De bevrijding van Utrecht werd zaterdagavond gevierd bij het Polar Bear Monument in het Hogelandsepark. Ruim honderd mensen waren hierbij aanwezig.
Nederland viert jaarlijks op 5 mei Bevrijdingsdag. De geallieerden kwamen Utrecht echter pas op 7 mei 1945 bevrijden. Het Engelse 49ste Regiment Verkenningstroepen, ook wel bekend als de Polar Bears, kwamen destijds over de Biltstraat de stad binnenrijden.
Net zoals ieder jaar werd ook zaterdag stilgestaan bij dit moment. Zo klonken onder meer het Britse en Nederlandse volkslied en droegen twee kinderen van de Kohnstammschool een gedicht voor. Ook hield burgemeester Sharon Dijksma een toespraak voor de ruim honderd aanwezigen.
Tekst loopt door onder afbeelding
Bloemstukken
Daarna werden er bloemstukken gelegd bij het monument. Dit werd onder andere gedaan door Dijksma, afgevaardigden van de provincie Utrecht en leden van Stichting Dutch Polar Bears. Tot slot was er een optreden van de Sgt Wilson Army Show.
“Ieder jaar op 7 mei: bloemen voor de ijsbeer”, schrijft de gemeente op sociale media. “Een eerbetoon aan de troepen die 77 jaar geleden Utrecht bevrijdden. De beer kijkt vanuit het Hogelandsepark richting De Bilt. Daar kwam de Britse 49ste West Riding Infanteriedivisie, de Polar Bears, vandaan. Opdat we nooit vergeten.”
Gekoppelde berichten
Bekijk hier historische beelden van de bevrijding van Utrecht op 7 mei 1945
Utrecht viert vandaag de bevrijding, inderdaad twee dagen later dan nationale Bevrijdingsdag. Op 7 mei…
7 Reacties
ReagerenIk was gisteren bij deze herdenking. Tot voor corona was het altijd een stijlvol gebeuren met omlijsting van een echt muziekkorps. Deze keer had het een buitengewoon rommelig verloop. Deze keer geen muziekkorps, maar het Engelse en Nederlandse volkslied uit een slecht afgestemde luidspreker. Bij gebrek aan geallieerde veteranen nu een allegaartje van leden van de Bond van Wapenbroeders, Keep them Rolling en de Studenten Weerbaarheid. Terwijl zij afmarcheerden was de rest van het publiek al bezig met het defilé langs de Polar Bear. Als het zou moet, kan het beter ophouden.
Of is het de betrokkenheid van de burgemeester!
Burgemeester Jan van Zanen en zijn voorgangers waren misschien wel veel meer van het herdenken in hun eigen stad Utrecht! Ik weet hoe belangrijk zij dit vonden.
De organisatoren van nu zijn of voelen zich waarschijnlijk ook niet zo betrokken bij deze belangrijke herdenking. Komen wellicht niet uit Utrecht en dan krijg je dat. Wel erg jammer, want hoor nog de verhalen van mijn moeder toen de Polar Bears onthaald werden.
Ik geloof niet dat de burgemeester iets te verwijten valt . Ze was er in ieder geval en haar toespraak was niet verkeerd.
@W
Dit heeft niets met import uit de provincie te maken.
De generatie geboren na 1985 heeft weinig met WW2, gewoon te lang geleden voor ze. En, de generatie die WW2 wel bewust heeft meegemaakt is bijna uitgestorven. Ze hebben elkaar amper ontmoet, generatiekloofje.
@Janah
Corona effect?
De herdenking kon wel eens in een ander jasje gegoten gaan worden wegens het nabije einde van de nog levende geschiedenis.
Burgemeesters kunnen ook in het programma sturen Jannah. Dat bedoelde ik eigenlijk alleen maar.
Jan van Zanen ‘was’ van Utrecht. Lien Vos, Ivo Opstelten, Annie Brouwer en Aleid Wolfsen werden misschien ‘beter’ gesouffleerd………. en waren er in de geschiedenis wellicht meer bij betrokken. Het gaat mij ook om het organiseren van deze herdenking.
En ja het was zeker goed en fijn dat Sharon Dijksma, onze burgemeester, er was!
Mijn punt gaat dus meer uit naar de organisatie van dit voor Utrecht belangrijke stukje geschiedenis.
De ware verzetshelden zoals mijn vader en oom , zijn nooit geëerd , kregen geen lintje, spraken niet bekakt……. hadden geen rijke ouders die een dubieuze rol speelden of middenstandsouders die achteraf nsbers bleken te zijn. Het waren 2 gewone Jongens, die een grote rol hebben gespeeld in en rond Utrecht. Nooit iets over gehoord…………. heel triest. Na de oorlog heeft het verzet ze nooit de eer gegeven die ze verdiend hadden.
Beste @ a , je hebt wel ‘n punt hoor , en dat geldt wel voor meer Utrechters uit die generatie , zoals mijn eigen Vader , die werd uiteindelijk wel gevonden , omdat ze eerst in de Knopstraat naar hem zochten , terwijl wij in de Papaverstraat woonden … Maar uiteindelijk is hij dus wel beloont voor zijn verdiensten in de oorlogstijd door het Nederlandsche Roode Kruis , met het Herinneringskruis 1940 – 1945 …en bijbehorende Oorkonde ….. Waar ik nog steeds , erg trots op ben , en hangt bij zijn foto bij mij in de woonkamer ….