In Het Jaar Van interviewen we verschillende Utrechters die een bijzonder jaar hebben meegemaakt. Tot en met de laatste dag van het jaar 2018 verschijnt elke dag een verhaal in deze rubriek.

Hanae Haddouche (37) kreeg afgelopen jaar de ‘Jongerenwerker van Utrecht’-prijs. Ze werkt al elf jaar als jongerenwerker bij JoU Overvecht en als schooljongerenwerker bij het Trajectum College, een openbare vmbo-school. Ze praat met jongeren, lost samen met hen problemen op en wordt ook wel ‘de moeder van Overvecht’ genoemd. Wij zochten haar op bij het Trajectum College.

 Achter in de school is er een huiskamer, die vol zit met middelbare scholieren. Ze zitten op de banken, hangen tegen tafels aan en luisteren allemaal naar Hanae en Yves, schooljongerenwerkers op het Trajectum College. “Waak hiervoor”, zegt Hanae met klem. “Iedereen mag leven hoe die wil leven.” Het gesprek gaat over van alles en nog wat en wordt gevoerd volgens de ‘vreedzame methode’, een manier van werken waarbij er respect voor de ander wordt getoond en conflicten samen worden opgelost. De aanleiding is een Instagrampost van een meisje met haar vriend, maar van hier gaat het naar normen en waarden, naar homoseksualiteit en naar joyriden. Alles wat de jongeren willen bespreken, komt voorbij. Ze zijn er overigens allemaal vrijwillig. Door de dag heen druppelen er jongeren binnen en gaan ze weer weg. Ze kletsen wat, hangen wat. Soms laait er een discussie op. De leerlingen zijn nieuwsgierig en betrokken. Zo’n moment moet je pakken, volgens Hanae.

Moeder van de school
Hanae Haddouche (37) werkt al elf jaar als jongerenwerker voor JoU Overvecht. Afgelopen jaar werd ze beloond met de prijs ‘Jongerenwerker van Utrecht’. “De prijs is een erkenning van ons werk. Ons werk, want ik vind het belangrijk dat mensen weten dat ik het niet alleen doe. Yves, Saïd en ik zijn een dreamteam. Ook in de wijk werk ik in een heel fijn team. We vullen elkaar aan.” Yves Lepelblad en Saïd Loukili zijn de andere jongerenwerkers op het Trajectum College. Samen proberen ze de jongeren te steunen, te stimuleren en voor te bereiden op de maatschappij. Yasmine (16) en Salaheddine (16), beide leerlingen op de school, beamen dat.

“Hanae heeft me geholpen toen ik problemen had op school. Ik werd er bijna afgetrapt, maar zij heeft voor mij gepraat met de directeur en toen mocht ik blijven”, vertelt Salaheddine. Ook Yasmine heeft veel steun ervaren van Hanae. Wegens privéomstandigheden was haar vader een tijdje op afstand. “Zij ondersteunde me en hielp mij een brief naar hem te schrijven.” Salaheddine voegt toe: “Wij zijn niet de enige die dat vinden trouwens. Als je het aan dat groepje daar vraagt”, hij wijst naar een stel leerlingen in de gang, “dan zeggen ze precies hetzelfde. Hanae is een soort moeder van de school.”

‘Soms gaat het me niks aan’

Niet alle leerlingen zijn altijd even blij met Hanae en de andere jongerenwerkers die overal van op de hoogte zijn. “Soms bemoeit ze zich met dingen thuis”, vertelt Salaheddine. “Dan reageer ik niet altijd leuk. Dan word ik boos, of loop ik weg.” “Ik kom dan te dichtbij”, vult Hanae aan. “Ik kom dan in de aura van die jongeren. Die ruimte is ook hun goed recht hoor. Soms gaat het me niks aan.” Toch zijn de jongeren volgens Hanae uiteindelijk juist blij met die nabijheid en wordt de vertrouwensrelatie van de jongerenwerker en de jongere erdoor versterkt. Daarnaast moeten de jongerenwerkers samenwerken met de ouders. “Met minimale ouderbetrokkenheid bereiken we heel weinig.”

Jongerenwerker van Utrecht
Het jaar van Hanae was memorabel. Niet alleen door de prijs die ze heeft gewonnen, maar ook omdat dit het jaar was dat ze steeds meer contact met de jongeren kreeg. “Social media hebben hier een grote rol in gespeeld”, legt ze uit. “We hebben hele korte lijntjes. Ik stuur de jongeren even een DM’tje op Instagram, of zij mij.” Daarnaast was 2018 ook een jaar waarin de jongeren zelf veel projecten oppakten. “Vanwege persoonlijke omstandigheden wilde ik dit jaar de iftar (gezamenlijke maaltijd tijdens de ramadan, red.) niet organiseren. De jongeren wilden dat de iftar plaatsvond en hebben dat dus samen georganiseerd. Half Overvecht was er: alle lagen van de bevolking.”

Ook het sinterklaasfeest dat de jongeren samen hebben georganiseerd begin december was een succes. Voor het nieuwe jaar hoopt Hanae dan ook dat juist deze initiatieven nog meer ruimte krijgen. “Dat projecten juist door onze jongeren worden georganiseerd”, vult Hanae aan. Daarnaast vond Hanae het mooi om te zien hoe de wijk het afgelopen jaar omging met verdriet. “Als jongeren plotseling een ouder verliezen, dan wordt dat door heel Overvecht gedragen.”

Actief
De jongeren zijn niet alleen actief op school, maar ook in de wijk. Zo helpt Yasmine Hanae met de meidengroep. Dat is een groep van jonge meisjes die allemaal een affiniteit met Overvecht hebben. Ze komen iedere zondag samen in het buurthuis om bijvoorbeeld samen te eten of te praten. Als er zorgen zijn over iemand in de wijk, bespreken ze bijvoorbeeld hoe ze diegene het beste kunnen helpen. Soms gaan ze ook gewoon winkelen. “Laatst gingen we naar Rotterdam om te shoppen. De vader van Yasmine woont daar, dus dan gaan we gelijk even langs.”

Yasmine lijkt te zijn aangestoken door het enthousiasme van Hanae en wil later ook jongerenwerker worden. “Ik zie mezelf wel in haar”, zegt Yasmine terwijl ze Hanae aankijkt. Ook Salaheddine heeft volgens Hanae de potentie om met jongeren te gaan werken. Zelf wil hij graag profvoetballer worden en ook dat moet volgens Hanae gaan lukken. “Jij gaat mij niet vergeten, hè”, lacht ze. “Ik zag laatst die trap van jou op insta, boven in de hoek van het doel. Dat was heel fraai.” Als profvoetballer niet lukt, wil Salaheddine graag ondernemen. “Eerst mijn diploma hier op school halen, uiteindelijk een hbo-opleiding doen en dan kijken of ik een eigen bedrijf kan starten.”

Als het gesprek klaar is, lopen we naar buiten. Hanae kan geen stap zetten of ze wordt aangesproken door een leerling. “Han, wil je nog een pepernoot?” vraagt een meisje. Ze houdt een open zak chocoladepepernoten voor. Even verderop komen we weer anderen tegen. “Ik zie je zo in de kamer”, roept Hanae. Hoewel jongerenwerk door de prijs al veel in de spotlights heeft gestaan, lokaal, maar ook landelijk, is meer aandacht nooit verkeerd, volgens Hanae. “Ik wil dat jongeren meer in hun kracht worden gezet. Het gaat niet om de professionals, het gaat om de jongeren.”