Allemaal Utrechters – Sandrine Veening: ‘Op Haïti werd ik blanke genoemd’ | De Utrechtse Internet Courant Allemaal Utrechters – Sandrine Veening: ‘Op Haïti werd ik blanke genoemd’ | De Utrechtse Internet Courant

Allemaal Utrechters – Sandrine Veening: ‘Op Haïti werd ik blanke genoemd’

Allemaal Utrechters – Sandrine Veening: ‘Op Haïti werd ik blanke genoemd’
Foto: Jantine Albers
Allemaal Utrechters is een reeks interviews met onze in het buitenland geboren stadsgenoten. We vragen ze naar hun achtergrond en hun ideeën over Utrecht en tonen zo de diversiteit van onze stad. We streven ernaar alle Utrechtse nationaliteiten te portretteren. Deze keer: Sandrine Veening (28) uit Haïti.

Allemaal Utrechters is een reeks interviews met onze in het buitenland geboren stadsgenoten. We vragen ze naar hun achtergrond en hun ideeën over Utrecht en tonen zo de diversiteit van onze stad. We streven ernaar alle Utrechtse nationaliteiten te portretteren. Deze keer: Sandrine Veening (28) uit Haïti.

Paspoort

Naam: Sandrine Veening
Land: Haïti
Geboorteplaats: Port au Prince
Geboortedatum: 26 juli 1990
Levensmotto: ‘Je moet niet onderschatten wat je voor iemand kunt betekenen, hoe klein je ook bent’
Aantal mensen met een Haïtiaans paspoort in Utrecht in 2017: 1 (bron: Basisregistratie Personen/BRP)

Sandrine woont sinds elf jaar in Utrecht: ze kwam in Lombok wonen toen ze ging studeren. Die plek is nog steeds belangrijk voor haar: “Als ik daar ben, voelt het als thuiskomen. Ik zou er ooit wel weer willen wonen.” De veelkleurigheid en variëteit aan mensen spreekt haar aan. “Er zijn onwijs veel nationaliteiten in de stad, dat zie je in Lombok. Dat het meestal goed gaat, is tof om te zien.” Nu woont Sandrine in de binnenstad, aan de Oudegracht. “Daar is een andere vibe: meer urban, toeristischer. Het is op een andere manier multiculti en divers.”

Sandrine is een Nederlander, maar wel een die op Haïti geboren is. Toen ze anderhalf was, werd ze geadopteerd door haar ouders. Daar heeft ze over het algemeen goed mee om kunnen gaan, mede dankzij handvatten die haar ouders haar en haar broertjes en zusjes mee hebben gegeven. Toch viel tijdens een lang verblijf op Haïti veel op zijn plek. “Ik was samen met mijn moeder een maand op werkvakantie op Haïti. Ik voelde me een toerist, en besloot dat ik er een tijd wilde wonen.” Zo geschiedde: een jaar later, in de zomervakantie van haar studie, ging Sandrine voor een half jaar naar Haïti, als vrijwilliger op een kinderdorp.

“Mensen zeiden: ‘Je gaat je daar thuis voelen.’ Maar ik vond het in het begin helemaal niet leuk. Ik kende de taal niet, iedereen noemde me blanke. Toen dacht ik: ik moet dit op mijn manier beleven. Daardoor kon ik me openstellen.” Sandrine bleef uiteindelijk een half jaar in haar geboorteland. “Ik ging om met twee Haïtianen en leerde de taal. Aan het einde van mijn verblijf zei een van hen over mij: ‘Je bent bruin van buiten, en wit van binnen.’ Door die uitspraak viel voor mij veel op zijn plek, het was een soort sleutel naar mezelf. Die reis heeft veel gedaan voor mijn zelfvertrouwen.”

“Het dagelijks leven op Haïti is zo anders dan in Nederland, ook in positieve zin. De reuring op straat is erg leuk: je kunt overal kraampjes vinden waar kleding of fruit wordt verkocht. Maar Haïti is ook een heel arm land. Er zijn daar veel kinderen die geen kind kunnen zijn. Ik realiseerde mij tijdens mijn tweede reis naar Haïti hoe absurd rijk we in Nederland zijn. Alles is zo goed geregeld. Hier kun je lopen waar je wilt en leven we in relatieve veiligheid. Als ik op Haïti ergens naartoe ging, bracht een chauffeur mij”, vertelt Sandrine. “Na mijn reizen naar Haïti heb ik gemerkt dat mensenrechten en emancipatie me aan het hart gaan.” Aanvankelijk wilde ze aan het werk als orthopedagoog, maar Sandrine heeft uiteindelijk gekozen voor de master Maatschappelijke Opvoedingsvraagstukken. Ze werkt nu op het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen, op het gebied van directe emancipatie. “Ik vind het belangrijk om van betekenis te zijn in mijn werk en in wat ik doe. Dat is het geval bij mijn huidige werk.”

Sandrine is er van overtuigd dat ze ook gelukkig was geweest als ze in haar geboorteland was gebleven. “Mijn leven was misschien minder makkelijk geweest. Hier heb ik een vangnet en een toekomst die hoopvol en positief is.” Ze vertelt dat Haïtianen echte doorzetters zijn. “De afgelopen jaren hebben ze veel meegemaakt: natuurrampen en politieke problemen. Maar ze zetten door. Haïti is het eerste land dat zich heeft ontvochten van slavernij. Daar ben ik heel trots op, dat hebben ze maar mooi geflikt.”

De reeks Allemaal Utrechters is een samenwerking tussen DUIC en Utrecht Marketing. Jezelf of iemand anders aanmelden voor deze rubriek? Dat kan! Mail naar redactie@duic.nl.We zoeken nog Utrechters uit deze landen:

Albanië, Algerije, Angola, Antigua en Barbuda, Armenië, Azerbeidzjan, Barbados, Benin, Bhutan, Botswana, Burkina Faso, Cambodja, Centraal Afrikaanse Republiek, Costa Rica, Cyprus, Democratische Republiek Congo, Dominicaanse Republiek, Ecuador, Egypte, El Salvador, Gabon, Georgië, Ghana, Guatemala, Guyana, Honduras, Ivoorkust, Jamaica, Kameroen, Kazachstan, Kosovo, Laos, Lesotho, Letland, Luxemburg, Malawi, Mauritius, Moldavië, Montenegro, Mozambique, Namibië, Nepal, Niger, Nigeria, Oezbekistan, Oman, Panama, Rwanda, Saint Lucia, Saint Vincent en Grenadines, Samoa, Saoedi-Arabië, Singapore, Slovenië, Sri Lanka, Tadzjikistan, Tanzania, Toerkmenistan, Togo, Trinidad en Tobago, Uruguay, Vietnam, Zaïre, Zimbabwe

geen Reacties

Reageren

Er zijn nog geen reacties geplaatst.

Plaats een reactie

Lees voor u reageert onze algemene voorwaarden. Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Uw IP adres is geregistreerd (wordt niet gepubliceerd).