Allemaal Utrechters is een reeks interviews met onze in het buitenland geboren stadsgenoten. We vragen ze naar hun achtergrond en hun ideeën over Utrecht en tonen zo de diversiteit van onze stad. We streven ernaar alle Utrechtse nationaliteiten te portretteren. Deze keer: Phye Hnin Thwin (22) uit Myanmar.

Phyu Hnin Thwin (22) is in drie jaar tijd totaal verliefd geworden op Utrecht. “Het is zo’n charmante stad. Het is lekker compact, oude delen en nieuwe gebouwen liggen vlakbij elkaar.”

Een lerares van de middelbare school in Myanmar raadde haar aan om zich aan te melden voor de University College Utrecht. Een prestigieuze opleiding waar Phyu werd aangenomen. Ze deed er haar bachelor Liberal Arts & Science en ze specialiseerde zich in sociologie en culturele antropologie. Nu ze haar diploma heeft, is de grote vraag: wat nu? Ze woont samen met haar Utrechtse vriend Rick Olupot in De Meern, maar haar visum eindigt komende zomer, tenzij ze werk vindt.

“Ik wil graag in Utrecht blijven. De stad, de mensen, en ook de werkcultuur vind ik prettig. Leidinggevenden in Nederland zeggen precies wat ze willen en hoe ze het willen. Heerlijk! Lekker duidelijk. In Myanmar krijg je feedback op een omslachtige manier, of via een omweg. Als je pech hebt, zijn ze gemeen als je je werk niet goed doet. In hogere functies wordt feedback verpakt in zinnen als ‘het gaat goed hoor, maar heel misschien zou je deze suggestie kunnen overwegen?’.”

Zodoende is Phyu nu aan het solliciteren. “Ik wil graag onderzoek doen, hopelijk bij een NGO (Niet-gouvernementele organisatie, red.), hoewel commerciële opdrachten me ook trekken. Mijn droom is om uiteindelijk iets  doen waar ik andere mensen mee kan helpen.”

Zo’n zoekperiode kan best stressvol zijn, toch blijft Phyu erg optimistisch. “Als ik lange dagen heb gesolliciteerd, maak ik graag een wandelingetje door de stad. Daar knap ik echt van op. Je wordt hier echt omringd door schoonheid: de grachten, de bossen in de nabije omgeving. Echt genieten!” Op die momenten denkt ze aan haar levensmotto: “Of ik aangenomen word is van allerlei factoren afhankelijk. Na een sollicitatiebrief of een gesprek heb je gedaan wat je kon en moet je het loslaten – je hebt er geen controle meer over. Wat ik wel kan doen is genieten van wat er nu is.”

Net als elke nieuwe Utrechter was Utrecht in het begin wennen voor Phyu. “Iedereen is hier zó precies met dingen. Als je een afspraak hebt om drie uur, kom je stipt om drie uur. Maar ook met koken worden ingrediënten op de gram afgewogen. Waar ik vandaan kom, gooi je gewoon wat bij elkaar”, lacht ze.

Sowieso was eten en ingrediënten vinden een uitdaging in het begin. “Groentes zijn hier duur en waar ik me vooral over verbaasde was dat alles in plastic zit en glimt. Thuis in Myanmar zien groentes er niet zo gelikt uit.” Na een tijdje ontdekte ze de Aziatische winkels en vond ze ook haar draai met haar eigen maaltijden. ’s Middags eet ze nog steeds het liefst warm. “Van altijd maar dat brood werd ik gek hoor. En een dubbele boterham met pindakaas is geen maaltijd, dat vult niet.”

De reeks Allemaal Utrechters is een samenwerking tussen DUIC en Utrecht Marketing. Jezelf of iemand anders aanmelden voor deze rubriek? Dat kan! Mail naar redactie@duic.nl.We zoeken nog Utrechters uit deze landen:

Albanië, Algerije, Angola, Antigua en Barbuda, Armenië, Azerbeidzjan, Barbados, Benin, Bhutan, Botswana, Burkina Faso, Cambodja, Centraal Afrikaanse Republiek, Cyprus, Democratische Republiek Congo, Dominicaanse Republiek, Egypte, El Salvador, Gabon, Georgië, Ghana, Guatemala, Guyana, Ivoorkust, Jamaica, Kameroen, Kazachstan, Kosovo, Laos, Lesotho, Luxemburg, Malawi, Mauritius, Moldavië, Montenegro, Mozambique, Namibië, Nepal, Niger, Nigeria, Oezbekistan, Oman, Panama, Rwanda, Saint Lucia, Samoa, Saoedi-Arabië, Singapore, Sri Lanka, Tadzjikistan, Tanzania, Toerkmenistan, Togo, Trinidad en Tobago, Uruguay, Vietnam, Zaïre