Marlen had al op verschillende plekken gewoond voor ze naar Nederland kwam. “Ik wilde altijd in Europa studeren en het duurde even tot ik de master had gevonden die ik wilde gaan volgen. Maar toen ik de omschrijving van de master ‘Innovation Sciences’ las, wist ik dat het precies was wat ik wilde”, vertelt Marlen. Ze had nog nooit van Utrecht gehoord, maar dat was voor haar geen probleem. “Ik ben niet bang om nieuwe dingen te proberen, dat vind ik alleen maar interessant.”

Marlen spreekt en verstaat een beetje Nederlands, maar ze moet er moeite voor doen om de taal te blijven oefenen. Op haar werk is Engels de voertaal en ook in de stad spreekt men Engels. Dat vindt Marlen niet vervelend, ze past zich ook aan toeristen aan als ze in Costa Rica is. Ze doet wel haar best om Nederlands te leren. “Ik vind dat ik die moeite moet doen en wil niet verloren raken in het systeem. Het leren van de taal is een van de elementen om mee te doen met de maatschappij”, vindt Marlen.

Costa Rica en Nederland zijn erg verschillend. Neem bijvoorbeeld het weer. “Maar ik dacht dat het in Nederland even koud zou zijn als in Canada, dus eigenlijk viel het wel mee”, lacht Marlen. “Ik vind de winter niet eens zo erg, maar ik vind het vooral jammer dat Nederland geen echte zomer heeft.” Ook de natuur is anders. In Costa Rica kun je uren lopen en alleen maar natuur om je heen hebben. Marlen vertelt dat haar geboorteland goed zorgt voor de natuur. Het land loopt voorop op het gebied van duurzaamheid. Maar liefst 99 procent van de energie wordt duurzaam opgewekt, voornamelijk uit waterkrachtcentrales. “De volgende stap is om meer elektrische auto’s in Costa Rica te krijgen”, vertelt Marlen. Dat mensen in Costa Rica zich bewust zijn van duurzaamheid, ligt waarschijnlijk ook aan de verschillen in het droge en natte seizoen. “Er is genoeg stroom als het regent, maar ik weet nog dat er vroeger, tijdens het droge seizoen, reclames op televisie kwamen om mensen ervan bewust te maken om spaarzaam te zijn met energie.”

Marlen vindt het heel fijn om in Nederland te wonen. Ze heeft hier een betere balans tussen haar sociale en en persoonlijke leven. “Utrecht is mijn basis, ik zie mezelf niet ergens anders wonen. Ik ken de straten en houd van Lombok, het Wilhelminapark, de Maarsseveense Plassen, de Krommerijn. Ook ga ik graag naar TivoliVredenburg en naar Le Guess Who.” Dat wil niet zeggen dat de Costa Ricaanse voor altijd in Nederland zal blijven wonen. “Ik zal een keer terugverhuizen naar de tropen. Daar wil ik weer mee verbinden, dat is ook een deel van me.”

De reeks Allemaal Utrechters is een samenwerking tussen DUIC en Utrecht Marketing. Jezelf of iemand anders aanmelden voor deze rubriek? Dat kan! Mail naar redactie@duic.nl.We zoeken nog Utrechters uit deze landen:

Albanië, Algerije, Angola, Antigua en Barbuda, Armenië, Azerbeidzjan, Barbados, Benin, Bhutan, Botswana, Burkina Faso, Cambodja, Centraal Afrikaanse Republiek, Cyprus, Democratische Republiek Congo, Dominicaanse Republiek, Ecuador, Egypte, El Salvador, Gabon, Georgië, Ghana, Guatemala, Guyana, Honduras, Ivoorkust, Jamaica, Kameroen, Kazachstan, Kosovo, Laos, Lesotho, Luxemburg, Malawi, Mauritius, Moldavië, Montenegro, Mozambique, Namibië, Nepal, Niger, Nigeria, Oezbekistan, Oman, Panama, Rwanda, Saint Lucia, Saint Vincent en Grenadines, Samoa, Saoedi-Arabië, Singapore, Sri Lanka, Tadzjikistan, Tanzania, Toerkmenistan, Togo, Trinidad en Tobago, Uruguay, Vietnam, Zaïre