De gemeente doet onderzoek naar de favoriete vervoersmiddelen van de Utrechters. Door het invullen van een test worden zij gekoppeld aan een bepaald reistype. De gemeente gebruikt de  resultaten van de test om de communicatie en het gesprek over reizen in en naar Utrecht, beter aan te laten sluiten per type reiziger. DUIC opent het debat en spreekt met de verschillende types over hun reisgewoonten. Deze keer de “praktische reiziger”

Het liefst beweegt Smita Sen Gupta (41, moeder van twee kinderen) zich voort met de fiets. Maar als dat even niet uit komt schroomt ze niet om de auto te pakken. “Soms wil ik gewoon uit luiheid de auto pakken. Dan bedenk ik me dat het onzin is, en stap ik toch op de fiets.” 

Een auto lijkt voor Smita niet erg nodig, want ze woont in de binnenstad en ze fietst altijd naar haar werk dat vijf kilometer verder is. Hoewel ze hem vooral gebruikt wanneer ze echt haast heeft of als het hard regent, vindt ze het toch fijn om altijd een auto tot haar beschikking te hebben.
Smita lijkt de geschikte kandidaat voor ‘Green Wheels’, een project waarbij een ecovriendelijke auto wordt gedeeld door mensen. Dat vindt ze zelf ook, dus zij en haar man hebben er een abonnement op. Als het minder zou kosten om er in te rijden, zouden ze het zeker gebruiken als tweede auto.

Hoe kan het dan toch dat de fiets het meestal wint van de auto? Smita: “Ik heb altijd weer het gevoel dat ik een beetje beweging heb gehad als ik heb gefietst.” Ze denkt ook dat je met de auto vaak niet sneller bent en het parkeren in de stad is hier volgens haar een van de oorzaken van. Het is Smita ook niet ontgaan dat de stad ook vol staat met fietsen. Ze heeft er echter nooit moeite om haar fiets ergens te parkeren, ze zet hem gewoon ergens neer. Smita: “Ik had twee keer mijn fiets verkeerd geparkeerd staan. Een keer zei iemand er iets van en de andere keer is hij zo voor mijn neus op een wagen getild. Maar ja, er stond ook nergens dat ik hem daar niet mocht neerzetten.”

Waar ze de fiets en de auto vaak tegen elkaar opweegt, ziet Smita het gebruik van een openbare bus bijna nooit als optie: “De enige gelegenheid in welke ik met de bus zou gaan, is als ik met allebei mijn kinderen naar de trein ga. Twee kinderen is lastig met de fiets.” Smita vindt de bus gewoon ‘gewoon niet fijn’ en ‘nooit handig’ en besluit: “Als ik naar de trein moet en veel bagage zou hebben, bel ik eigenlijk nog liever een taxi dan dat ik met de bus ga.”