Met schriftelijke vragen aan het college drong de SP begin deze maand aan op spoedige aanleg van trappen naar de perrons op de Rabobrug. Deze week gaf het college antwoord op de brief met vragen, die was ondertekend door tien raadsleden van even zoveel partijen.
De vragenstellers wilden onder meer weten of het college het met hen eens is dat Prorail als eigenaar van de perrons “de enige partij” is waarmee de gemeente(raad) de discussie over de trappen hoeft te voeren.
Het college is het daar niet mee eens en zegt dat naast Prorail (in verschillende rollen) ook de NS en BRU directe betrokken partijen zijn. “NS als eigenaar van de Stationshal, als vervoerder en toekomstig exploitant. BRU als regionale vervoersautoriteit en eigenaar van het tramsysteem.”
Waar het college en de vragenstellers elkaar wel in kunnen vinden, is dat “het direct realiseren van de trappen, het comfort van de gebruikers van de OV-terminal en de omliggende kantoren zal verhogen”.
Aanpassing van het bestemmingsplan
De raadsleden wilden ook graag de vraag beantwoord zien, welke stappen het college denkt te nemen om de unanieme wens van de gemeenteraad, die aandringt op het gelijktijdig aanleggen van trappen naar de perrons bij de bouw van de Rabobrug, mogelijk te maken.
Het college zegt hierop dat de Raad van State naar aanleiding van haar recente uitspraak op 28 mei de gemeenteraad van Utrecht de gelegenheid biedt dit gebrek binnen zestien weken (dus vóór 17 september 2014) te herstellen. In verband daarmee wordt een raadsvoorstel tot aanpassing van het bestemmingplan ter vaststelling aan de gemeenteraad voorgelegd.
“Tevens zal aan u via de Procedurecommissie worden gevraagd om versnelde behandeling in commissie en raad om vaststelling van de wijziging mogelijk te maken,” zo staat in de reactie van het college.
4 Reacties
ReagerenDe brug zou er in 2009 zijn. Wij verheugen ons er al op sinds 2004. Ik ben benieuwd of we voor 2020 erover heen kunnen fietsen. Wat een gedoe.
Toen ik tijdens – opa vertelt, houdt u zich maar vast – een gemeentelijke voorlichtingsbijeenkomst over verbouwplannen voor het Stationsgebied (toen nog ‘Utrecht City Project’ geheten met toen nog wethouder Van Zanen als dossierhouder) opmerkte dat het enorm brede NSemplacement nog steeds een enorme scheidingsfactor in de Utrechtse samenleving BLEEF, opperde ik tegelijk het idee om dat dan zegmaar ‘te relativeren’ door een aparte tunnel voor fietsers en voetgangers aan te leggen ‘of voor mijn part een loop- en fietsbrug’ ten hoogte van het RABOhoofdkantoor. Als de bank dan nou zou betalen mag dat best de Rabobrug heten.’
Vond iedereen ter plekke leuk, zinnig, nuttig etc. Gaan we meteen op af, sprak jonge ambtenaar Boudewijn enthousiast. Hij en de zijnen begonnen dit balletje verder te rollen… tot wat het nu is.
Maar balleTJE? Hallo zeg.
De Raad – die er namens ons allen zit – heeft groot gelijk door het onderwerp ‘Rabobrug’, met de perrontrappen dus, stevig in de eigen knuisten te houden.
Al is het maar om óók duidelijk te maken dat onze stad NIET van de NS, NIET van Corio et NIET van (vult maar in) is, maar van ons allen.
Het aanleggen van het bruggeheel is daarom ook een testcase wie het in Utrecht voor het zeggen heeft. Bepaald geen kleinigheid dus.
Inspraak is in Nederland verworden tot het zo lang mogelijk tegenhouden van ontwikkelingen die voor de meerderheid bijzonder welkom zijn.
Maar telkens opnieuw kiezen minderheden ervoor om zo veel als mogelijk obstakels op te werpen.
Not in my backyard blijft het parool. Of het nou om commerciële of om private belangen gaat.
Onze maatschappij moet er op kunnen vertrouwen dat goede ontwikkelingen niet meer onderuit gehaald worden.
Estafetteprotest