Voor Peter Paul Wammes en zijn zoon Efrim was 2022 het jaar waarin hun winkel en bakkerij na dik veertig jaar uit de Lange Jansstraat verhuisde naar het Smaragdplein. Wammes, die bekendstaat om zijn chipolatataarten, zegde de huur van het oude adres in de binnenstad op, omdat er op die locatie woningen moeten komen. In Hoograven begonnen ze na al die jaren opnieuw. ‘Het is zo mooi geworden.’

Peter, nu begin zeventig, nam toen hij 22 was de zaak over van zijn vader samen met zijn vrouw Cathy. Efrim werkt inmiddels 25 jaar in de zaak en is voor een deel ook eigenaar. Toen Peter de bakkerij overnam, zat die nog op de Nobelstraat. In de jaren 40 opende die de deuren. De zaak staat vooral bekend om de chipolatataart: een marsepeinen buitenkant, onder meer gevuld met luchtige cake, vers fruit en marasquin. Een taart waar menig Utrechter voor omfietst, maar waarvoor ook regelmatig mensen van (ver) buiten de stad speciaal langskomen.

Na tientallen jaren moeten klanten vanaf begin november een nieuwe route weten te vinden naar de bakkerij, maar dat is geen probleem, merkt Efrim. “De zaken gaan hier erg goed, eigenlijk wel beter dan in de binnenstad. We hebben nieuwe klanten uit Hoograven en Lunetten. Veel van de mensen die in de binnenstad naar ons toe kwamen, hebben de weg naar het Smaragdplein ook al gevonden.”

Maar ook mensen van buiten Utrecht hebben geen moeite met de nieuwe plek. Volgens Efrim komen die nu zelfs vaker langs. “Uit Houten, Nieuwegein en Woerden bijvoorbeeld, maar zelfs vanuit Rotterdam zijn er al mensen langs geweest voor de chipolatataart. De binnenstad was een te groot struikelblok geworden om vaker langs te komen. De bereikbaarheid van Hoograven is vele malen beter.”

Opa en oma Wammes

Afgelopen jaar was een druk jaar voor Efrim en zijn vader. “Energieslurpend, maar ook energiegevend”, omschrijft Efrim. “Het was emotioneel, mooi, verwarmend, en we zijn natuurlijk ook trots.” Ze zijn blij met de verhuizing. “Met de wetenschap van nu: volmondig ja”, zegt Efrim. “Het is zo mooi geworden. Het is gelijkvloers met een glazen wand tussen de winkel en de bakkerij erachter. Verder is de winkel ruim opgezet. En Hoograven is een enorm leuke buurt.”

In de oude zaak op de Lange Jansstraat hingen meerdere foto’s van vroeger. Met daarop een jonge ‘opa Wammes’, maar ook de moeder van Peter Paul. Je zag haar onder meer in de oude bakkerij op de Nobelstraat. Verder was de oude inrichting van de winkel op de Lange Jansstraat op een van de foto’s te zien. Die oude beelden zijn ook op de nieuwe locatie weer te vinden. “Absoluut”, zegt Efrim. “Opa en oma hangen er weer bij. Er zijn ook een paar nieuwe toevoegingen, waaronder een mooi schilderij dat mijn oom heeft gemaakt van een oude foto van mijn opa. Dat was een cadeau bij de opening”, zegt Efrim. “Mijn vriendin werkt hier nu ook in de verkoop. Dus een foto van ons mocht natuurlijk ook niet ontbreken.”

De komende tijd willen ze bij Banketbakkerij Wammes nog meer hun weg vinden in het nieuwe pand, zegt Efrim. “En verder verbouwen waar we nog niet aan toe zijn gekomen, zoals de etalages, kantoorruimte, kantine en ontvangstruimte. Als er tijd overblijft willen we ook wat aan de website doen. Dat mag ook wel eens.”

‘Een paar specialisten’

Op dit moment is Efrim voor twee derde eigenaar van de banketbakkerij. Over een paar jaar dragen Peter en Cathy de zaak helemaal aan hem over. Efrim zat op de grafische school, vertelde Peter tijdens een eerder bezoek van DUIC aan de bakkerij in de binnenstad. Maar dat beviel hem niet. “Het was te veel binnen de lijntjes”, zei Peter. “Toen kwam hij bij de bakkerij. Het is zijn eigen keuze, want ik weet dat het ook heel hard werken is.”

Wammes is een van de weinige banketbakkerijen die er nog zijn in Utrecht. “Je hebt bijvoorbeeld Blom nog in de Zadelstraat, Verspeek op de Burgemeester Reigerstraat en Bond en Smolders”, vertelde Peter toen. “Toen ik begon waren er nog ruim dertig banketbakkers in de stad. Dat zie je ook bij slagerijen en groenteboeren: er blijven een paar specialisten over. De rest wordt opgegeten.” Maar volgens Peter Paul blijft er toch altijd vraag naar speciale dingen. “Naar bruidstaarten of aparte chocoladedingen, die kun je niet bij de supermarkt halen.”