Amelisweerd, de Kromme Rijn en Rhijnauwen staan er prachtig bij zo aan het begin van de herfst. Nu de bladeren net aan het verkleuren zijn en de zon nog flink schijnt ontstaan er prachtige beelden die zich uitstekend lenen voor het filmen met drone.
Dat dacht DUIC-lezer Martijn Schroevers eerder deze week ook en besloot, bewapend met zijn vliegende camera, op pad te gaan in ‘ons prachtige bos’. Het resultaat mag er zijn.
10 Reacties
ReagerenJa dit is mooi.
Geweldig, prachtig fijn dat er ook zulk nieuws mag zijn. Hoe mooi kan Utrecht zijn!
Dank je wel Martijn!
Wat een prachtige beelden!
Wat een prachtig filmpje , er erg van genoten.
vroeger hebben we daar altijd beukennootjes gezocht.
Dit is een filmpje om heel vaak te bekijken en ook de muziek zo mooi.
Dank je wel Martijn.
Wanneer zal het gebeuren dat mensen drone’s uit de lucht gaan schieten?
Wordt een beetje moe van al die zogenaamde mooie filmpjes, iedereen met zo’n ding kan zo’n filmpje maken.
We vinden het nu, nog, leuk omdat het een nieuw perspectief is. Na 5 van dit soort filmpjes heb je er genoeg gezien.
Als ik me niet vergis liep je 40 jaar geleden op De Werkplaats ook al rond met een camera…
Herman,
Ik ben het met je eens. Het is vooral een ‘kunstje’ met een ‘wow-effect’ dat voor 80% veroorzaakt wordt door het feit dat het een perspectief is wat je zelf niet in kunt nemen en een onderwerp wat iedereen mooi vindt. Maar dan houdt het op.
Nu is dat nog spectaculair (hoewel ik dat hier al niet echt bijzonder vind). Maar net als met HDR foto’s komt er al snel een moment dat mensen gaan onderkennen dat het artistiek gezien niet zo heel veel voorstelt. Dat het vanuit filmtechnisch of fotografisch oogpunt een ‘maniertje’ is of gaat worden. Dat de inbreng van de maker meestal slechts zeer beperkt is.
Het beeld is in feite zo mooi als het onderwerp. De maker kan het eigenlijk alleen nog maar verkloten. Maar veel mooier maken dan het al vanzichelf is lukt (kennelijk, meestal) niet.
Ditzelfde filmpje kun je nog eens een keer in de winter na verse sneeuwval maken en dan roept iedereen opnieuw (en misschien nog wel luider) ‘oooh’ en ‘aaah’ maar dan heb je het wel zo’n beetje gehad.
Ontroerend mooi