Allemaal Utrechters - Munir Il Emam: ‘In Nederland heb ik geleerd dat iedereen hetzelfde is’ | De Utrechtse Internet Courant Allemaal Utrechters - Munir Il Emam: ‘In Nederland heb ik geleerd dat iedereen hetzelfde is’ | De Utrechtse Internet Courant

Allemaal Utrechters – Munir Il Emam: ‘In Nederland heb ik geleerd dat iedereen hetzelfde is’

Allemaal Utrechters – Munir Il Emam: ‘In Nederland heb ik geleerd dat iedereen hetzelfde is’
Foto: Robert Oosterbroek
Allemaal Utrechters is een reeks interviews met onze in het buitenland geboren stadsgenoten. We vragen ze naar hun achtergrond en hun ideeën over Utrecht en tonen zo de diversiteit van onze stad. We streven ernaar alle Utrechtse nationaliteiten te portretteren. Deze keer: Munir Il Emam (37) uit Egypte.

Allemaal Utrechters is een reeks interviews met onze in het buitenland geboren stadsgenoten. We vragen ze naar hun achtergrond en hun ideeën over Utrecht en tonen zo de diversiteit van onze stad. We streven ernaar alle Utrechtse nationaliteiten te portretteren. Deze keer: Munir Il Emam (37) uit Egypte.

Paspoort:
Naam: Munir Il Emam
Geboortedatum: 13-11-1980
Land: Egypte
Plaats: Kafr el Sheikh
Levensmotto: ‘Als je uiterst je best doen, dan krijg je wat je verdiend’
Aantal mensen met een Egyptisch paspoort in Utrecht in 2017: 55 (bron: Basisregistratie Personen/BRP)

“Door mijn werk als chef-kok bij Bar Beton in het station Utrecht Centraal ontmoet ik elke dag heel veel mensen. Dat vind ik superleuk. Zo verbeter ik ook mijn Nederlands”, zegt Munir enthousiast in het café. “Mijn collega’s vind ik ook gezellig. We gaan wel eens samen stappen. Er werken ook een aantal homoseksuele mannen, in Egypte heb ik die nooit ontmoet. Daar is homoseksualiteit een groot geheim. Hier heb ik geleerd dat iedereen hetzelfde is. Zij houden alleen van mannen, en ik van vrouwen.”

Munir is geboren in Egypte en daar opgeleid tot sociaal werker. Het vinden van een baan in zijn moederland is lastig. Zijn broers wonen het Nederlandse Zaltbommel en hebben er een goedlopend restaurant. Op uitnodiging van zijn broer komt Munir in 2004 ook naar Nederland, met de hoop op een betere toekomst. Zijn eerste indruk van het land? Alles is netjes en schoon. Hij vertrekt naar Amsterdam en begint met werken als afwasser in een restaurant. Hij is net klaar met studeren aan de universiteit in Egypte en heeft nog weinig ervaring in de keuken. “Dat vind ik zo goed aan Nederland. Hier voelt iemand zich minder snel te goed om een niveau lager te gaan werken dan je opleiding. In Egypte gebeurt dat niet, daar voelen mensen zich te trots. Hier heeft iedereen respect voor elkaar: voor wat je doet en hoe je denkt. Ook voor de postbode.”

De ‘quiche-master’

In Amsterdam, zijn toenmalige woonplaats, ontmoet hij Aline. In De Melkweg tijdens oudejaarsavond springt de vonk over. Het begin van de relatie is spannend, vooral door de taalbarrière. Gelukkig heeft Munir veel vrienden die hem helpen. Na vier jaar besluiten ze te gaan samenwonen. Aangezien Aline al een eigen huis heeft in Utrecht, en Munir in Amsterdam met vrienden woont, is de keuze snel gemaakt: Munir trekt bij Aline in. Hij begint met werken bij Bigoli en wordt door zijn collega’s de ‘quiche-master’ genoemd. Munir heeft nog steeds de hoop een baan als sociaal werker te vinden. Zijn Nederlands is echter niet voldoende om een baan te vinden, daarom volgt hij 1,5 jaar lang Nederlandse lessen aan taleninstituut Babel. Met als resultaat: een woordenschat van 5000 Nederlandse woorden. Helaas moet hij nog minimaal 10.000 extra woorden leren om te kunnen starten met een studie als sociaal werker. Maar dat wordt naast zijn werk en zijn inmiddels geboren zoontje, te druk. Daarom besluit Munir door te groeien in de horeca.

Koken vindt Munir geweldig. Zijn droom is een eigen cateringbedrijf in Utrecht. Zelf komt hij graag De Zakkendrager en Kafé België. Twee keer per jaar vliegt hij terug naar Egypte om zijn ouders en zussen te bezoeken. Wat hem dan telkens weer opvalt is het verschil in de omgang met ‘tijd’. In Nederland geldt: tijd is tijd. In Egypte kijkt niemand je gek aan als je één of twee uur na de afgesproken tijd komt opdagen. Dus wanneer hij de tijd weer aan zichzelf heeft (lees: pensioen) is het plan om met zijn vrouw naar Egypte te vertrekken. “Ik ben hier gekomen voor een beter leven, en dat heb ik ook gekregen, maar ik houd nog steeds van Egypte.”


Jezelf of iemand anders aanmelden voor Allemaal Utrechters? Dat kan! Bekijk welke nationaliteiten er al zijn geweest in het rijtje hieronder, en mail naar redactie@duic.nl.

Deze landen zijn de revue gepasseerd:
Afghanistan, Argentinië, Aruba, Australië, Bangladesh, België, Bolivia, Brazilië, Bulgarije, Canada, Chili, China, Colombia, Curaçao, Denemarken, Duitsland, Ecuador, Egypte, El Salvador, Engeland, Estland, Ethiopië, Finland, Frankrijk, Griekenland, Hongarije, Ierland, India, Indonesië, Irak, Iran, Israël, Italië, IJsland, Japan, Jemen, Liberia, Litouwen, Macedonië, Maleisië, Marokko, Mexico, Nicaragua, Noord-Ierland, Noorwegen, Oekraïne, Oostenrijk, Pakistan, Peru, Polen, Portugal, Roemenië, Rusland, Senegal, Sierra-Leone, Somalië, Spanje, Suriname, Syrië, Tadzjikistan, Taiwan, Thailand, Tsjechië, Tunesië, Turkije, Venezuela, Verenigde Staten, Zuid-Afrika, Zuid-Korea, Zuid-Soedan en Zwitserland.

1 Reactie

Reageren
  1. Reactionaire rechtse zak.

    Nou moe. Krijg je van alle linkerkanten tot vervelens toe te horen over de zegeningen van diversiteit, verbinding en multiculturele ditjes en datjes en dat verscheidenheid en diversiteit helemaal de bom is, komt daar ene Munir uit Egypte even vertellen dat wij in Nederland allemaal het zelfde zijn. Spelbreker!

Plaats een reactie

Lees voor u reageert onze algemene voorwaarden. Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Uw IP adres is geregistreerd (wordt niet gepubliceerd).