Allemaal Utrechters is een reeks interviews met onze in het buitenland geboren stadsgenoten. We vragen ze naar hun achtergrond en hun ideeën over Utrecht en tonen zo de diversiteit van onze stad. We streven ernaar alle Utrechtse nationaliteiten te portretteren. Deze keer: Boubacar Sylla (22) uit Guinee.

Het leven dat Boubacar heeft in Nederland staat in groot contrast met het leven dat hij had in Guinee. Hij zal nooit meer terug kunnen naar zijn geboorteland. “Als ik terug ga, maken ze me dood”, zegt Boubacar. ‘Ze’ zijn de militairen die zijn vader hebben gedood. Korte tijd geleden hoorde Boubacar het nieuws dat ook zijn moeder was overleden. Zijn jonge zusjes wonen nog in het kleine dorp waar ook Boubacar opgroeide. “Ik word verdrietig als ik eraan denk, ik wil dat iemand me helpt ze hierheen te halen. Wie gaat voor hen zorgen?”, aldus Boubacar. “In Nederland kun je over straat lopen, de politie zorgt voor controle. In Guinee is het niet veilig. Het doet pijn in mijn hart om erover te vertellen.”

Boubacar was pas 17 toen hij naar Nederland kwam, alleen. Sindsdien heeft hij op verschillende plekken gewoond: in Almelo, Wageningen, Arnhem, Delfzijl, Groningen en Utrecht. “Ik heb mijn kamer in Utrecht zelf gevonden. Maar ik zou graag verhuizen, want ik heb last van muizen”, aldus Boubacar lachend. Hij heeft het hier naar zijn zin: “Ik hou van de stad, het is mooi en er zijn veel mensen. Ik houd van mensen kijken.” Boubacar is actief bij de sportvereniging waar hij voetbalt: hij traint en speelt iedere zondag een wedstrijd, en hij traint kleine kinderen.

In Boubacar schuilt niet alleen een voetballer, hij is ook een goede danser. In het weekend gaat hij graag naar Tivoli, dan bezoekt hij het liefst de Afrikaanse dansavonden. Ook danst hij graag in zijn eigen kamer. Boubacar: “Dan zet ik muziek aan, bijvoorbeeld reggae, en ga ik dansen. Als ik dans, gaat de stress weg.” Ook salsadansen doet Boubacar graag. Hij vermaakt zich prima, maar zoekt nog wel een maatje met wie hij kan praten en voor wie hij kan koken.

Boubacar werkt via WERKbedrijf als schilder, iets waar hij zich verder in wil ontwikkelen en waar hij voor wil studeren. “Ik wil altijd meer weten en alles leren”, aldus Boubacar.

De reeks is een samenwerking van DUIC en Culturele Zondagen, mogelijk gemaakt door Stichting Dialoog en Gemeente Utrecht. Jezelf of iemand anders aanmelden voor deze rubriek? Dat kan! Mail naar redactie@duic.nl.

We zoeken nog Utrechters uit deze landen:
Albanië, Algerije, Angola, Antigua en Barbuda, Armenië, Azerbeidzjan, Barbados, Benin, Bhutan, Botswana, Burkina Faso, Burundi, Cambodja, Centraal Afrikaanse Republiek, Costa Rica, Cuba, Cyprus, Democratische Republiek Congo, Dominicaanse Republiek, Ecuador, Egypte, El Salvador, Gabon, Georgië, Ghana, Guatemala, Guyana, Haïti, Honduras, Ivoorkust, Jamaica, Joegoslavië, Jordanië, Kaapverdië, Kameroen, Kazachstan, Kenia, Kosovo, Kroatië, Laos, Lesotho, Letland, Luxemburg, Malawi, Mali, Mauritius, Moldavië, Montenegro, Mozambique, Namibië, Nepal, Niger, Nigeria, Oezbekistan, Oman, Panama, Rwanda, Saint Lucia, Saint Vincent en Grenadines, Samoa, Saoedi-Arabië, Servië, Singapore, Slovenië, Slowakije, Sri Lanka, Tadzjikistan, Tanzania, Toerkmenistan, Togo, Trinidad en Tobago, Tsjaad, Uruguay, Vietnam, Wit-Rusland, Zambia, Zimbabwe