Allemaal Utrechters - Binna Choi: ‘Het Museumkwartier moet en zal meer gaan bruisen’ | De Utrechtse Internet Courant Allemaal Utrechters - Binna Choi: ‘Het Museumkwartier moet en zal meer gaan bruisen’ | De Utrechtse Internet Courant

Allemaal Utrechters – Binna Choi: ‘Het Museumkwartier moet en zal meer gaan bruisen’

Allemaal Utrechters – Binna Choi: ‘Het Museumkwartier moet en zal meer gaan bruisen’
Binna Choi in het Abraham Dolehof, 'een oase van rust' in het Museumkwartier. Foto: Robert Oosterbroek
Deze landen zijn de revue gepasseerd: Polen, Rusland, Iran, Colombia, Macedonië, Peru, Venezuela, Syrië, Indonesië, Denemarken, Zuid-Afrika, Spanje, Ethiopië, Taiwan,…

Allemaal Utrechters is een reeks interviews met onze in het buitenland geboren stadsgenoten. We vragen ze naar hun achtergrond en hun ideeën over Utrecht en tonen zo de diversiteit van onze stad. We streven ernaar alle Utrechtse nationaliteiten te portretteren. Deze keer: Binna Choi (40) uit Zuid-Korea.

Paspoort

Naam: Binna Choi
Land: Zuid-Korea
Plaats: Seoul
Geboortedatum: 19-02-1977
Levensmotto: “Werk voor de samenleving – dus niet alleen voor jezelf – maar zorg ook dat je je vrij voelt en plezier hebt in het leven. Die twee dingen vullen elkaar aan.”
Aantal mensen met een Zuid-Koreaans paspoort in Utrecht in 2017: 99 (bron: Basisregistratie Personen/BRP)

In 2003 werkte Binna Choi (40) als curator in Seoul, de hoofdstad van Zuid-Korea en stelde in die rol onder andere tentoonstellingen samen. Binna voelde het verlangen internationaal haar professionaliteit uit te breiden. Twee curatoren uit Duitsland en Japan die ze ontmoette, raadden haar hetzelfde opleidingsprogramma aan: De Appel, een cursus hedendaagse kunst in Amsterdam. Daar, vertelden ze haar, zit je niet in de banken eindeloos te leren en reflecteren, maar ga je erop uit. Ze besloot het te doen en verhuisde naar Amsterdam.

“Het was zeven maanden keihard werken, maar het heeft me een geweldige basis opgeleverd om echt aan het werk te gaan, namelijk meer kennis over zaken, maar ook kennissen en een netwerk.” Binna kwam eigenlijk niet eens op het idee om terug te keren naar Zuid-Korea. Ze stroomde gewoon door in het werkleven en belandde na verloop van tijd in Utrecht, als curator bij Basis Actuele Kunst (BAK) aan de Lange Nieuwstraat. Voor ze het wist was het 2008 en zette ze een volgende stap in haar carrière: solliciteren voor directeur van Utrechts kunstinstituut CASCO. “I loved the organization omdat ze de juiste ethiek hebben – sociale verandering via kunst proberen te bewerkstelligen, maar wel op een open en speelse manier. Daarnaast zijn ze close met de kunstenaars die er exposeren.”

Ze werd aangenomen en sinds haar komst zijn een paar dingen veranderd. CASCO heeft de samenwerking verbreed door activisten, sociale groepen en niet-kunstorganisaties in en buiten Europa erbij te betrekken. Maar ook gewoon de buren. “Iedereen die vindt dat het sociale en politieke systeem, met name het kapitalisme, moet veranderen.” Het kunstinstituut kán wat ontoegankelijk overkomen – zo is de website excentriek ingericht en zit het pand verstopt achter een onopvallend poortje – maar Binna benadrukt dat CASCO er is voor mensen die zich onderdeel voelen van de maatschappij en moedigt de lezer aan: “Come and meet us!”

Achtergronden mengen

Achter dat poortje in het Museumkwartier schuilt het Abraham Dolehof, en in het voormalige Sint Ursulaklooster zitten CASCO en andere creatieve organisaties, zoals Fotodok. In deze ‘oase in het stadscentrum’ zit vandaag een meneer met klitten in zijn baard een biertje te drinken op een bankje – hij komt misschien van de daklozenopvang verderop, denkt Binna. En even verderop laat een deftige dame haar hondje uit. “Dit is openbaar terrein, maar er komen best weinig mensen. Culturele instanties uit de buurt hebben een plan bij de gemeente ingediend om de buurt bruisender te maken. Dat zal ook echt gebeuren.” De dakloze meneer en de mevrouw zijn hier in de toekomst ook nog allebei welkom. “Segregatie is verkeerd; mensen van verschillende achtergronden moeten mengen.”

Binna’s kennissenkring bestaat al uit een rijke mix. Haar collega’s komen uit verschillende landen: Staci uit Amerika, Yolande uit Zuid-Afrika en de ‘culinaire kunstenaar’ die na CASCO-bijeenkomsten de vegetarische hap verzorgt: Asia uit Rusland, die ook eens in Allemaal Utrechters verscheen. Binna is tevreden met het culinaire aanbod in Utrecht. Als ze niet van Asia’s lekkernijen profiteert, kan ze in Utrecht genoeg goede producten kopen, of zich wenden tot een van haar favoriete restaurants: het Syrische Syr, het Vietnamese Saigon op de Voorstraat, of Selamat Makan daar vlakbij, een Indonesisch restaurant. “Daar is the food”, zegt ze, “echt supergood.” Een echt Zuid-Koreaans restaurant, nee, dat heeft Binna nog niet gevonden.

De reeks is een samenwerking van DUIC en Culturele Zondagen, mogelijk gemaakt door Stichting Dialoog en Gemeente Utrecht. Jezelf of iemand anders aanmelden voor deze rubriek? Dat kan! Mail naar redactie@duic.nl

Deze landen zijn de revue gepasseerd:
Polen, Rusland, Iran, Colombia, Macedonië, Peru, Venezuela, Syrië, Indonesië, Denemarken, Zuid-Afrika, Spanje, Ethiopië, Taiwan, Duitsland, Antillen, Bolivia, Irak, Liberia, Noord-Ierland, Finland, Oostenrijk, Verenigde Staten, Turkije, Engeland, Hongarije, Chili, Italië, Ecuador, India, Roemenië, Bangladesh, Frankrijk, Suriname, Ierland, Brazilië, Australië, Nicaragua, Griekenland, Litouwen, Estland, Tadzjikistan, Zuid-Soedan, Portugal, Canada, België en Zuid-Korea.

geen Reacties

Reageren

Er zijn nog geen reacties geplaatst.

Plaats een reactie

Lees voor u reageert onze algemene voorwaarden. Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Uw IP adres is geregistreerd (wordt niet gepubliceerd).