Allemaal Utrechters is een reeks interviews met in het buitenland geboren Utrechters. We vragen ze naar hun achtergrond en hun ideeën over Utrecht en tonen zo de diversiteit van onze stad. We streven ernaar alle Utrechtse nationaliteiten te portretteren. Deze keer: Andreas Kallipolitis uit Griekenland.

Andreas Kallipolitis leerde Utrecht kennen toen hij in 2009 een vriend kwam opzoeken. De stad inspireerde hem zodanig dat hij na zijn studies Tourism Management en Graphic Design terugkeerde om zich hier te vestigen. “Ik wilde weg uit Griekenland en kijken wat er in de rest van de wereld gebeurde. Het was eigenlijk meteen duidelijk dat ik terug zou gaan naar Utrecht. Mijn stijl als grafisch ontwerper is ook veranderd sinds ik hier woon. Ik ben meer minimalistisch en abstract gaan werken, met als grote invloed natuurlijk de Stijl.” Andreas heeft vijf jaar in de horeca gewerkt, maar heeft sinds deze week ontslag genomen om fulltime als freelance ontwerper aan de slag te gaan. “Het is eng want ik moet uiteindelijk de huur kunnen betalen. Maar ik heb connecties en klanten, ook buiten Nederland. Mijn stijl van ontwerpen wordt inmiddels herkend. Het is nu tijd om te gaan doen wat ik wil.”

Een baan vinden was voor Andreas niet makkelijk toen hij vijf jaar geleden naar Nederland kwam. Een vriend van hem wist werk voor hem te regelen in een Grieks restaurant. “Toen wist ik nog niet beter, ik had werk nodig. Ik ben ongelooflijk uitgebuit; ik kreeg van mijn eigen fooien betaald en moest veel te lang werken. Na vier maanden ben ik weggegaan.” De keuken was voor hem de logische plek om te werken. “De keuken zit in de Griekse cultuur. Wij groeien op met veel eten van onze moeders en oma’s. Misschien zijn we niet perse de beste koks, maar we proeven wel of iets goed is of niet.”

Grijze luchten
Andreas woont samen met zijn vriendin in Zuilen bij het Julianapark. Zij komt uit Litouwen. “Toch voelen we ons echte Utrechters. Als we in de zomer onze families opzoeken hebben we erna zin om weer naar Utrecht, naar huis, te gaan.” Heimwee heeft hij nooit gehad, behalve naar het eten en de natuur. “Als mensen vragen waarom ik naar Nederland ben verhuisd, benadrukken ze vooral dat het weer hier slechter is dan in Griekenland. Maar ik hou van die grijze luchten. Die mis ik als ik weg ben.”

Toen Andreas net in Nederland woonde had hij moeite om zich te aarden. “Ik vroeg me af of ik er goed aan gedaan had, of ik hier wel hoorde. Ik bevond mij in limbo, ik wilde hier heel graag zijn maar heb een tijd een onbestemd gevoel. Na ongeveer twee jaar voelde ik dat ik de juiste keuze had gemaakt en was ik echt op mijn plek.” De eerste indruk die hij kreeg toen hij in Nederland aankwam, was dat alles hier goed georganiseerd is. “Ik ben een netjes en opgeruimd persoon. Alles hier is zo georganiseerd en werkt. Van de trein, tot de huizen en de straten. Je ziet het overal. Als Nederlanders klagen dat de trein vijf minuten vertraagd is, denk ik; waar ik vandaan kom hebben we niet zoveel treinen of wordt de trein gecanceld voor een hele dag. De Griek ziet zichzelf hier voorlopig nog wel blijven. “Ik heb hier alles wat ik nodig heb. En de reden dat ik ben gebleven is omdat ik hier geïnspireerd raak door alles wat ik zie. Als ik op een bankje zit langs de Oudegracht en over het water kijk, of naar de hekken voor de huizen, de straattegels. Er zijn veel creatieve events en bijeenkomsten, mensen die samenwerkingen aangaan. It’s buzzing here.”

Allemaal Utrechters is een samenwerking van DUIC en Culturele Zondagen, mogelijk gemaakt door Stichting Dialoog en Gemeente Utrecht. Iemand anders of jezelf aanmelden voor de rubriek? Dat kan! Mail naar redactie@duic.nl 

Deze landen zijn de revue gepasseerd:
Polen, Rusland, Iran, Colombia, Macedonië, Peru, Venezuela, Syrië, Indonesië, Denemarken, Zuid-Afrika, Spanje, Ethiopië, Taiwan, Duitsland, Antillen, Bolivia, Zweden, Irak, Liberia, Noord-Ierland, Oostenrijk, Verenigde Staten, Turkije, Engeland, Hongarije, Chili, Italië, Ecuador, India, Roemenië, Bangladesh, Frankrijk, Suriname, Ierland, Brazilië en Griekenland.