Eén jaar oorlog in Oekraïne: Anastasia (34) uit Kharkiv (Анастасія м .Харків) vertelt over haar vlucht Eén jaar oorlog in Oekraïne: Anastasia (34) uit Kharkiv (Анастасія м .Харків) vertelt over haar vlucht

Eén jaar oorlog in Oekraïne: Anastasia (34) uit Kharkiv (Анастасія м .Харків) vertelt over haar vlucht

Eén jaar oorlog in Oekraïne: Anastasia (34) uit Kharkiv (Анастасія м .Харків) vertelt over haar vlucht
Fotografie: Robert Oosterbroek. Tekst: Anna Zinchenko
Op 24 februari is het precies een jaar geleden dat de oorlog in Oekraïne begon. Een massale vluchtelingenstroom kwam op gang en de Jaarbeurs in Utrecht was voor veel Oekraïners het eindpunt van hun vlucht en het startpunt van hun verblijf in Nederland. Deze datum en locatie worden aangegrepen voor een landelijke bijeenkomst voor Oekraïense vluchtelingen en een Walk of Hope waaraan iedereen kan meedoen. Stichting Vital’nya en DUIC publiceren tot 24 februari verhalen van vluchtelingen, hulpverleners en andere betrokkenen in Utrecht, zowel in het Nederlands als in het Oekraïens.

Op 24 februari is het precies een jaar geleden dat de oorlog in Oekraïne begon. Een massale vluchtelingenstroom kwam op gang en de Jaarbeurs in Utrecht was voor veel Oekraïners het eindpunt van hun vlucht en het startpunt van hun verblijf in Nederland. Deze datum en locatie worden aangegrepen voor een landelijke bijeenkomst voor Oekraïense vluchtelingen en een Walk of Hope waaraan iedereen kan meedoen. Stichting Vital’nya en DUIC publiceren tot 24 februari verhalen van vluchtelingen, hulpverleners en andere betrokkenen in Utrecht, zowel in het Nederlands als in het Oekraïens.

Anastasia (34), Kharkiv

Toen mijn man en ik wakker werden van een explosie, was mijn eerste gedachte ‘’we moeten het land verlaten en ons kind redden’’. Ik heb alles wat we nodig hadden ingepakt, maar we besloten toch nog om een paar dagen te wachten. We sliepen om de beurt omdat we zo bang waren. Eerst sliepen we op de gang, daarna gingen we naar de kelder.

Op 5 maart ging het niet meer. In de ochtend verlieten we Kharkiv met een evacuatietrein. Ik zal dit gevoel nooit vergeten, de trein vol mensen met kinderen. Ons werd gevraagd om onze telefoon op vliegtuigstand te zetten, voor onze veiligheid. De kinderen sliepen in onze armen. We wisten niet waar de trein ons heen zou brengen. Eén keer zijn we gestopt. Vrijwilligers gaven ons toen water en wat te eten. Het kostte ons bijna een dag om in Lviv te komen. In Lviv stonden vrijwilligers voor ons klaar die ons onderdak boden zodat we konden slapen en op adem komen. ‘s Morgens werden we naar de Poolse grens gebracht. Dat was het begin van onze reis naar Nederland.

Op 8 maart 2022 kwamen we aan in Utrecht waar we rust en veiligheid hebben gevonden. Hier vlogen er geen straaljagers en hoeven we niet op de gang te slapen. Utrecht heeft een grote indruk gemaakt op ons, door de zorg die we hier krijgen, maar ook door de fietsen en de grachten. Utrecht is ons tweede thuis geworden.

Anastasia met haar zoon Ivan

Анастасія (34) м .Харків

Ми прокинулися від вибуху. Почалася війна. Перша думка – потрібно залишати країну і рятувати дитину. Я зібрала всі необхідні речі. Але вирішили перечекати декілька днів. Ми спали по черзі, бо було дуже страшно. Я з Іваном спала на підлозі в коридорі, потім ми спускалися в підвал.

5 березня вранці ми виїхали на евакуаційному потязі з міста Харкова.Це відчуття я ніколи не забуду, повний потяг людей, дітей, але найгірше було, коли настала ніч і вимкнули світло. Нас попросили вимкнути мобільний інтернет для безпеки, діти спали на руках. Ми не знали напрямок потягу, ми зупинилися лише один раз, де волонтери нам дали воду та їжу. Майже добу ми їхали до Львова. У Львові ми знайшли волонтерів, які надали нам житло, щоб ми могли поспати та перевести подих. Вранці нас довезли до польського кордону. Так почався наш шлях до Нідерландів.

8 березня 2022 року ми приїхали до Утрехта. Ми знайшли спокій. Я розуміла, що тут над головою не літають винищувачі, що нам не потрібно спускатися в бомбосховище, не потрібно спати в коридорі на підлозі, не потрібно більше шукати дві безпечні стіни. Утрехт – місто велосипедів та каналів, це те що вразило найбільше. Утрехт став для нас другим рідним містом та нашою другою домівкою.

Bijeenkomst 24 februari

Tickets voor het programma op 24 februari zijn te bestellen via deze website. Oekraïners kunnen gratis een ticket reserveren, aan Nederlanders wordt een bijdrage gevraagd om de dag mogelijk te maken.Om de landelijke herdenkingsbijeenkomst mogelijk te maken is een fondsenwervingscampagne gestart.

11 Reacties

Reageren
  1. Vrolijk rechts

    Vreselijk wat er daar gaande is.Heel veel sterkte en succes voor Oekraïne

  2. Wil

    Goed dat Duic hier aandacht aan besteed! Er heerst onder bepaalde lezers/reaguurders (m’n van rechtse snit) nog veel onwetendheid over deze oorlog, vluchtelingen (en hun opvang) en oorzaken van dit conflict.

  3. kees berger

    Prachtig initiatief en hopelijk een dag van mooie ontmoetingen en onvermijdelijke en noodzakelijke emoties. Hoop niet dat er een tweede dag als deze nodig is.

  4. Jasper

    Zou het een idee zijn, om aanstaande vrijdag de stad vol te hangen met Oekraïense vlaggen? Een soort van warm Utrechts gebaar naar alle Oekraïners die hopelijk vrijdag naar Utrecht komen. Ik zal i.i.g. de vlag hijsen.

  5. Chris

    @ Wil

    Er heerst geen verwarring onder rechtse reaguurders hier hoor. Die zijn er bewust op uit om nepnieuws, desinformatie, bepaalde agenda’s en complotten te verspreiden (want trollen), al dan niet aangestuurd door anderen. Grote kans dat hier reaguren o.a. hun baan is. Anders is hun reactie-hoeveelheid onder werktijd opmerkelijk.

  6. Hoera

    @Chris, je doelt op de veelschrijvers als bijvoorbeeld JdV en de Stadskanaler klappertjespistool? Die hebben blijkbaar alle tijd van de wereld.
    Of mag ik zoiets niet zeggen van DUIC?

  7. André

    Jammer dat (bijna) alle media het over het eerste jaar van de oorlog in Oekraïne hebben. Maar eigenlijk is het hele conflict al 8, 9 jaar geleden begonnen met de annexatie van de Krim – blijkbaar is iedereen vergeten dat toen al Russische militairen daar de boel overhoop hebben gehaald.

  8. Vrolijk rechts

    @Hoera.
    Van mij mag je het zeggen hoor

  9. Nuchter

    50 jaar geleden waren er grootschalige protesten in de stad tegen de oorlog in Vietnam. Johnson moordenaar was de leus. Uiteindelijk is het goed gekomen met de burgers van Vietnam.

    Kom vrijdag massaal naar de Walk of Hope:

    De ‘Walk of Hope’ volgt de weg die meer dan 10.000 vluchtelingen het afgelopen jaar aflegden tussen Utrecht CS en Jaarbeurs Hal 5 waar het crisis opvangcentrum is. Langs de duidelijk gemarkeerde route is op zuilen te zien en te lezen wat er door de vluchtelingen en hulpverleners heen ging bij aankomst en ontvangst. De wandeling is zowel voor vluchtelingen uit Oekraïne als voor Nederlanders.

  10. Koel Hoofd

    @Andre
    De oorzaak van dit conflict heeft een hele lange heel erg complexe voorgeschiedenis, oorlogen komen nooit zomaar uit de lucht gevallen ook al kan het moment wel verrassen. Maar alles wordt nu opgehangen aan de maidan revolutie en bezetten van de Krim door Putin in 2014 omdat dat makkelijk is.
    Echter, toen ruim 30 jaar geleden de muur viel en de sovjet unie instortte verliep de onafhankelijkheid van Oekraine ook al anders dan bij alle andere sovjet satellietstaten die intussen al wel als land bij de EU/NATO zitten.
    Het is echt een heel uniek land in een bijzondere regio.
    Zo intens triest dat er nu deze zinloze oorlog is want het menselijk leed is niet meer te overzien.

  11. Berk

    Wat wil je nu precies zeggen Koel Hoofd?

Plaats een reactie

Lees voor u reageert onze algemene voorwaarden. Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Uw IP adres is geregistreerd (wordt niet gepubliceerd).