Binnen Best zit sinds 3 november 1882 aan de Biltstraat. Het begon als een koffiehuis en na drie jaar kreeg de toenmalige eigenaar een drankvergunning. Café Binnen Best was geboren, waar meer mensen aan de bar zitten dan aan de tafels. Een gesprek met barman Michiel van der Werff (50).

Wanneer je café Binnen Best binnenloopt, kijken vele zwart-wit gezichten je van links aan: getekende portretten van vaste gasten, gemaakt door Jelleke in 1988. Veel mannen, ook wat vrouwen. Gasten die er nu nog vaak genoeg komen – Michiel wijst Hans en Theo aan. Ook journalist Jeroen Wielaert hangt er getekend aan de muur. In 1966 opende de School voor Journalistiek aan de Palmstraat, waardoor veel journalisten (in spe) over de vloer kwamen in het café. Bovenin hangt een tekening die verbruind is en afsteekt tegen de rest. Michiel: “In die lijst zit geen glas meer, die tekening zit dus totaal onder de nicotine.” Onderaan hangen drie foto’s in kleur: drie mannen die bijna dagelijks aan de bar zitten. En ze zijn niet de enigen, zo’n twintig mensen zitten dagelijks in Binnen Best. Zeven dagen per week, week in week uit. Michiel vertelt dat sommigen bij openingstijd om 14.00 uur langskomen voor een kopje koffie en het lezen van de krant, anderen juist na werk voor een borreltje. “Iedereen komt voor een babbeltje.” Waar die dan over gaan? Michiel denkt even na. “Verhuizingen, veranderingen in het weer, sport, of over de gemeenteraadsverkiezingen laatst. Hoewel ik probeer het zo min mogelijk over politiek te laten gaan. Dat is één van de drie stelregels in een café: mijdt de onderwerpen politiek, geloof en seks. Vroeg of laat ontstaat daar onenigheid over die je niet zo makkelijk kunt oplossen. Ik bemoei me niet met de gesprekken, maar het is wel mijn taak te zorgen dat de sfeer prettig blijft.”

Oost west: binnen best
Zelf staat Michiel al ruim tien jaar achter de bar in Binnen Best. Daarvoor werkte hij in café Marktzicht aan de Breedstraat. De twee kroegen hebben dezelfde eigenaren: Gabriëlle Panhuizen en Sjaak Schut. Michiel zegt dat Binnen Best meer een buurtcafé is. Een vrouw loopt met haar fiets het terras op. Michiel doet de deur open. “Hi Els!”, roept Michiel. “Hoi! Als Ferdinand komt, wil je hem dan dit tasje geven?” Ze overhandigt hem een plastic tas en fietst door. Erin zit een melkpannetje. Michiel hangt het tasje aan de kapstok. Een buurtcafé met buurtfunctie, dus.

‘Gasten sturen een kaartje als ze op vakantie zijn’

“Voor veel mensen zijn wij een tweede huiskamer. De jongere generaties kunnen elkaar via social media treffen, de mensen die hier komen treffen elkaar op een fysieke plek.” Als de vaste gasten er niet kunnen zijn, bijvoorbeeld omdat ze met vakantie zijn, sturen ze een kaartje; achter de bar hangen veel ansichtkaarten aan de kast. De meeste komen uit Frankrijk en Portugal. De gasten schrijven het goed te hebben en vragen de barman ‘de mannen aan de bar’ wat te drinken aan te bieden. Michiel: “Dan weten wij wel om wie het gaat.” Aan de kasten achter de bar hangen ook veel oude bankbiljetten, uit Vietnam, Amerika en andere landen. Uit welke tijd ze precies komen is door de dikke laag nicotine niet meer te lezen. De bankbiljetten zijn veelal achtergelaten door toeristen die toevallig in het café terecht zijn gekomen. Zodra zij nu zien dat ‘hun land’ er nog niet tussen hangt, geven ze er eentje af.

De drukste dagen van het jaar zijn Koningsdag en tijdens het Smartlappenfestival. Dan staat de kroeg zo vol dat de vaste gasten de barman een handje helpen met het ophalen van glazen. Michiel vindt het leuk dat er zoveel ‘soorten mensen’ komen, van rechters tot timmermannen en van journalisten tot loodgieters. In de middag zitten er voornamelijk mannen, ’s avonds wil er ook nog wel eens een vrouw naar binnen lopen, zegt Michiel. De jongste gast is dertig jaar, de oudste 74. Wekelijks kan er gewed worden op de uitslagen van de Eredivisiewedstrijden. Naast de kassa ligt een handgeschreven briefje waarop ze de scores bijhouden. De winnaar krijgt een beker. Er staan trouwens nog meer bekers in de vitrinekast. Er wordt jaarlijks op eerste Pinksterdag een Jeu de Boulestournooi georganiseerd op de Maliebaan. Ook werd er voor het Smartlappenfestival ‘De nacht van de droeve dronk’ georganiseerd. Michiel zegt dat er mensen zijn die beweren dat die bewuste nacht de aanleiding voor het Smartlappenfestival is geweest. De prijs? Een dode mus. Werkelijk (nog steeds te bewonderen in de vitrinekast). Een bekende van het café zette dieren op voor zijn hobby en heeft als ‘beker’ ooit een dode mus opgezet. Blij met een dooie mus, dus. Een man aan de bar lacht. Waarom hij bijna dagelijks in café Binnen Best komt? “Het is gezellig, ons-kent-ons. Ik woon om de hoek, dus loop er al jaren makkelijke effe naartoe. Of er veel verandert? Nee, waarom?” Er zijn altijd wel ideeën voor vernieuwing, maar iedereen vindt het ook wel goed zo, aldus Michiel.