De gemeente Utrecht heeft een schikking getroffen met DPG Media voor een bedrag van 50.000 euro. De gemeente betaalt dit bedrag omdat DPG een schadevergoeding eiste vanwege het invoeren van de ja-ja-sticker. Die sticker met bijbehorende regels is door de hoogste rechter van tafel geveegd.
Utrecht was de eerste gemeente waarin de ja-ja-sticker – waarmee bewoners actief moeten aangeven dat ze drukwerk willen ontvangen – niet alleen gold voor reclamefolders, maar ook voor huis-aan-huiskranten. De regel ging in op 1 januari 2020. Stadsblad Utrecht, een krant die toentertijd door DPG werd uitgegeven, stapte naar de rechter. De krant was het niet eens met de nieuwe regels omtrent de sticker omdat hun voortbestaan daardoor mogelijk in gevaar kwam.
Na verschillende rechtszaken heeft de hoogste rechter bepaald dat de sticker inderdaad onrechtmatig was. Het systeem – waarbij dus specifiek ook huis-aan-huiskranten geweerd konden worden – zou in strijd zijn met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, waarin de vrijheid van meningsuiting waaronder de persvrijheid wordt beschermd.
Het gemeentebestuur gaf eerder aan teleurgesteld te zijn in de uitspraak van de rechter. Er was ook al voor meer dan 111.000 euro uitgegeven aan juridische kosten. Ondertussen moesten DPG en de gemeente Utrecht ook nog rond de tafel om er samen uit te komen. Nu is bekend dat de gemeente een schikking heeft getroffen met DPG Media voor een bedrag van 50.000 euro.
25 Reacties
ReagerenOfwel, 160k belastingpoet door de molen gedraaid omdat de Gemeente kennelijk niet op de hoogte is van het Verdrag van de Europese Rechten voor de Mens (zorgwekkend), waarbij ze nog dankbaar mag zijn dat DPG overduidelijk niet het onderste uit de kan heeft willen halen, want 50k is natuurlijk een fooitje.
Ik schrik hiervan gemeentebestuur.
En dit allemaal met gemeenschapsgeld betaald
ongelofelijk
Is dat het recht om niet, met een nee-nee sticker, alsnog die onzin van DPG media van de deurmat in MIJN huis te hoeven halen? Mag ik dan ook met ze schikken of werkt dit maar één kant op?
Zolang het Stadsblad maar niet terugkomt. (Ik heb geen open haard meer.)
Alweer wordt hier de verkeerde uitleg gegeven. Het gaat niet om de stickers zelf, maar om de regels, die gemeente Utrecht hanteerde voor brievenbussen zonder sticker. In eerste instantie meende de gemeente, dat brievenbussen zonder sticker moesten worden gezien als een NEE-NEE sticker. Inmiddels heeft de gemeente de regels aangepast en geldt nu dat in een brievenbus zonder sticker geen reclamedrukwerk mag, maar wel huis aan huis bladen: https://www.utrecht.nl/wonen-en-leven/brievenbussticker/
De nu toegekende schadevergoeding is van toepassing op de periode, dat de gemeente volgens de rechters de verkeerde regels hanteerde.
@Utrechtvoorutrecht: Met een NEE-NEE sticker kan je dus nog steeds huis aan huis bladen weren uit je brievenbus.
Flutblaadjes met 99% reclame en 1% (gekopieerde) onzinartikeltjes die dan de ‘vrijheid van meningsuiting’ zouden moeten belichamen. Ik vond dit een prima initiatief van de gemeente. Jammer hoor. En zonde van het geld én van het papier
Hier (met een NEE JA sticker) heeft DPG Media nog nooit de moeite genomen om het Stadsblad (bestaat dat nog?) ooit te bezorgen. Misschien daar eerst maar eens werk van maken in plaats van rechtszaken te beginnen? Waarom voorziet het Stadsblad me niet van het nieuws waar ik dankzij het Verdrag van de Eur. rechten vd Mens recht op heb? Kansen voor nog een rechtszaak? Het enige dat trouwens wel in de brievenbus terecht komt zijn reclamefoldertjes, soms vermomd als krantje – dus die NEE helpt ook al niet.
Ach een glas en een plas,en alles blijft zoals het was, zeker in de stad Utrecht.
@Peter
Plak gewoon even een NEE-NEE sticker op je bus als je geen reclame wil ontvangen! Hoeveel makkelijker wil je het hebben?! Man man man…
Blijkt dat tegenwoordig moet alles via de rechter moet gaan. Mensen moeten niet naar de gemeente wijzen. Deze heeft in deze namelijk iedereen een dienst bewezen door uw privacy via de brievenbus te beschermen. Op internet willen (de meeste mensen hoop ik) niet continue gevolgd/gestalkt worden door bedrijven die je iets willen verkopen. Waarom moet ik dan wel mijn brievenbus verminken met een sticker om reclameterreur tegen te gaan. Buiten het feit dat kilo’s met inkt en plastic vervuild papier regelrecht weer de recycling in moeten, waardoor veel grondstof en energie verloren gaat. In Frankrijk heeft een burgemeester alle reclame verboden. Het leverde de stad namelijk niets op en het is beeldvervuilend en kost de gemeenschap veel. En neem van mij aan dat de marketing machine die achter deze reclame rommel zit het niet doet om u een goede en voordelige keuze te laten maken, maar dat zij hiermee u veel rommel kunnen verkopen die u eigenlijk helemaal niet nodig heeft. De discussie over klimaat is ook een discussie over uw gedrag en hoe u zich laat beïnvloeden. Denk na voordat u iets zegt en vingers wijst. En ja de politiek en ons bestuurlijk stelsel moet ook nadenken en zich niets zomaar op laten spelden
@Scherpschutter
Plak gewoon even een JA-JA sticker op je bus als je die bagger wél wil ontvangen! Hoeveel makkelijker wil je het hebben?! Man man man…
Gemeente Utrecht heeft wel geblunderd door Huis aan huis bladen eronder te laten vallen.
Wat zonde van het geld, die rechtzaken om iets dat allang niet meer functioneerde. Ik heb ik de vier jaar in mijn woning nog nooit een Stadsblad gezien ondanks het ontbreken van welke sticker dan ook.
Beste @Rutger, Dat is geen blunder. De HaH krantjes worden hierdoor helemaal volgeplepd met nog meer reclame omdat er geen ongeadresseerd foldermeuk meer in uw bus mag maar wel een krantje met 1% nieuwswaarde en 99% reclame
En daar komen dan de advocaat- en gerechtskosten nog bij.
Voortaan eerst met ratio onderzoeken of het kan en het onderbuikgevoel er even laten zijn totdat het onderzoek is afgerond.
Een klein kind acteert uitsluitend op gevoel. Ratio komt met de jaren, maar blijkbaar niet bij iedereen.
Gelukkig heeft de gemeente laatst 40.000 euri uitgespaard door graffitti niet meer te verwijderen. Dat kunnen ze nu mooi hier aan bijdragen.
Ik wil noch een sticker óp mijn bus noch ongeadresseerd papier ín mijn brievenbus. Ik heb geen interesse in huis-aan-huiskranten en andere reclame-uitingen. De bezorger neemt het papier weer mee of het belandt rechtstreeks en ongelezen in de container. Wat Europese rechten voor de mens hiermee te maken hebben, ontgaat me. Het nodeloos belasten van het milieu met ongewenste bergen papier gaat me meer aan het hart.
@Moniek
Je hebt een brievenbus omdat je communicatie wilt kunnen ontvangen. Dat is het hele doel van een brievenbus…Het ding bestaat niet om er geen dingen in te gooien. Het ding bestaat zodat er dingen ingegooid kunnen worden. Lijkt me allemaal vrij logisch.
Dus…Wil je helemaal geen communicatie ontvangen? Dan haal je de brievenbus weg. Simpel. Wil je bepaalde soorten communicatie niet ontvangen? Dan plak JIJ dus gewoon even een NEE-NEE stickertje op JOUW brievenbus. Allemaal heel erg logisch, simpel en eerlijk.
Wat natuurlijk niet logisch is, is dat u een brievenbus ophangt en daarmee aan de buitenwereld aangeeft dat u communicatie wil ontvangen, waarbij de bezorger kennelijk maar moet ruiken of raden dat u als eigenaar van de brievenbus bepaalde soorten communicatie niet wenst te ontvangen. Dat werkt natuurlijk niet….Al even krom zou het natuurlijk zijn als ik een brievenbus ophang (waarmee ik dus aangeef dat ik communicatie wil ontvangen) waarna ik er nog een extra sticker op moet plakken ook….om communicatie te ontvangen. Makes no sense at all uiteraard.
Kortom; doe niet zo kinderachtig, plak gewoon even zo’n bloody stickertje NEE-NEE op je brievenbus en hou op hier verder nog over te zeuren. Recht is ook gesproken. Het is klaar. Geen ‘NEE-NEE’ betekent dat u openstaat voor alle vormen van communicatie. Punt.
@Scherpschutter
Fascinerend dat jij dit achterhoedegevecht blijft voeren ten faveure van een verdienmodel uit het jaar kruik, namelijk reclamefolders, of op z’n best: het lokale sufferdje. Persoonlijk belang bij?
@BW 2/3/2022 – 10:13
Ik heb een NEE-NEE sticker op de brievenbus en ook nog een bordje met ‘NEE, geen collectes, verkopers of geloofsovertuigers’ op de voordeur’. Liefst zou ik overal rondom het huis ook nog bordjes ‘Tresspassers will be shot, survivors will be shot again’ ophangen, maar dat wordt me vast niet in dankbaarheid afgenomen.
U weet voldoende zo?
@Scherpschutter
Zo weet ik nog niet voldoende. Papieren folders hebben uiteindelijk geen toekomst en met mensenrechten heeft dit niets te maken (en dat weet je zelf ook), dus het verklaart nog steeds niet waarom jij je (onder echt alle artikelen over dit onderwerp) zo sterk maakt voor het lokale sufferdje.
Tenzij het echt alleen getroll is (in dat geval: chapeau)
Het is heel simpel, Scherpschutter. Reclamefolders zie ik niet als communicatie. Ik plak geen sticker op mijn bus hier in de binnenstad omdat ik op geen enkele manier aan de buitenwereld die voor mijn bus staat wil laten weten of ik een keuze maak en welke. U doet dat zelf met stickers en bordjes. Gaat uw gang. Het is m.i. het verkeerde uitgangspunt. Het uitgangspunt is bij mij: ongeadresseerd? Dan is het rommel en dat gaat zonder het te bekijken bij het afval. De opdrachtgever had zich beter tijd en moeite kunnen besparen. Bovendien beter voor het milieu. Mensen die echt willen communiceren, weten me prima te bereiken.
@BW
Het is uiteraard niet het sufferdje waar ik me sterk voor maak, maar einde van alle totaal nutteloze en vrijheidsinperkende overheidsinterventies. Ik kan mijn brievenbus prima zelf beheren. Echt…
@Moniek
Je verwart communicatie met correspondentie, meid. Kan gebeuren. Stickertje op uw bus en klaar.
De wet is de wet en die is democratisch tot stand gekomen. Leuk of niet: de rechter heeft gesproken en de gemeente Utrecht had ongelijk. Dit heeft helaas een hoop gemeenschapsgeld gekost door onwetendheid en onkunde. Er is nu iig wel duidelijkheid.
Blijven mokken over het feit dat er wettelijk gezien niet standaard een “nee-nee” sticker op onze voordeuren in Utrecht zit, verandert niets en brengt alleen een hoop chagrijn. Mokken lijkt mij overigens eerder iets voor kleine kinderen die nog niet gewend zijn een teleurstelling te incasseren, maar goed.
Plak je geen “nee-nee” of “nee-ja” sticker op de brievenbus, levert dat dus folders, kranten en ongeadresseerd drukwerk op. Het is niet heel erg moeilijk. Het is simpel, lijkt mij.
Ondertussen staat het iedereen die het er niet bij wil laten zitten vrij te proberen (Europese) wetgeving aan te laten passen via juridische kanalen of de landelijke/Europese politiek.
Ik verwar niets, Scherpschutter. U gebruikte zelf de woorden: “bepaalde soorten communicatie”. En dat ik geen stickertje ga plakken, is natuurlijk omdat ik ook mijn eigen brievenbus prima zelf beheer.