De 47e editie van de DUIC krant is weer uit en ligt weer verspreid door de hele stad. In deze editie een verhaal over fotograaf Rob Hornstra die zijn buurman volgde, een interview met Rob van Scheers en gaan we terug in de tijd met Olav Meijer bij de studentenprotesten tegen de Vietnamoorlog. Ook kwamen we bij de klassieker Orloff en keken we in de keuken bij Spekuk. Dit en nog veel meer is te lezen in de nieuwe krant.
Deze krant, vol met achtergrondverhalen, interviews en reportages, is door de gehele stad gratis af te halen. Kijk op dit handige kaartje waar dit bij jou in de buurt kan.
Hoofdredactioneel commentaar
In onze serie Terug in de tijd komen we in deze krant in 1968 terecht, een periode waarover in retrospectief nogal schamper wordt gedaan. Want wat heeft de protestgeneratie uit die tijd nou eigenlijk voor elkaar gekregen? De wereld is niet veranderd, integendeel. Make Love Not War? Veel van die dromen zijn uit elkaar gespat. Maar toch is het verhaal van Olav Meijer op de jonge DUIC-redactie met verbazing en bewondering gelezen. Meijer hing in 1968 als protest tegen de Vietnamoorlog 24 letters op het raam van zijn studentenkamer op de Ina Boudier-Bakkerlaan op: Johnson Oorlogsmisdadiger.
Hij werd opgepakt wegens belediging van een bevriend staatshoofd. Het duurde niet lang voordat deze tekst te zien was op tientallen ramen op het studentencomplex. Een paar dagen later vond dit navolging in het hele land. “Wat bijzonder, dit engagement van studenten. Dat zal nu niet gebeuren”, was de mening op de redactie. En dat klopt, dat zie je nu niet meer gebeuren op de IBB. Ik hoor verhalen van examencommissies in het hoger onderwijs die een volstrekt rigide beleid voeren. Over docenten die vertrekken omdat ze geen mening mogen hebben. Over decanen die niets voor studenten kunnen betekenen, want regels zijn regels. Tegen de bezuiniging op de studiefinanciering wordt een zacht protest aangetekend. Het verzet van de huidige generatie bestaat uit een omgekeerd duimpje op facebook. Veilige verontwaardiging van het individu achter de computer. Dat deed Olav Meijer anders. Daar kan je schamper over doen. Want veel dromen van hem en zijn generatiegenoten kwamen uiteindelijk niet uit. Maar ze hadden in elk geval dromen. En die 24 letters op zijn raam hebben als onderdeel van een wereldwijd protest tegen de Vietnamoorlog een duidelijke functie gehad. Ook in retrospectief nog steeds een mooie actie.
Michaël Kroonbergs
geen Reacties
ReagerenEr zijn nog geen reacties geplaatst.