Kijk aankomend weekend niet raar op als je de Dom in andere kleuren ziet dan gebruikelijk. De kerktoren zal namelijk vanaf vandaag tot en met 9 maart rood-wit aangelicht worden, dit zijn dezelfde kleuren die zijn aangebracht tijdens de eerste grote restauratie van de Dom in 1519-1525.
Ruim 4600 pond loodwit en tientallen verfkrabbers en kwasten werden aangeschaft om de achtkantige lantaarn van de toren in die jaren te kunnen witten. In de onderste twee delen van de Domtoren waren echter de achterzijdes van de nissen rood geschilderd. De laatmiddeleeuwse Domtoren zag er dan ook heel anders uit dan vandaag de dag. Die kleuren waren natuurlijk niet zomaar gekozen: rood-wit verwees naar de kleuren van Sint-Maarten, de patroonheilige van de Domkerk en stad. Aan te nemen is dat het in 1519-1525 slechts om een verfrissende schilderbeurt ging en dat de Domtoren daarvóór dus ook al rood en wit beschilderd was.
De verlichting van de toren in deze historische kleuren heeft te maken met de presentatie van het boek De Utrechtse Domtoren. Trots van de stad dat op zaterdag 8 maart aangeboden wordt aan alle nog in leven zijnde burgemeesters van de stad. Dat zijn: Vos-van Gortel, Opstelten, Brouwer-Korf, Wolfsen en Van Zanen. Ook wethouder Lintmeijer (Monumenten) zal dan een eerste exemplaar ontvangen. Speciaal voor het boek zijn er meer dan honderd 3D-reconstructies gemaakt. Waaronder die van de rood-witte toren uit 1525.
6 Reacties
Reageren… als vijf personen een eerste exemplaar (van hetzelfde boek) mogen ontvangen is er volgens mij iets ernstigs mis. Namelijk, na uitreiking van het eerste exempel, volgt ALTIJD het tweede.
Woordenlijst Nederlandse Taal uitgaaf 1995 maakt trouwen gewag van “achterzijden” in plaats van “achterzijdes”; terzijde overigens.
In het Utrechts Archief [eigennaam dus hoofdletters] zijn nog gespecificeerde rekeningen aanwezig van materialen en benodigdheden die per schuit werden aangeleverd. Deze kon afmeren onder de hiervoor speciaal gebouwde kleine boog van de huidige Sint Maartensbrug (elfde eeuw).
Ook hier put ik weer uit informatie mij des-contributie-betalend aangeleverd door de onvolprezen Vereeniging Oud-Utrecht, sedert 1927. Er ligt mij een taak weggelegd…
… rechtzetting danwel rectificatie: in de laatste zin van bovenvermelde bijdrage schrijf ik “er ligt mij een taak…”. Hier is sprake van een contaminatie alsook taalvervuiling. U gelieve een keuze te maken tussen “er ligt een taak voor…” of “er is een taak weggelegd voor…”.
Als we dan toch taalkundig precies bezig zijn, Van Pimpelen, dan nog maar een paar correcties:
trouwen > trouwens
Het, niet het Utrechts Archief, zie de afkorting HUA
des-contributie-betalend: “des”?!
rechtzetting = rectificatie
bovenvermelde bijdrage > bovenstaande bijdrage
Waarde Niels, ik ben u zeer erkentelijk voor de geleverde correcties. U bent evenwel voorbijgegaan aan “contaminatie alsook taalvervuiling”, hetgeen in deze context dubbelop is; een pleonasme dunkt me. Voorts is de Sint Maartensbrug 1195 gebouwd, dus twaalfde eeuws. Niet elfde eeuws zoals ik abusievelijk vermeldde.
Even tussen ons: tijdens bezoekjes aan de Atlas werd ik bepaald week/lyrisch/zangerig zoveel ik Utrecht liefheb. Is dat normaal?
Tenslotte Niels, wil ik u voordragen als tekstredacteur van DUIC, verder gaat alles goed.
Nee nee, contaminatie is ook in deze context niet identiek met taalvervuiling. Ik heb er wel even bij gefronst, maar het vervolgens gepasseerd. Contaminatie is m.i. een subgenre van taalvervuiling, zoals pleonasme er een is.
Hartelijk dank voor de voordracht, maar u was mij voor als corrector, dus alle eer voor u. Bovendien: dat ik die “elfde eeuw” niet zag diskwalificeert mij ten enenmale.
Maar, serieus: een attente orrector zou DUIC goed kunnen gebruiken. De teksten rammelen nogal eens.
Heren Bokhove en van Pimpelen, vervelend hè zo’n vrije zaterdag?