Allemaal Utrechters - Alexandra Batallas: ‘In Ecuador had ik al een eigen kapperszaak, hier ga ik opnieuw beginnen’ | De Utrechtse Internet Courant Allemaal Utrechters - Alexandra Batallas: ‘In Ecuador had ik al een eigen kapperszaak, hier ga ik opnieuw beginnen’ | De Utrechtse Internet Courant

Allemaal Utrechters – Alexandra Batallas: ‘In Ecuador had ik al een eigen kapperszaak, hier ga ik opnieuw beginnen’

Allemaal Utrechters – Alexandra Batallas: ‘In Ecuador had ik al een eigen kapperszaak, hier ga ik opnieuw beginnen’
Foto: DUIC
Allemaal Utrechters is een reeks interviews met in het buitenland geboren Utrechters. We vragen ze naar hun achtergrond en hun ideeën over Utrecht en tonen zo de diversiteit van onze stad. De reeks is een samenwerking van DUIC en Culturele Zondagen, mogelijk gemaakt door Stichting Dialoog en Gemeente Utrecht. We streven ernaar alle Utrechtse nationaliteiten te portretteren. Deze keer: Alexandra Batallas uit Ecuador.

Allemaal Utrechters is een reeks interviews met in het buitenland geboren Utrechters. We vragen ze naar hun achtergrond en hun ideeën over Utrecht en tonen zo de diversiteit van onze stad. De reeks is een samenwerking van DUIC en Culturele Zondagen, mogelijk gemaakt door Stichting Dialoog en Gemeente Utrecht. We streven ernaar alle Utrechtse nationaliteiten te portretteren. Deze keer: Alexandra Batallas uit Ecuador.

Paspoort

Naam: Alexandra Batallas
Land: Ecuador
Plaats: Machala
Levensmotto: ‘Pas je aan de mogelijkheden aan en geniet ervan’

Aantal Ecuadoranen in Utrecht in 2017: 20 (bron: Basisregistratie Personen/BRP)

In de jaren negentig begon Alexandra als afwasser bij café Florin, dat in die tijd nog ‘Zeezicht’ heette. Het programma Kopspijkers werd er opgenomen. De Ecuadoraanse verstond niks van wat er gezegd werd, maar dat maakte niet uit – ze vond het hilarisch. Als verse immigrant zat er niet meteen een beter baantje in, maar dat vond ze niet erg. “Je moet ergens beginnen.” Een vriendschap die in Zeezicht ontstond, leidde tot nieuw werk: op kinderen passen.

Enkele jaren eerder woonde deze sprankelende Latina nog in Ecuador en was ze getrouwd met een Ecuadoraanse man. Al was hij nog een jongetje en zij een meisje. Samen hadden ze een peuterdochter. Het huwelijk liep in 1993 op de klippen, Alexandra’s hart lag in duigen, en last minute besloot ze met haar familie mee op wereldreis te gaan. “Mijn nichtje haalde me over. ‘Jij gaat mee’, zei ze, ‘zo kunnen we je niet achterlaten.’”

Op een avond in een café in Rotterdam ging Alexandra drankjes bestellen aan de bar. Soepel ging dat niet, ze sprak uitsluitend Spaans. ‘Hulp nodig?’ vroeg één van de twee jongemannen aan de bar. Ze had hem al gespot; hij zag er leuk uit. Een Utrechter, bleek later. Haar toekomstige echtgenoot. Kribbig antwoordde ze: ‘Ik kan het zelf wel!’ Tegen haar nicht zei ze dat ze dacht dat hij haar belachelijk wilde maken. Opnieuw toonde haar nicht daadkracht en ze nodigde hem uit aan tafel. Bert zei dat hij het niet zo bedoeld had. Nicht wees vervolgens op Alexandra en zei: ‘Zij is vrijgezel.’

De volgende dag gingen de twee koffiedrinken. “Hij had twee woordenboeken bij zich”, zegt Alexandra lachend. “Spaans-Nederlands en andersom. Het was zo ontzettend gezellig.” De toen nog getrouwde vrouw had nooit verwacht dat het zo zou gaan. “Ik besloot in Nederland te blijven om hem te leren kennen en vloog na drie maanden terug naar Ecuador, omdat mijn visum verliep.” Terug naar haar dochtertje, dat ze zo had gemist. Er was een scheiding af te wikkelen en heel wat nadenkwerk te doen.

Uitvliegers

Toen Bert een paar maanden later in Ecuador was en ook een klik met haar kleine meid bleek te hebben, wist ze: deze man wil ik in mijn leven. In 1996 verplaatst het liefdesverhaal, inclusief kind, zich definitief naar Utrecht. “Ik miste mijn familie de eerste jaren erg”, zegt Alexandra, die in 1999 van zoon Gijs beviel. “Mijn moeder, die inmiddels is overleden, zei altijd: ‘Denk niet aan mij, maar geniet van je kinderen. Die gaan op een dag weg.’ Daar denk ik vaak aan.”

Zeker nu. Alexandra’s dochter woont op zichzelf nu en ook Gijs vliegt uit – hij gaat volgend jaar in Zweden studeren. “Zullen we straks een ijsje halen bij Venezia?” stelt Alexandra voor. “Die zijn heerlijk. Soms hebben ze gekke smaken, zoals mozzarella.” Bij de ijskar aan de Oudegracht aangekomen, blijkt haar zoon het ijs te scheppen. Genieten van haar kinderen: check!

Straks heeft Alexandra wel meer tijd voor haar droom: een kapperszaak aan huis, in Leidsche Rijn. “In Ecuador had ik al een eigen zaak. Maar hier is mijn diploma niets waard, dus ben ik begonnen aan een nieuwe kappersopleiding.” Alexandra’s klas is multicultureel, in haar klasgenoten ziet ze potentiële collega’s. “Ze zijn goed in specifieke haarsoorten. En da’s mooi”, vertelt ze stralend, ‘want élke vrouw moet bij ons terechtkunnen.”

Allemaal Utrechters is een samenwerking van DUIC en Culturele Zondagen, mogelijk gemaakt door Stichting Dialoog en Gemeente Utrecht. Iemand anders of jezelf aanmelden voor de rubriek? Dat kan! Mail naar redactie@duic.nl

Deze landen zijn de revue gepasseerd:
Polen, Rusland, Iran, Colombia Macedonië, Peru, Venezuela, Syrië, Indonesië, Denemarken, Zuid-Afrika, Spanje, Ethiopië, Taiwan, Duitsland, Antillen, Bolivia, Zweden, Irak, Liberia, Noord-Ierland, Oostenrijk, Verenigde Staten, Turkije, Engeland, Hongarije, Chili, Italië, Ecuador

geen Reacties

Reageren

Er zijn nog geen reacties geplaatst.

Plaats een reactie

Lees voor u reageert onze algemene voorwaarden. Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Uw IP adres is geregistreerd (wordt niet gepubliceerd).