Allemaal Utrechters – Babah Tarawally: ‘In Sierra Leone was ik mijn leven niet zeker’ | De Utrechtse Internet Courant Allemaal Utrechters – Babah Tarawally: ‘In Sierra Leone was ik mijn leven niet zeker’ | De Utrechtse Internet Courant

Allemaal Utrechters – Babah Tarawally: ‘In Sierra Leone was ik mijn leven niet zeker’

Allemaal Utrechters – Babah Tarawally: ‘In Sierra Leone was ik mijn leven niet zeker’
Babah Tarawally. Foto: Robert Oosterbroek / DUIC
Allemaal Utrechters is een reeks interviews met onze in het buitenland geboren stadsgenoten. We vragen ze naar hun achtergrond en hun ideeën over Utrecht en tonen zo de diversiteit van onze stad. We streven ernaar alle Utrechtse nationaliteiten te portretteren. Deze keer: Babah Tarawally uit Sierra Leone.

Allemaal Utrechters is een reeks interviews met onze in het buitenland geboren stadsgenoten. We vragen ze naar hun achtergrond en hun ideeën over Utrecht en tonen zo de diversiteit van onze stad. We streven ernaar alle Utrechtse nationaliteiten te portretteren. Deze keer: Babah Tarawally uit Sierra Leone.

Paspoort
Naam: Babah Tarawally
Land: Sierra Leone
Plaats: Kailahun
Levensmotto: ‘Keep on dreaming
Aantal mensen met een Sierra Leonees paspoort in Utrecht in 2017: 26 (bron: Basisregistratie Personen/BRP

“In 2004 verhuisde ik naar Leidsche Rijn. We hadden een fijn huis maar de omgeving was verschrikkelijk. Er woonden weinig buitenlanders met wie ik me kon identificeren; ik was één van de weinige ‘donkeren’. Ik werd gezien als een exotische man en voelde me er niet thuis. Totdat onze eerste dochter werd geboren, toen ging er een wereld voor ons open. Ze bracht ons naar huizen waar wij eerst niet binnen zouden komen.” Inmiddels woont Babah aan het Spinozaplantsoen in Nieuw Engeland en voelt hij zich helemaal op z’n plek. “Er woont een mooie mix van mensen; ik val niet meer op. Voor mij is thuis de plek waar ik kan verdwijnen en onderdeel ben van de gemeenschap.”

In 1995 vluchtte Babah uit Sierra Leone. Drie jaar eerder was de president van het land zijn macht verloren door een militaire staatsgreep. De nieuwe dictator was 27 jaar en schoolgenoten van Babah werden ministers. “Dat was bizar.” Babah begon brieven te sturen naar de BBC World Service Africa, over het onrecht in zijn land. Ze werden wekelijks voorgelezen op de radio. Hij stuurde de brieven anoniem, maar mensen die Babah kenden wisten dat hij erachter zat. Daardoor was hij zijn leven niet zeker. Via een mensensmokkelaar kon hij het land verlaten. Vanwege de oorlog vlogen nog alleen een Belgische luchtvaartmaatschappij en de Nederlandse KLM naar zijn land; hij koos het vliegtuig naar Nederland omdat een KLM-ticket honderd dollar goedkoper was. In de zeven jaren die volgden, verbleef Babah in verschillende Nederlandse asielzoekerscentra.

Labels
Babah kende Nederland alleen van Ajax en de melk (op de melkpakken in Sierra Leone stond ‘Made in Holland‘). In de AZC’s was het afzien en wachten op een verblijfsvergunning. Een lichtpuntje was de Elfstedentocht in 1996. Babah zat op dat moment in Drachten. Samen met vrienden ging hij kijken en feestvieren. “De schaatsers vond ik rare wezens – waarom gaan mensen skiën met messen onder hun voeten?” Tijdens het evenement ontmoette hij zijn eerste Nederlandse vriendin. Toen Babah eenmaal een verblijfsvergunning had, mocht hij studeren en vertrok hij naar Groningen.

Na zijn studie televisiejournalistiek maakte Babah meerdere programma’s over cultuurverschillen. Hij begon later ook met schrijven over dat thema, zo werd hij vaste columnist voor OneWorld Magazine. In 2010 bracht hij zijn eerste boek uit: De God met de blauwe ogen. Inmiddels is zijn derde boek in de maakt. Dat gaat over zijn struggle om tussen twee culturen te leven. “In het boek stel ik alle labels die me in mijn leven zijn toegewezen ter discussie. Hoe verhoud ik me tot de manier waarop andere mensen naar mij kijken?”
Babah zit graag te schrijven in Het Gegeven Paard, te midden van het rumoer. In Utrecht voelt hij zich op zijn gemak. ‘Als mensen vragen waar ik vandaan kom, dan zeg ik ‘Utrecht’ in plaats van ‘Nederland’, omdat dit de plek is waar ik me thuisvoel.”


Jezelf of iemand anders aanmelden voor Allemaal Utrechters? Dat kan! Bekijk welke nationaliteiten er al zijn geweest in het rijtje hieronder, en mail naar redactie@duic.nl.

Deze landen zijn de revue gepasseerd:
Polen, Rusland, Iran, Colombia, Macedonië, Peru, Venezuela, Syrië, Indonesië, Denemarken, Zuid-Afrika, Spanje, Ethiopië, Taiwan, Duitsland, Aruba, Bolivia, Irak, Liberia, Noord-Ierland, Finland, Oostenrijk, Verenigde Staten, Turkije, Engeland, Hongarije, Chili, Italië, Ecuador, India, Roemenië, Bangladesh, Frankrijk, Suriname, Ierland, Brazilië, Australië, Nicaragua, Griekenland, Litouwen, Estland, Tadzjikistan, Zuid-Soedan, Portugal, Canada, België, Zuid-Korea, Curaçao, Senegal, Afghanistan, Japan, Zwitserland, Tunesië, IJsland, Marokko, Tsjechië en Thailand.

1 Reactie

Reageren
  1. Luuk Upuuk

    “Waar kom je vandaan? ” “Utrecht”. Fantastisch!!!

Plaats een reactie

Lees voor u reageert onze algemene voorwaarden. Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Uw IP adres is geregistreerd (wordt niet gepubliceerd).