Utrecht viert vandaag de bevrijding, twee dagen later dan de nationale Bevrijdingsdag. Op 7 mei 1945 trokken de Canadese en Britse troepen over de Biltstraat de stad binnen, verwelkomd door een dolblije menigte. Traditiegetrouw wordt op 7 mei, bij het Polar Bear monument aan de Biltstraat (de witte ijsbeer), het einde van de oorlog in Utrecht herdacht. Om 19.00 uur vanavond is er bij het monument in het Hogelandsepark een feestelijke bijeenkomst met een toespraak van burgemeester Sharon Dijksma, muziek van de Koninklijke Brassband Utrecht en een voordracht van Mehrzad Joussefi (vertegenwoordiger van de jeugdafdeling van het Vfonds).
Op woensdag 2 mei 1945 wordt bekend dat Hitler, de dictator van nazi-Duitsland, dood is. De Duitsers hangen de vlaggen in Utrecht halfstok. Op dezelfde dag gooien Amerikaanse bommenwerpers voedselpakketten af boven Lage Weide, ten westen van Utrecht. Er komen ook vrachtwagens met voedsel de stad in gereden, maar nog steeds geen geallieerde soldaten.
Tekst loopt door onder de afbeelding
Afbeelding van een Amerikaanse B-17 vliegtuig, die in het kader van de Operatie Chowhound voedselpakketten afwerpt boven het terrein bij de Lageweide (Stapelterrein van de Nederlandse Spoorwegen) te Utrecht, boven het fabrieksterrein van de N.V. Nederlandse Staalfabrieken DEMKA voorheen J.M. de Muinck Keizer (Havenweg 7).
Deze onduidelijke situatie duurt nog een paar dagen. ‘s Avonds op 4 mei wordt op de illegale radio gezegd dat Noorwegen, Denemarken en Nederland zijn bevrijd. Veel inwoners van Utrecht gaan de straat op, maar Duitse soldaten jagen hen terug naar binnen en er wordt geschoten. De commandant van de Duitse troepen in Nederland erkent de capitulatie niet. Op zaterdag 5 mei rijden drie geallieerde motorrijders door de stad, maar zij vertrekken weer.
Op maandag 7 mei trekken dan eindelijk Canadese en Britse troepen vanuit De Bilt Utrecht binnen. In de straten van Utrecht heeft zich een juichende menigte verzameld. Burgemeester Ter Pelkwijk, die door de bezetters was afgezet en vervangen door een NSB-burgemeester, keert terug naar het stadhuis. Hij ontvangt de commandant van de bevrijdingstroepen op het bordes.
Met dank aan Het Utrechts Archief
Afbeelding van de mensen in de Voorstraat te Utrecht in afwachting van de komst van de geallieerden.
Afbeelding van legervoertuigen in de Voorstraat te Utrecht te midden van een uitbundige mensenmassa tijdens de intocht van de geallieerden.
Afbeelding van een geallieerde militair omringd door enkele geestdriftige mensen tijdens intocht van de geallieerden.
Afbeelding van twee geallieerde motorrijders omgeven door een geestdriftig publiek tijdens de intocht van de geallieerden te Utrecht.
Afbeelding van de intocht van de militairen van het 49th Reconnaissance Regiment (Polar Bears), op de Stadhuisbrug te Utrecht, te midden van een geestdriftige menigte.
Afbeelding van een dankbetuiging aan de geallieerden met een foto van de intocht van de militairen van het 49th Reconnaissance Regiment (Polar Bears), op de Stadhuisbrug te Utrecht, te midden van een geestdriftige menigte.
8 Reacties
ReagerenWat een blijdschap en opluchting moet dat zijn geweest.Ben net na de oorlog geboren.Mijn ouders hebben er veel over verteld
@Vrolijk rechts
Ik ben paar decennia na de oorlog geboren in een familie die ternauwernood het bombardement op Rotterdam, de hongerwinter in Amsterdam en de slag om Arnhem hebben overleefd. De summiere verhalen die ik te horen kreeg waren heel erg beladen. Ken ook mensen die de vernietigingskampen hebben overleefd.
God bewaar ons voor zeloten die vinden dat ze er een superieure moraal op na houden en dat aan anderen opleggen…
@Koel Hoofd.
Helemaal met je eens.
Beste @ Vrolijk rechts en @koel Hoofd , ook ik ben vlak na de oorlog in 1946 geboren , mijn Vader is in de oorlog erg actief geweest , en daarvoor ook door het Nederlandse Roode Kruis beloont door hem het Herinneringskruis 1940 – 1945 te doen toekomen , uitgereikt door Jonkheer F. Boelaerts van Blokland , die bij mij nog steeds op ‘n ereplek in huis prijkt …. Maar helaas heeft hij zijn ervaringen bijna nooit met ons kinderen willen delen … Hij vond het toen denk ik vanzelfsprekend , dat hij deed , wat hij kon doen , zo heefd hij onder anderen mensen in veiligheid gebracht , en is hij als chauffeur bij Van Gend & Loos met ‘n convooi Mack’s naar Tsechie Slowakije gereden met hulpgoederen …. Ik denk zelf dat hij voor ons de ervaringen altijd te emotioneel en te heftig vond om uit te spreken
In een van de reacties wordt een z.g. God (welke ?) erbij gehaald om ons te bewaren voor zeloten die hun superieure moraal aan anderen opleggen. Helaas komt deze oproep veel te laat want we hebben al degelijke zeloten op regeringsniveau in Den Haag die hun wetten opleggen aan ons. Een z.g. minister-president die niet door de kiezers in die functie is gekozen, regelmatig z.g. geen actieve herinnering meer heeft aan belangrijke zaken, de bevolking met lage inkomens zodanige maatregelen oplegd dat deze voor veel van hun boodschappen afhankelijk zijn geworden van de z.g. Voedselbanken. Deze z.g. zeloot schijnt wekelijks te overleggen met een multimilionair, via familie rijk geworden door slaven- handel en arbeid, klaagt over een mogelijke herverdeling van het enorme vermogen waardoor veel personen hun bezoek aan de voedselbank zouden kunnen afzeggen.
Na de oorlog waren er ineens enorm veel zgn helden in Utrecht, alleen niet de echt verzetshelden van Utrecht,die waren te druk met het regelen van belangrijke zaken voor het land.
Wist je dat er na de oorlog mannen en vrouwen beestachtig zijn behandeld door zgn ondergrondse lui,terwijl deze mannen en vrouwen informatie door speelden naar het verzet,voor de vrijheid.
Er is veel misgegaan tijdens de nadagen van de oorlog,maar daar hoor je niemand over,want er waren alleen maar helden.
@G. Veldhuizen
Tja, shit happens…