Allemaal Utrechters is een reeks interviews met in het buitenland geboren Utrechters. We vragen ze naar hun achtergrond en hun ideeën over Utrecht en tonen zo de diversiteit van onze stad. De reeks is een samenwerking van DUIC en Culturele Zondagen, mogelijk gemaakt door Stichting Dialoog en Gemeente Utrecht. We streven ernaar alle Utrechtse nationaliteiten te portretteren. Deze keer: Ying-I Huang (36) uit Taiwan.

“Van die tekst klopt niets, meneer.” Dat was het eerste wat Ying-I Huang (36) zei tegen de lange, blonde jongeman die later dat jaar haar echtgenoot zou worden. Ze stonden in een lange rij voor het Rijksmuseum en ze wees naar zijn tas. Er stonden Chinese tekens op, maar ondersteboven. Ying-I komt uit de Republiek China, beter bekend als Taiwan. Verwar die niet met Volksrepubliek China, die – overigens niet als enige land – Taiwan niet erkent als onafhankelijke staat. Ying-I ziet wel vaker dat Chinese tekens niet kloppen, ook in tatoeages. “Maar omdat hij mijn type was, zei ik er wat van.” De studente Nederlandse Taal en Cultuur, die vier jaar in Nederland woonde, gaf ‘de Friese god’ daarna een rondleiding langs de Hollandse meesters.

Huize De Boer staat in Leidsche Rijn, waar ze in 2007 met hun dochter naartoe verhuisden vanuit Friesland – waar Ying-I het saai vond. De vinexwijk is volgens haar een cocktail van Friesland (ruim en groen) en haar thuisdorp (een ‘betonjungle’). Alles wat ze nodig hebben, is voorhanden. “Winkels, de kapper, het station… links de oude stad, rechts de mooie natuur.” De kritiek dat Leidsche Rijn zielloos zou zijn, vindt Ying-I onzin. “Er zit geen geschiedenis in de gebouwen, maar wél in de grond!”

Daar stept het stel graag overheen, vooral in het Máximapark. En behalve twee ‘grotemensensteps’ staan er in de fietskelder van hun appartementencomplex zo’n tien fietsen: vouwfietsen, stadsfietsen, mountainbikes, elektrische fietsen… “Een buurman dacht dat ‘een aso’ in ons parkeervak gestald had”, zegt Ying-I. “Onze verzameling is wat ziekelijk geworden.” Ying-I fietst graag tussen de Italiaanse populieren over de Rijnkennemerlaan, die langs haar gebouw loopt. “Het pad is vier kilometer en komt uit bij de Haarrijnseplas. ’s Zomers drink ik wat bij Key West Beachhouse – daar is het alsof je op Bali zit.”

Thuis
“Onze karakters vullen elkaar aan”, zegt Ying-I over haar Fries, die bij de gemeente werkt. Wij Taiwanezen kunnen net als Zuid-Europeanen emotioneel zijn. Hij is nuchter en kan me kalmeren.” Nuchter, jawel, maar de boeddha- en yogaspullen in de kamer zijn van hem. “Zou je niet verwachten, hè? Hij verdiepte zich al in het boeddhisme vóór we elkaar ontmoetten. Fijn hoor – hij vertelt me wel eens wat, daar leer ik van.”

Een eettafel hebben ze niet: een Aziatisch cultuurdingetje. En het ruikt thuis altijd naar Aziatisch eten. Het Nederlandse boterhammetje vindt Ying-I wat armoedig. “Ik neem dus altijd eigen lunch mee naar mijn werk.” Uit eten kan in Utrecht wel. “Saigon op de Voorstraat heeft een goede vegetarische kaart!” En wie net als de Bourgondische Ying-I van wijn houdt, moet naar wijncafé Lefebvre op de Neude. “Daar heb ik een onvergetelijke Zuid-Afrikaanse droge wijn gehad. Die is helaas van het menu gehaald, nu bestel ik hem online.”

Heimwee naar het eten: ja. De heimwee naar Taiwan: die valt mee. “Ik kom er één of twee keer per jaar. De laatste keer heb ik mijn dorp gefilmd, zodat mijn vrienden kunnen zien waar ik vandaan kom. ‘Net Leidsche Rijn toch?’, vraag ik dan.” Ying-I spreekt haar familie vaak via LINE (de Aziatische WhatsApp) en Facebook. “De wereld is ontzettend klein geworden.”

Jezelf of iemand anders aandragen voor Allemaal Utrechters kan! Bekijk op de wereldkaart hieronder of jouw nationaliteit al geweest is en mail naar redactie@duic.nl