regelmatig een kopje soep uit te delen. Wekelijks organiseert Oma’s Soep de ‘soep-aan-huis-dagen’, kookdagen met de ouderen. Dat gebeurt in Utrecht, maar ook in andere studentensteden.

De laaghangende decemberzon geeft de lokalen van Buurtcentrum de Leeuw in Utrecht Noordoost een warme gloed. Bij iedere stap die je de trap op doet, ruik je beter de geur van de verse soep die op dat moment wordt bereid. De geuren komen uit de keuken van de vrijwilligers van Oma’s Soep.

Terwijl zij druk in de weer zijn, zit een handvol oudere dames in het lokaal te breien. “We breien al 16 jaar samen”, laat Oma Marijke met veel trots weten. Over haar stoel ligt een grote, vrolijk gekleurde deken. “Ik maak wel een stuk of vijf dekens in het jaar. Ook truien, mutsen en wanten.” Dus alle kleinkinderen krijgen met Kerstmis een mooie, met de hand gebreide trui van oma? “Nee, dat willen ze niet meer”, lacht de vrouw schamper.

Kookdag

Het is in deze tijd, met de coronapandemie die al ruim anderhalf jaar duurt, waarschijnlijk relevanter dan ooit. Oudere mensen wonen nog op latere leeftijd op zichzelf. In een periode van lockdowns en maatregelen voelen velen van hen zich vaker eenzaam. Daar willen Utrechtse studenten graag verandering in brengen.

“Studenten komen hier vrijwillig om wat tijd door te brengen met de Oma’s”, vertelt Winter Momma. De communicatiestudent zit dit jaar in het bestuur van Oma’s Soep in Utrecht. “Op dinsdagen zijn de kookdagen en op donderdagen brengen we soep bij de mensen thuis. Het is leuk voor de ouderen, maar voor de studenten ook.”

Tekst loopt door onder afbeelding

Evenementen

Door het jaar heen organiseren de vrijwilligers ook andere evenementen om jong en oud te verbinden. Bij een gala of spelmiddag, bijvoorbeeld. Dan steekt een viertal studentes hun hoofden om de hoek, zij komen hier vandaag de Oma’s gezelschap houden.

Winter geeft ze een korte instructie en dan mogen ze zich in de groep mengen. Het is even puzzelen, maar uiteindelijk komt iedereen op een veilige afstand toch met elkaar aan tafel te zitten. Het is misschien niet een heel gebruikelijk gezelschap, maar het klikt meteen tussen de ouderen en de vrijwilligers.

Zwaardere periode

Een van de vrijwilligers is antropologiestudente Louise Plate. Eerder deed ze al mee met soep-aan-huis-dagen en vandaag is ze voor het eerst bij een kookdag. “Kerst kan voor ouderen wel een zwaardere periode zijn. Wij hebben altijd mensen om ons heen, maar zij hebben dat niet. Ze knopen graag een gesprekje aan. Ik probeer dan te vragen hoe het met ze gaat.”

Tekst loopt door onder afbeelding

Hoe komen de studenten hier eigenlijk bij de Oma’s aan tafel? Louise: “Via groepsapps op Whatsapp krijgen we te horen als Oma’s Soep op zoek is naar vrijwilligers. Die berichten krijgen we gewoon doorgestuurd. Je kan je dan via een formulier aanmelden om mee te doen.”

Rummikub

Aan tafel zijn de Oma’s al druk plannen aan het smeden om samen kerststukjes te gaan maken. Over en weer gaat wie er nog wat in huis heeft. Ze houden er een druk programma op na. De bolletjes wol en de breipennen gaan stuk voor stuk weer de tas in. In plaats daarvan komt de doos Rummikub op tafel. De vrijwilligers schuiven enthousiast aan voor een spelletje. Maar onder de spelers loopt de spanning geleidelijk op.

Tekst loopt door onder afbeelding

Sommigen gaan er zelfs bij staan. Vooral de Oma’s blijken het spelletje goed door te hebben, en ze hebben natuurlijk ook de nodige ervaring. Maar vergis je niet: zij kennen ook de trucjes die niet in het spelboekje staan. Meer dan eens legt een van de oudere speelsters voor haar beurt een Rummikub-steentje op tafel.

Oma’s recept

In de keuken wordt nog steeds hard gewerkt. Op het vuur staat een aardappel-broccolisoep te pruttelen. Winter: “We maken de soepen volgens de klassieke recepten van de Oma’s, helemaal vers. En je leert er ook nog door koken. Dit is natuurlijk beter dan een gemiddeld studentenprakje.” Dit jaar bundelde Oma’s Soep vijftig van die recepten in een kookboek; van een romige asperge-crèmesoep tot verwarmende joodse kippensoep, Turkse Ash Reshteh-soep of Franse Vichyssoise.

De groenten die vandaag worden gebruikt, zijn opgehaald bij een supermarkt die ze niet meer zou verkopen, om zo ook meteen voedselverspilling tegen te gaan. “Oma’s Soep wordt in veel lokale supermarkten verkocht, net als onze verse stamp- en stoofpotjes”, vertelt Winter. “Met de opbrengst daarvan kunnen we deze kookdagen organiseren. Het budget is nu zo dat we in Utrecht alleen hier in Buurtcentrum de Leeuw zitten. We zouden wel graag willen uitbreiden naar meer plekken in de stad, maar nu is dat nog niet mogelijk. De stichting Oma’s Soep ontvangt steun van meerdere fondsen, maar wij hopen op een dag op eigen benen te kunnen staan.”