Op 24 februari is het precies een jaar geleden dat de oorlog in Oekraïne begon. Een massale vluchtelingenstroom kwam op gang en de Jaarbeurs in Utrecht was voor veel Oekraïners het eindpunt van hun vlucht en het startpunt van hun verblijf in Nederland. Deze datum en locatie worden aangegrepen voor een landelijke bijeenkomst voor Oekraïense vluchtelingen en een Walk of Hope waaraan iedereen kan meedoen. Stichting Vital’nya en DUIC publiceren tot 24 februari verhalen van vluchtelingen, hulpverleners en andere betrokkenen in Utrecht, zowel in het Nederlands als in het Oekraïens.

“Toen vorig jaar de oorlog uitbrak vloog het nare nieuws ons om de oren”, zeggen Jan Willem en Raquel uit Ondiep. “We voelden ons daardoor zo machteloos, vanachter je tv kan je namelijk niks doen. Daarom besloten we actie te ondernemen.” Jan Willem en Raquel sloten zich aan bij meerdere organisaties die spullen brachten naar de Pools-Oekraïense grens. Hierdoor begon het balletje te rollen en kwamen ze uiteindelijk bij Vital’nya terecht. Ze begonnen met vrijwilligerswerk door onder andere mee te doen aan de English speaking Club, mee te helpen met verhuizen en buddy te zijn voor de Oekraïense bezoekers van Vital’nya.

Raquel benadrukt: “We besteden onze tijd graag aan de hulp. Dat is niet erg, we voelen namelijk zoveel dankbaarheid vanuit de Oekraïners.” Jan Willem voegt daaraan toe dat ze het gevoel hebben de vluchtelingen al jaren te kennen. “De banden die ik het afgelopen jaar heb opgebouwd, zijn niet te vergelijken met sommige contacten die ik afgelopen tien jaar heb opgedaan. Dat komt doordat je allemaal hetzelfde doel hebt, het wederzijds vertrouwen groeit daarmee heel snel. Het voelt bijzonder zoveel positieve energie te krijgen uit de tijd die we delen met onze nieuwe Oekraïense vrienden.”

Ян Уіллем та Ракель, Волонтери

“Коли минулого року вибухнула війна, до наших вух долітали щоразу страшніші новини”, – кажуть Ян Уіллем та Ракель з Ондіп – міського району міста Утрехт. “Ці новини викликали в нас почуття безпорадності, оскільки у цій ситуації ми нічого не могли зробити “по той бік телевізора”. Тому ми вирішили діяти.” Ян Уіллем та Ракель долучилися до низки організацій, які займалися доставкою речей до польсько-українського кордону. Це дало поштовх до подальшої їх діяльності у цьому напрямку і, врешті-решт, привело до знайомства з т.з. простором затишку для українців в Утрехті – центром “Вітальня”. Відтак вони почали займатися, між іншим, волонтерською діяльністю в “Клубі англійської мови”, допомагали з переїздами та намагалися стати добрими друзями для українських відвідувачів “Вітальні”. “Нам подобається витрачати наш час на допомогу. Але, знаєте, нам не шкода такої трати часу, оскільки ми відчуваємо надзвичайно велику вдячність зі сторони українців”, – заявляє Ракель.

Ян Уіллем зі своєї сторони додає, що у нього склалося враження, ніби він знає своїх знайомих біженців вже роками. “Зв’язки, які я зав’язав упродовж минулого року я не можу порівняти навіть з деякими знайомствами, які у мене мали місце за останні 10 років. Це все через те, що у нас з ними – спільна мета, що сприяє швидкому виникненню та зростанню взаємної довіри. Це щось незвичайне, коли ти одержуєш стільки позитивної енергії від того, що ти ділиш свій час з новими друзями з України.”

Bijeenkomst 24 februari

Tickets voor het programma op 24 februari zijn te bestellen via deze website. Oekraïners kunnen gratis een ticket reserveren, aan Nederlanders wordt een bijdrage gevraagd om de dag mogelijk te maken. Om de landelijke herdenkingsbijeenkomst mogelijk te maken is een fondsenwervingscampagne gestart.