Keurslagerij Van Schip was 66 jaar een begrip in Rivierenwijk. Dertig jaar geleden namen Dick van Schip en zijn vrouw Hélène de zaak over zijn vader. Ze werden bekende gezichten in de wijk. Dick is zelfs boven de zaak geboren. Vorig jaar sloten ze de deuren: het werk werd te zwaar en er was geen opvolger. Bastiaan van Schip legde zijn ouders vast en laat in zijn documentaire ‘Mijn vader was slager’ het einde van de slagerij van dichtbij zien.

Waarom wilde je hier graag een documentaire over maken?

“De documentaire vertelt het verhaal van de slagerij van mijn ouders, maar past ook binnen een groter geheel in onze maatschappij. Er zijn steeds minder slagerijen. Veel ambachtelijke zaken sluiten door personeelstekorten, maar ook doordat mensen op een andere manier boodschappen doen en de mening over vlees verandert. Als slagerszoon heb ik van dichtbij ervaren wat de gevolgen zijn van de concurrentie van grote supermarktketens. Het is een documentaire voor de wijk, maar ook voor de stad en mensen aan de andere kant van het land. Daar heb je vast soortgelijke zaken die zijn verdwenen.”

Hoe is het idee voor deze documentaire ontstaan?

“Het was niet de bedoeling om een documentaire te maken, maar alleen wat beelden voor in het familiearchief. Gaandeweg merkte ik dat ik een verhaal begon te zien in plaats van alleen wat filmpjes voor later. Ik wist niet zo goed wat ik precies deed, maar wel dat ik graag het verhaal van mijn ouders wilde vertellen. Ik wil laten zien hoe het is om je levenswerk achter je te moeten laten, maar ik laat ook het ambacht van dichtbij zien.”

Wat vonden je ouders van jouw idee?

“Ik wil het verhaal van alle kanten laten zien, ook de minder leuke dingen. Bijvoorbeeld als het later op de dag was en mijn vader moe of chagrijnig was. De slagerij ging niet voor niets dicht is: het werk werd te zwaar. Op die momenten zeiden mijn ouders: Bastiaan ga maar lekker naar huis, we zien je later wel weer. Alleen ik wilde natuurlijk blijven. Daarover hebben we goed gepraat en daarna lieten ze mij helemaal toe. Ik mocht alles van ze filmen. Het was heel jammer dat de slagerij dicht moest. Dat gevoel wilde ik ook vastleggen.”

Ben je nog verrast tijdens het filmen?

“Ik kwam erachter dat ik met de film, zonder dat ik het door had, ook afscheid aan het nemen was van de slagerij. Het kwartje viel pas tijdens het monteren van de beelden en tijdens het slopen van de slagerij. Ik voelde dat ik ook dingen wilde slopen. De film is voor mij een manier om te verwerken dat de slagerij er niet meer zou zijn. Ik heb sowieso tot mijn achttiende gedacht dat ik slager zou worden. Uiteindelijk wilde ik dat niet. Ik vond het mooi om te zien hoe zo’n afscheidsproces verloopt, zowel bij mijn ouders als bij mezelf. Het toch een stuk van jezelf dat je moet verlaten. Tijdens het filmen beleefden we intieme momenten. Dat was zo bijzonder. Ik volgde mijn vader overal waar die was en zat overal dicht op. De documentaire heeft de band tussen mij en mijn ouders nog sterker gemaakt.”

Tekst loopt door onder afbeelding

Wanneer is de documentaire te zien?

“Dit is de eerste film die ik maak en het is spannend wat mensen ervan zullen vinden. Ik heb heel veel zin om hem te laten zien. Ik hoop dat die in december klaar is voor familie, vrienden en de donateurs van de crowdfunding. Ik heb van veel mensen hun vertrouwen gekregen. Al die positieve reacties steunen me enorm. Als initiatief voor de buurt kunnen de mensen uit de wijk de film gratis komen kijken. Die voorvertoning is in de lege slagerij. Volgend jaar is de film dan voor meer mensen te zien, hopelijk op een filmfestival of via een omroep.”

Wat is je lievelingsplek in Utrecht?

“Dat zijn de werven aan de gracht bij het Ledig Erf en de Twijnstraat. Dat mooie stukje aan water en met die hoge bomen heeft iets rustgevends. Om die plek heen kan het best druk zijn, maar daar voelt het altijd erg rustig.”

En waar drink je het lekkerste biertje in Utrecht?

“Bij Kafé België.”

Waar ben je trots op als Utrechter?    

“Op mijn licht Utrechtse accent dat je hoort als ik heel enthousiast of boos ben.”

Wie is jouw favoriete Utrechter? 

“Ik vind, net als veel andere mensen, onder andere Herman van Veen een bijzondere Utrechter. Mijn ouders gingen vaak naar zijn concerten. Zelf ben ik er een paar jaar geleden ook geweest in de Stadsschouwburg. Zijn concerten zijn bijzonder om mee te maken. Hij laat zoveel Utrechtse en Nederlandse harten smelten. Niet alleen door zijn muziek, maar ook door hoe hij is als persoon. Het is een lieve, warme, interessante en open man.”

Wat was het beste optreden dat je ooit in Utrecht gezien hebt?

“Dat was van de Amerikaanse jazzpianist Herbie Hancock in Tivoli.”

Wat mist Utrecht?

“Keurslagerij Van Schip.”

 Utrecht is…

“…UUUUUUUUUUUUUUUU.”