Allemaal Utrechters - Ovidiu Opris: ‘Mijn creatieve vrienden en ik krijgen in Utrecht de kans om op te bloeien’ | De Utrechtse Internet Courant Allemaal Utrechters - Ovidiu Opris: ‘Mijn creatieve vrienden en ik krijgen in Utrecht de kans om op te bloeien’ | De Utrechtse Internet Courant

Allemaal Utrechters – Ovidiu Opris: ‘Mijn creatieve vrienden en ik krijgen in Utrecht de kans om op te bloeien’

Allemaal Utrechters – Ovidiu Opris: ‘Mijn creatieve vrienden en ik krijgen in Utrecht de kans om op te bloeien’
Deze landen zijn de revue gepasseerd: Polen, Rusland, Iran, Colombia, Macedonië, Peru, Venezuela, Syrië, Indonesië, Denemarken, Zuid-Afrika, Spanje, Ethiopië, Taiwan,…

Allemaal Utrechters is een reeks interviews met in het buitenland geboren Utrechters. We vragen ze naar hun achtergrond en hun ideeën over Utrecht en tonen zo de diversiteit van onze stad. De reeks is een samenwerking van DUIC en Culturele Zondagen, mogelijk gemaakt door Stichting Dialoog en Gemeente Utrecht. We streven ernaar alle Utrechtse nationaliteiten te portretteren. Deze keer: Ovidiu Opris (38) uit Roemenië.

Paspoort

Naam: Ovidiu Opris
Land: Roemenië
Plaats: Cisnădie
Geboortedatum: 29-06-1979
Levensmotto: ‘Ik heb niet echt een motto, zeg dit maar: ik geloof niet in tradities, ik doe steeds iets anders’

Aantal mensen met een Roemeens paspoort in Utrecht in 2017: 313 (bron: Basisregistratie Personen/BRP)

Tijdens de dictatuur in Roemenië ontvluchtte Ovidius broer het land. Hij had het er niet goed, daar houdt Ovidiu het op. Hij was zes toen zijn twaalf jaar oudere broer wegging. Toen die na vijf jaar voor het eerst weer in Roemenië op bezoek kwam, waren ze een beetje van elkaar vervreemd. Maar de jaren erna kwam zijn broer vaker op visite en dan vertelde hij over Utrecht. “Hij zei dat je de vrijheid hebt om te doen wat je wilt”, zegt Ovidiu. Dat sprak hem aan. Nadat hij zijn high school had afgerond, ging hij in 2004 zijn broer achterna.

“De eerste vijf jaar woonde ik met mijn broer in Lunetten. Ik heb meteen toelatingsexamen gedaan voor de HKU. Ik moest mijn portfolio laten zien en een tekening maken. Ze namen me onmiddellijk aan en stelden zelfs voor dat ik met het tweede leerjaar zou beginnen; mijn niveau zou te hoog liggen. Een eer, maar toch ben ik bij het begin begonnen. Zo kon ik eerst een jaar Nederlands leren en aan de cultuur wennen.” Hij begreep aanvankelijk geen snars van wat de docenten vertelden. “Aan het eind van de les vertaalde iemand het in een paar minuten voor me – gelukkig werd er in de les nooit zoveel gezegd.”

Hij studeerde af als illustrator. Eerst werkte hij vier jaar voor het bedrijf waar hij stage had gelopen, daarna begon hij voor zichzelf als illustrator en grafisch vormgever. Hij werkte tot zo’n 2,5 jaar geleden, toen hij ernstig ziek werd. Hij ziet het UMC vaak vanbinnen. “Nu zit ik in de bijstand en ben ik bezig met de behandeling en de revalidatie.” Hij deelt liever niet te veel over zijn ziekte.

Ruimte voor creatieven

Ovidiu heeft het terras van Café Ledig Erf uitgekozen voor het interview. Daar kleven goede herinneringen aan. “Tijdens mijn tweede jaar in Utrecht ging ik voor het eerst naar het Lentebok Festival, dat was toen nog niet zo bekend als nu. De biertjes waren lekker en de sfeer cosy.” Hij verbetert zichzelf: “Gezellig.” Op gewone avonden is Ovidiu ook hier te vinden, of in kroegen met een rijke bierkaart, zoals Kafé België en Springhaver.

Hij houdt van de vele mogelijkheden die deze stad biedt. Niet alleen voor de borrelaars onder ons, ook voor de creatieven. “Mijn creatieve vrienden, kennissen, broer en ik hebben in Utrecht de kans gekregen op te bloeien.” Een paar plekken waar zijn vrienden atelier houden, zijn de Vlampijpateliers in Zuilen en kunstcentrum Das Spectrum in Overvecht. “Leuke plekken. Er is ruimte voor ons, en steeds meer.”

Voor etnische diversiteit is er misschien juist wat minder ruimte dan vroeger. “Eerst groetten mensen me altijd, nu merk ik soms dat ze me negeren of anders behandelen. Ik kan het niet bewijzen, maar heb het gevoel dat het te maken heeft met m’n uiterlijk en accent – er lijkt meer racisme te zijn. Maar de meeste mensen doen normaal, hoor! Utrechters zijn open. De stad is gezellig. Als ik te lang in Roemenië op vakantie ben, verlang ik terug naar huis.”

Allemaal Utrechters is een samenwerking van DUIC en Culturele Zondagen, mogelijk gemaakt door Stichting Dialoog en Gemeente Utrecht. Iemand anders of jezelf aanmelden voor de rubriek? Dat kan! Mail naar redactie@duic.nl

Deze landen zijn de revue gepasseerd:
Polen, Rusland, Iran, Colombia, Macedonië, Peru, Venezuela, Syrië, Indonesië, Denemarken, Zuid-Afrika, Spanje, Ethiopië, Taiwan, Duitsland, Antillen, Bolivia, Zweden, Irak, Liberia, Noord-Ierland, Oostenrijk, Verenigde Staten, Turkije, Engeland, Hongarije, Chili, Italië, Ecuador, India, Roemenië

geen Reacties

Reageren

Er zijn nog geen reacties geplaatst.

Plaats een reactie

Lees voor u reageert onze algemene voorwaarden. Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Uw IP adres is geregistreerd (wordt niet gepubliceerd).