Er is tijdens het vragenuurtje in de Utrechtse gemeenteraad niet gesproken over de persoonlijke situatie van de 65-jarige George Ost. Zoals het er nu uitziet moet hij dus nog steeds aanstaande maandag terugkeren naar Suriname.
Ost woont al ruim twintig jaar in Nederland waarvan de laatste tien jaar in Utrecht. Omdat hij geen verblijfsvergunning heeft wordt hij nu uitgezet naar Suriname, het land waar hij in 1954 is geboren. Ost zegt echter dat hij Utrechter is. “Ik woon en werk hier al tien jaar, in Suriname heb ik niemand. Dat is mijn dilemma.”
Het lot van Ost gaat veel mensen aan het hart. Zo is er een petitie gestart om hem hier te houden en zouden er vragen over de dreigende uitzetting worden gesteld door de politieke partij SP tijdens het vragenuurtje.
Vragen
De vragen zijn echter voor aanvang van de vergadering gewijzigd omdat wethouder Maarten van Ooijen niks over de persoonlijke situatie van Ost kan zeggen. Hierdoor is zijn verhaal niet besproken.
Ook zouden volgens de SP bepaalde feiten in de media over de uitzetting van Ost niet kloppen. Welke feiten dit zijn wil Ruurt Wiegant van de Socialistische Partij vanuit privacy oogpunt niet zeggen.
Knokken
De Utrechter laat het er echter niet bij zitten. Hij blijft knokken om toch hier te kunnen blijven. Dat doet hij onder andere door de publiciteit op te blijven zoeken. Zo is hij vrijdagochtend om 06.00 uur bijvoorbeeld te horen op NPO Radio1 en verschijnt zijn verhaal ook bij het televisieprogramma Hart van Nederland.
Tegelijkertijd is Ost een realist. “Ondanks dat ik het gevoel heb dat mij hier onrecht wordt aangedaan heb ik hier in mijn achterhoofd altijd rekening mee gehouden. Ik hoop dat de media-aandacht helpt en dat de instanties nog tot inkeer komen. Als dat niet lukt dan zij het zo.”
Gekoppelde berichten
Petitie en vragen na dreigende uitzetting dakloze Utrechter George
De dakloze George (65) wordt op 17 februari op het vliegtuig naar Suriname gezet. Hij…
13 Reacties
ReagerenMoet toch gek lopen dat George niet mag blijven.
Deze man heeft meegeholpen dit land op te bouwen en mag niet zomaar worden uitgezet.
Wat moet George in Paramaribo zonder de weg te kennen en helemaal niemand om zich heen.
Van Zanen kan vast zijn invloed laten gelden binnen de VVD.
Mevrouw Broekers-Knol laat deze lieve aardige hardwerkende man echt niet het land uitzetten.
George behoort tot de onderklasse en mensen die behoren tot de onderklasse zijn maatschappelijk gezien vaak zeer kwetsbaar.
Er zijn personen die de onderklasse alleen maar als last en kostenpost zien, maar elk mens is uniek en daar niemand weet welk mens in de wereld je iets nieuws laat horen moet je elk mens als een mens blijven bezien en behandelen.
Er zijn bepaalde personen die denken veel af te weten van economie maar er ondertussen geen ene moer van blijken te snappen.
Als je b.v kennis hebt van de moderne pophistorie van Groot-Groot-Brittannië dan kan je weten dat de fundering van de moderne pophistorie van Groot-Brittannië de Bijstand is.
Veel iconen uit de Britse pophistorie hebben een Bijstandsverleden, maar door strengere Bijstandseisen zijn er nu minder Britse popacts dan vroeger en loopt de hedendaagse Britse popmultinational niet meer zo goed als vroeger.
Het moraal van het verhaal luid dat men niet iedereen aan de onderkant van de maatschappij moet zien en behandelen als een crimineel maar als een medemens!
Onrecht wordt aangedaan? Je hebt hier 20 jaar lang illegaal kunnen verblijven….En al die tijd heb je geweten dat je de wet overtrad en dat je ieder moment uitgezet kon worden. Kom kom, nou niet het slachtoffer uit gaan hangen.
Tijd om te gaan George. Troost u met de gedachte dat velen u zullen missen. Ik wens u het beste.
Surinamers zijn ook Nederlanders,zeker de oudere generatie geboren tijdens onze koloniale verleden.
Geen verblijfsvergunning is geen verblijfsvergunning, dat is geen onrecht maar recht. Het argument dat iemand al 10 jaar illegaal in Utrecht verblijft, zich daarom Utrechter voelt en daarom recht zou hebben te mogen blijven slaat, net als de valse sentimenten hierboven, nergens op.
Scherpschutter, je zou je kapot moeten schamen mr ratio, toon uw menselijke kant eens ipv u beroepen op regeltjes, zum kotzen!
De wet is de wet. Emoties en medelijden behoren daar niet in thuis. Als er bij elke illegaal aan de emotionele bel getrokken word door mensen rondom die persoon blijven we aan de gang.
@de wet
het betreft hier een voormalige kolonie
bawang putih
Regels vormen de basis van iedere beschaving. De onderbuik de afbreuk ervan.
Rot voor die mijnheer, maar de keuze om de regels te overtreden is zijn eigen keuze geweest.
De petitie is nog steeds te tekenen: https://georgemoetblijven.petities.nl.
Een kinderpardon, dan ook een seniorpardon. Ik weet wel een aantal NL’ers die ik graag kwijt wil.
Iemand met zijn of haar hart op de goede plaats kan George toch niet terug sturen. Wat heeft hij in Suriname te zoeken? Ja, wet is wet, word er dan gezegd. Had George dan meteen na zijn aankomst in Nederland uitgezet. Dat is niet gebeurd, en nu hij hier is ingeburgerd, moet hij ineens na 20 jaar het land uit. Wat onmenselijk, deze beslissing, George na twee decennia Nederland uit te trappen. Ik hoop van harte, en dat samen met vele anderen, dat George mag blijven.
Het zou een harteloze actie zijn om George Ost het land uit te zetten. Nederland is voor Surinamers, zeker voor Surinamers die onder de Nederlandse vlag geboren zijn en ongevraagd Ex- Nederlanders zijn geworden, ook hun thuisland. Ook voor George die lang VÓÓR de onafhankelijkheid van Suriname geboren is, is dit het geval. Hij heeft geen verblijfsvergunning en hij zou het ook niet nodig moeten hebben om in Nederland te blijven aangezien hij als Nederlander is geboren, de Nederlandse taal hem met de paplepel is ingegoten, hij als kind op de basisschool in Suriname elke maandag zijn zakcenten (maandagcenten) inleverde bij de juf of meester voor de wederopbouw van Nederland na WO2 (dit was een verplichting van elke basisschoolleerling in Suriname toentertijd) en alle leervakken op school op Nederlandse leest geschoeid waren, waardoor hij bijvoorbeeld geacht werd alle provincies van Nederland te kennen nog voordat hij wist hoeveel districten Suriname telde. Dan is men vrij om te vinden dat men niet bezig kan blijven met medelijden hebben met illegale mensen die omringd worden door mensen die hen steunen. Men mag ook vinden dat hij ervoor heeft gekozen om hier meer dan 20 jaar illegaal te verblijven maar, het zou deze mensen met hun rationele aanpak sieren wanneer ze minder in termen van regels zouden denken en zich meer gingen verdiepen in de mens zelf; in dit geval George Ost, zijn achtergrond, zijn mate van inburgering, de mate waarin hij zich thuis voelt in Utrecht, de mate waarin de mensen die hem kennen in Utrecht met hem begaan zijn, de mate waarin hij zich inzet om in zijn eigen onderhoud te voorzien enz. Het zou niet passen bij Nederland om George na 22 jaar met een enkel ticket te droppen in Suriname. De man heeft met of zonder verblijfsvergunning een deel van zijn beste jaren hier te lande, in zijn tweede thuisland, zijn krachten gegeven, heeft geen sociale voorzieningen genoten, heeft zijn hart op de juiste plaats, past onvoorwaardelijk in deze maatschappij, kent geen kleur, ras of haat. Hij brengt in deze tijd van verruwing en normvervaging warmte, liefde, vrolijkheid en compassie met zich mee waar hij komt; allemaal kernkwaliteiten die niet in geld uit te drukken zijn maar, die bijdragen aan een leefbare, prettige en veilige buurt, werkkring en maatschappij. George verdient, als één van de weinige, voormalige Nederlanders van Surinaamse afkomst een kans, genade. Bij deze bedank ik een ieder die de petitie ondertekent en George steunt,. Aan de politici die iets voor George kunnen betekenen, in deze voor hem, zijn kinderen en kleinkinderen zo moeilijke tijd, vraag ik om alles wat in hun vermogen ligt te doen, opdat George Ost, een geboren Nederlander die ervoor heeft gekozen zijn leven voort te zetten in het land onder welke vlag hij geboren is, in Nederland mag blijven . Gezien zijn illegale status zou het kunnen dat hij niet het geluk heeft gehad om hier te lande een levenspartner te ontmoeten waarmee hij kon samenwonen/ trouwen of dat hij, uit angst voor een eventuele uitzetting, bang was om zich bloot te geven aan instanties die hem konden helpen ter verkrijging van een verblijfsvergunning. Ik hoop op een goede en positieve ommekeer van deze situatie betreffende George Ost. Nogmaals doe ik een beroep op elk één die invloed heeft of kan uitoefenen op het lot van deze 65 jarige voormalige Nederlander om, net als in vele andere gevallen waarin er geen sprake was van enige binding tussen Nederland en het land van afkomst, een uitzondering te maken voor meneer George Ost, opdat hij in Nederland mag verblijven, waar zijn kinderen wonen en waar hij zijn kleinkinderen kan zien opgroeien zoals hij zelf heeft aangegeven in een interview. Meneer Ost vraagt geen geld maar, wel een kans om niet eenzaam te dwarrelen door Paramaribo, de hoofdstad van Suriname om daarna eenzaam te sterven. Dat moeten wij met z’n allen niemand willen aandoen, gewoon omdat wij dat niet voor ons zelf willen en niet weten wat ons morgen te wachten staat. Wij mensen hebben elkaar nodig en kunnen pas genieten van onze rijkdommen, onze verworvenheden, ons geluk, wanneer onze geweten en gemoederen rustig zijn tijdens het terug kijken naar de tijden van toen. De tijden waarin we stringent wet en recht dachten toe te moeten passen ; ook wanneer we vooraf al wisten dat hetgeen wij toen besloten, vreselijke invloeden kon hebben op het wel en wee van de andere, over wiens lot wij konden beslissen als waren wij God hem zelve. Laat ons allen George Ost, zijn kinderen en kleinkinderen waar hij voor leeft, een kans geven want, we krijgen er iets dat onbetaalbaar is voor terug; namelijk een rustig gemoed, hetgeen ons gelukkige mensen maakt!