Dit zijn de Utrechtse beelden die gekozen zijn voor de serie: De Tweede Wereldoorlog in honderd foto’s | De Utrechtse Internet Courant Dit zijn de Utrechtse beelden die gekozen zijn voor de serie: De Tweede Wereldoorlog in honderd foto’s | De Utrechtse Internet Courant

Dit zijn de Utrechtse beelden die gekozen zijn voor de serie: De Tweede Wereldoorlog in honderd foto’s

Dit zijn de Utrechtse beelden die gekozen zijn voor de serie: De Tweede Wereldoorlog in honderd foto’s
Voor de bijzondere productie De Tweede Wereldoorlog in honderd foto’s zijn in totaal drie beelden gekozen die in de gemeente Utrecht gemaakt zijn. De beelden zijn gekozen uit duizenden foto’s.

Voor de bijzondere productie De Tweede Wereldoorlog in honderd foto’s zijn in totaal drie beelden gekozen die in de gemeente Utrecht gemaakt zijn. De beelden zijn gekozen uit duizenden foto’s.

De Tweede Wereldoorlog in 100 foto’s is een landelijk project in het teken van 75 jaar vrijheid. In november vorig jaar startte in alle twaalf provincies – en in een fictieve dertiende provincie voor de geschiedenis in Nederlands-Indië, de Antillen en Suriname – de zoektocht naar de meest aansprekende Tweede Wereldoorlog-foto’s. De 100 beelden uit alle provincie’s moeten samen een beeld geven van de oorlog.

De Utrechtse werkgroep klaarde in twee maanden tijd een enorme klus: uit de duizenden beschikbare foto’s gemaakt in de provincie werd een diverse verzameling van vijftig foto’s samengesteld.

Van deze vijftig zijn er nu dertien gekozen, die gemaakt zijn in de provincie, voor de landelijke serie. Van de dertien beelden zijn er drie in de gemeente Utrecht gemaakt.

Utrecht, 1942
De Utrechtse fotograaf en huisarts Nico Jesse kreeg in 1942 van gemeentearchivaris Van Campen de opdracht om de stad Utrecht vast te leggen. Van Campen vreesde dat, als de stad door een bombardement zou worden getroffen, niemand meer zou weten hoe Utrecht er uit had gezien. In de winter en de zomer van 1942 fietste Jesse door de stad en fotografeerde alles wat hij interessant vond. Dat resulteerde in vele honderden foto’s en een aantal kleurendia’s. Ergens in 1942 kreeg hij in de Nachtegaalstraat marcherende manschappen van de Duitse Luftwaffe in beeld. Twee kleine jongetjes lopen aan weerskanten mee, diep onder de indruk van de troepen, die ongetwijfeld veel herrie maken met hun ijzerbeslag onder de laarzen.
Nico Jesse / Het Utrechts Archief, Nederlands Fotomuseum

Utrecht, 1942/1943
Vijf rechercheurs van de Centrale Controle, de afdeling van de Utrechtse politie die vanaf najaar 1942 belast is met het opsporen en arresteren van Joden, poseren op het hoofdbureau van de politie. Op de voorgrond de korpsleiding met in het midden hoofdcommissaris G.J. Kerlen. Deze fanatieke nazi werd op 3 september 1943 in het Willemsplantsoen, vlak bij zijn woning, geliquideerd door de verzetsvrouw Truus van Lier. Naast hem zijn medewerkers P.J.M. Thissen en G. van Grootheest. Staande links J. Smorenburg, de chef van de Jodenjagers van de Utrechtse politie. Hij heeft met zijn medewerkers honderden Joden opgepakt. Tijdens de oorlog viel hij in ongenade: hij werd betrapt op het verduisteren van waardevolle voorwerpen van zijn slachtoffers. Smorenburg werd daarop gearresteerd en tot een gevangenisstraf veroordeeld. Na de oorlog stond hij opnieuw voor de rechter, nu voor zijn aandeel in de Jodendeportaties. Hij werd uiteindelijk tot 11 jaar veroordeeld, waarvan hij minder dan de helft hoefde uit te zitten.
Fotograaf onbekend / Nationaal Monument Kamp Amersfoort

Utrecht, 23 december 1944
Op 23 december 1944 treft een inspecteur van de Stichting Volkswoningen in een huisje aan het Houtplein in Utrecht een schokkende situatie aan. Een moeder en haar drie kinderen zijn verhongerd, vervuild en ze hebben schurft. Hij waarschuwt een arts; moeder en kinderen worden naar een ziekenhuis gebracht. Voor de twee jongsten komt de reddingspoging te laat, zij overlijden de volgende dag. De moeder en het oudste kind overleven de oorlog. In huizen van de Stichting Volkswoningen woonden mensen onder toezicht. De moeder en de kinderen waren door de vader in de steek gelaten, en volgens een verslag van de inspecteur was de moeder vanaf september niet meer tegen de situatie opgewassen. Vooral mensen met een klein sociaal netwerk hadden het zwaar tijdens de Hongerwinter.
P. Linschoten/ Het Utrechts Archief

2 Reacties

Reageren
  1. Marcel de Korte

    Indrukwekkend!

  2. Pete

    Ik hoorde laatst dat de Maliebaan in de oorlog nazilaan werdt genoemd
    Op buro paardeveld zaten in de oorlog beruchte joden jagers
    Veel nsb volluk in Utrecht
    Dat was geen reclame voor Utrecht
    Ps ook veel verzetshelden,,,,diepe buiging ,,respect

Plaats een reactie

Lees voor u reageert onze algemene voorwaarden. Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Uw IP adres is geregistreerd (wordt niet gepubliceerd).