Op 24 februari is het precies een jaar geleden dat de oorlog in Oekraïne begon. Een massale vluchtelingenstroom kwam op gang en de Jaarbeurs in Utrecht was voor veel Oekraïners het eindpunt van hun vlucht en het startpunt van hun verblijf in Nederland. Deze datum en locatie worden aangegrepen voor een landelijke bijeenkomst voor Oekraïense vluchtelingen en een Walk of Hope waaraan iedereen kan meedoen. Stichting Vital’nya en DUIC publiceren tot 24 februari verhalen van vluchtelingen, hulpverleners en andere betrokkenen in Utrecht, zowel in het Nederlands als in het Oekraïens.
Lidiya (48), Kharkiv
Het was een pijnlijke beslissing om mijn woonplaats te moeten verlaten. Maar het was nodig. Mijn wijk was gebombardeerd door een straaljager en het was niet veilig om te blijven. Ik leefde in angst, kon me niet meer bewegen en wilde me verstoppen. Ik vertrok met een kleine rugzak met alleen mijn documenten en laptop. Mijn vader zat in een ander deel van de stad waar ik niet meer kon komen. Ik verliet daarom in mijn eentje mijn thuisland op 7 maart. Na een uur in de overvolle trein voelde het alsof ik een vreselijk videospel uitreed. Ik wist niet waar de trein heen zou gaan. Uiteindelijk bleek dat we richting Lviv reden en vervolgens naar Polen. In Polen voelde ik me niet veilig. Vrienden uit Nederland hebben een vliegticket naar Amsterdam voor mij geregeld.
Ik kwam aan in Utrecht op 10 maart 2022. Het was fris, maar heel mooi. Ik weet nog dat ik onder de indruk was van de verlichting van de stad, het leek zo kalm. Voor mij is Utrecht een stad van menselijkheid en oprechtheid. De Nederlanders hebben mij goed opgevangen. Hierdoor heb ik mijn veiligheid en zin in het leven weer teruggevonden.
Лідія (48), м. Харків.
Покинути рідне місто це було болюче рішення. Після бомбардування мого району в місті винищувачем, я не могла витримувати на фізичному рівні все це. Я не могла рухатися, мені постійно хотілося кудись сховатися і я зрозуміла, що я перестаю функціонувати. Мій батько залишився у місті, але у іншому районі ,я не мала змоги туди доїхати. Я залишила Україну 07 березня. Я їхала одна евакуаційним потягом, який постійно змінював напрямок. Я не знала куди я їду. Після години перебування в потязі, переповненому людьми, я відчула, що я вийшла з жахливої комп’ютерної гри. Назви станцій на залізничних станціях були закриті і ми не знали де ми їдемо. Я рухалася до Львову, потім до Польщі. У Польщі я не відчувала себе в безпеці, тому що постійно були думки про ескалацію. Я стояла на автовокзалі з маленьким рюкзаком, в кому були лише документи та ноутбук. Друзі з Нідерландів, м. Утрехт купили мені квиток на літак до Амстердаму.
10 березня я приїхала до Утрехту. Я відчула ковток свіжого повітря, мене вразило освітлення міста ввечері. Для мене Утрехт – це місто людяності та щирості. Нідерландці для мене – це великі люди, які створили свою країну, своє місто, свою історію. Це дозволило мені віднайти мою безпеку та відчуття життя.
Bijeenkomst 24 februari
Tickets voor het programma op 24 februari zijn te bestellen via deze website. Oekraïners kunnen gratis een ticket reserveren, aan Nederlanders wordt een bijdrage gevraagd om de dag mogelijk te maken. Om de landelijke herdenkingsbijeenkomst mogelijk te maken is een fondsenwervingscampagne gestart.
3 Reacties
ReagerenIk wil absoluut niets afdoen aan de angst, de pijn, het verdriet van deze vluchtelingen maar als ik zie wat het contrast is met de opvang van mensen uit bijv Syrië dan walg ik van de dubbele moraal.
@Jan, Lees mee op Pharos.nl:
Grootste groep Syrische vluchtelingen
Syriërs vormen momenteel de grootste groep vluchtelingen in de bezetting van de Centrale Opvang Asielzoekers (COA). Op dit moment verblijven 18.237 Syriërs in de COA-opvang. Dit betreffen asielzoekers en statushouders.
Laten we positief zijn en er van uitgaan dat nu na de verschrikkelijke ramp meer komen.
P.s. Kom vrijdag naar allemaal naar de Walk of Hope
De ‘Walk of Hope’ volgt de weg die meer dan 10.000 vluchtelingen het afgelopen jaar aflegden tussen Utrecht CS en Jaarbeurs Hal 5 waar het crisis opvangcentrum is. Langs de duidelijk gemarkeerde route is op zuilen te zien en te lezen wat er door de vluchtelingen en hulpverleners heen ging bij aankomst en ontvangst. De wandeling is zowel voor vluchtelingen uit Oekraïne als voor Nederlanders.
@Jan
Nederland heeft twee gezichten, de dominee en de koopman, die heeft de EU ook.