De grootse fietsenstalling ter wereld bij het station Utrecht Centraal heeft de Betonprijs 2017 gewonnen. De jury laat weten grote bewondering te hebben voor: “De wijze waarop de onderpleinse ruimte onderdeel uitmaakt van de openbare ruimte.”
De Betonprijs wordt sinds 1979 iedere twee jaar uitgereikt, de prijzen worden ingedeeld in verschillende categorieën. De fietsenstalling kreeg de prijs in categorie utiliteitsbouw. De laatste keer dat een Utrechts bouwwerk won was in 2011, toen won het IPMMC-gebouw op Papendorp en de Gooisebrug in Vleuten-De Meern
Over de fietsenstalling: “Van stalling in de stad naar stad in de stalling. Het aanbrengen van fietsenstallingen rondom OV-infrastructuur vormt een steeds grotere opgave. Vanwege de beperkte ruimte rondom de knooppunten worden deze stallingen deels ondergronds, en in dit geval onderpleins, aangebracht.” De jury roemt vooral de manier hoe de stalling onder het plein ligt, en toch ook onderdeel uitmaakt van de openbare ruimte.
In augustus van dit jaar ging het eerste deel van de stalling open, er was toen plek voor ruim 6000 fietsen. Vorige maand kwamen er nog eens 1600 extra plekken bij. De tweede grote oplevering staat gepland voor volgend jaar, dan moet de stalling volledig klaar zijn en is er plek voor 12.500 fietsen. Daarmee is de ondergrondse fietsparkeergarage de grootste ter wereld.
5 Reacties
ReagerenEen prijs voor de bouw van een fietsenstalling die niet toegankelijk is voor mensen met een beperking. En als je al überhaupt naar binnen mag met je aangepaste fiets is de vraag of je dan wel even een abonnement afsluit voor 75,- per jaar . terwijl mensen zonder beperking gratis kunnen stallen. hoera voor deze miskleun.
Heel eerlijk he Claudia: Je hebt een beperking, je hebt een fiets en je wil die fiets stallen. Ik heb geen beperking, wel een fiets die ik wil stallen.
De fiets stallen kan, het is immers een fietsenstalling. Jij en ik kunnen blijkbaar zonder fiets verder, anders had je de fiets niet willen stallen. Wat is nu het verschil in toegankelijkheid voor jou en toegankelijkheid voor mij?
En hoe lang is het dan nog lopen naar een perron waar mijn trein vertrekt?
Fitte Tonnie, heb je wel eens bedacht dat:
– op heel veel rolstoelen een fietsstuk met handpedalen is te koppelen, zodat de rolstoel een fiets wordt? En dat mensen deze fietsconstructie graag op het station willen achterlaten zodat de fiets weer een rolstoel wordt?;
– dat mensen met een beperking soms een aangepaste fiets hebben en vanaf de fiets kleine stukken van een paar honderd meter wel kunnen lopen?
Claudia heeft een aangepaste FIETS en het is een FIETSenstalling. Het verschil in toegankelijkheid is dat jij je fiets nu lekker veilig gratis weg kunt zetten en Claudia voor haar (aangepaste) fiets neerzetten moet betalen. De andere mogelijkheden qua vervoer die jij hebt zouden wel eens veel moeilijker kunnen zijn voor iemand met een lichamelijke beperking. Denk hierbij aan geld aan zorgkosten voor een veel duurdere fiets, geen normale auto in kunnen met je rolstoel, rolstoel OV, etc.
Een aangepaste fiets nodig hebben, betekent niet altijd dat je niet kan lopen.
Het betekent dat je niet op een gewone fiets kunt fietsen.
Claudia, ik zou dit probleem melden bij een belangenorganisatie of bij de gemeente.