Het leven van miljoenen mensen staat sinds 24 februari op zijn kop. Die dag viel Rusland buurland Oekraïne aan. Het begin van een desastreuze oorlog. De gevolgen zijn elke dag wereldwijd nog merkbaar. Voor inwoners van Oekraïne begon die dag de nachtmerrie. Een massale vluchtelingenstroom kwam op gang en bereikte ook Utrecht. Vele honderden vluchtelingen kwamen met bussen, auto’s en het openbaar vervoer aan in onze stad. Er werden noodopvanglocaties geopend en er werd hulp vanuit de samenleving geboden. Voor veel Oekraïense vluchtelingen werd Utrecht hun nieuwe thuis.
Bekijk dit verhaal door te klikken op onderstaande special, of lezen verder hieronder de special.
Anne werd op 24 februari wakker alsof er niks aan de hand was. Zoals gebruikelijk had ze haar telefoon in de nacht uitgezet. Haar zoontje van drie jaar stond al te trappelen om er een leuke dag van te maken. Maar toen Anne uit de Oekraïense stad Charkov haar telefoon aanzette zag ze honderden berichten binnenkomen.
Direct werd ze gebeld door een vriendin. De oorlog was begonnen. Haar onbezorgde leven veranderde snel in een overlevingsstrijd. “De eerste dag was er nog heel veel onduidelijk, niemand wist precies wat er aan de hand was of wat we moesten doen. Het was chaos. Ik besloot om inkopen te gaan doen maar alle winkels waren dicht, op eentje na waar een ongelooflijk lange rij stond.”
Tekst gaat verder onder afbeelding
Na het verstrijken van de eerste dag kwamen er steeds meer vliegtuigen overvliegen, ging het luchtalarm constant af en begonnen de bombardementen. Charkov ligt maar zo’n 30 kilometer van de Russische grens en de invasiemacht was op de eerste dag de grens al overgestoken om op te trekken naar de stad.
“De situatie werd snel slechter, de angst werd groter. We sliepen op de vloer. Althans, mijn zoontje sliep en ik bleef wakker. Ik beschermde hem met dekens tegen eventuele explosies. Het was helemaal donker, we mochten geen lichten aan hebben. Op dat moment dacht ik alleen maar; als we doodgaan dan gaan we in ieder geval samen. Ik maakte mij ook alleen maar zorgen om hem.”
‘We kwamen daar aan in die grote hal en wisten niet wat we moesten doen’
Na drie helse nachten waarbij de bombardementen steeds dichterbij klonken besloot Anne te vluchten. “Ik nam een setje kleding en één stuk speelgoed mee. Voor de rest hebben we alles moeten achterlaten.” Samen met haar moeder en zoon ging ze naar het treinstation waarop de lange vlucht begon die eindigde in Utrecht.
Met taxi, trein en bussen reisden ze door Oekraïne, Hongarije, Polen en Duitsland om vervolgens in Nederland te eindigen. Het is puur toeval dat ze hier terechtkwam. Utrecht was de eindbestemming van een van de vele bussen die vanuit Polen vluchtelingen naar tal van plekken in Europa brachten.
Tekst gaat verder onder afbeelding
Op 11 maart kwam ze aan de Jaarbeurs in Utrecht waar net de dag ervoor de noodopvang voor vluchtelingen was geopend. Driehonderd veldbedden op een rij. Meer was het niet. De gemeente Utrecht was die periode druk om in allerijl een organisatie op te richten om de komst van de vluchtelingen in goede banen te leiden.
Anne: “Het was enorm stressvol. We kwamen daar aan in die grote hal en wisten niet wat we moesten doen. Maar wat ik mij nog heel goed herinner was het enorm warme welkom dat ik kreeg. Overal waren mensen die ons wilden helpen.”
Na een korte periode werd ze naar een hotel gebracht waar ze de eerste maanden verbleef. “Ik wist wel meteen dat ik wilde helpen, en iets wilde terugdoen. Ik besloot om naar de Jaarbeurs te gaan om te zeggen dat ik goed kan vertalen, aangezien ik ook vloeiend Engels spreek.”
Tekst gaat verder onder afbeelding
De eerste weken komen er een paar honderd vluchtelingen aan in Utrecht. Er is veel empathie en hulp vanuit de samenleving. Hotels worden vrijgemaakt als opvanglocaties en de gemeente verbouwt enkele panden als noodopvanglocaties. Er worden opvangplekken gereedgemaakt op boten en leegstaande panden.
Eind maart besluiten enkele betrokken Utrechters ook om een ‘huiskamer’ te openen voor Oekraïners, het was het startpunt van stichting Vital’nya. Op deze plek komen vluchtelingen dagelijks samen. Voornamelijk vrouwen en kinderen.
In de loop van de maanden is de huiskamer uitgegroeid tot een locatie waar taallessen worden gegeven, hulpgoederen worden verspreid, gezellige bijeenkomsten worden georganiseerd en waar psychologische hulp wordt aangeboden.
Tekst gaat verder onder afbeelding
Anne raakt er begin april bij betrokken en is nu een van de drijvende krachten achter het initiatief. Hoewel ze vol passie vertelt over alle positieve dingen die er gebeuren in de ‘huiskamer’ en de hulp van de stad en inwoners van Utrecht, benadrukt ze ook dat heel veel vluchtelingen getraumatiseerd zijn.
“Ik ook natuurlijk. We proberen zo goed als mogelijk ons leven hier op te pakken, maar langzaam glijden onze gedachten ook weer af naar de situatie in Oekraïne. Het is ons land en ik houd van Oekraïne. Het is verschrikkelijk wat daar gebeurt. We krijgen hier gelukkig veel mentale ondersteuning van elkaar en van professionals.” Anne heeft nog veel contact met mensen die zijn achtergebleven. Zo weet ze ook dat van haar huis nog maar weinig over is.
Tekst gaat verder onder afbeelding
Het aantal vluchtelingen dat naar Utrecht kwam was aan het begin van de oorlog het grootst. In de zomer liepen de aantallen weer wat terug. Nu de winter begonnen is komen er weer mensen naar Utrecht, vertelt Anne.
“Ook zijn er mensen die een tijdje in Utrecht verbleven en weer verder gereisd zijn. Af en toe gaan er ook mensen terug naar Oekraïne. Dat zijn vooral ouderen die het heel moeilijk vinden om hier te aarden.” Volgens de officiële gegevens verblijven er nu ruim 1.450 Oekraïense vluchtelingen in Utrecht, maar dat aantal is niet compleet. Registratie is niet verplicht.
Anne probeert ook toekomstplannen te maken. Ze verblijft op dit moment in een opvanglocatie met haar zoontje en moeder. “Natuurlijk zou ik dolgraag ooit weer terug willen naar Oekraïne, maar ik wil de beste toekomst voor mijn zoontje. Charkov is grotendeels verwoest. Er zijn geen scholen. Het is er heel onveilig. Mijn zoon gaat nu hier naar school en spreekt voorzichtig al wat Nederlandse woorden. Ik wil de komende tijd vooral rust voor hem en ik wil wat terugdoen voor Utrecht. Het is een prachtige stad, wat ik echt als mijn thuis ben gaan zien.”
Hoe het onderwijs in Utrecht enorm moest opschalen door de komst van honderden extra vluchtelingenkinderen
Het zoontje van Anne is dit jaar ook verwelkomd op school in Utrecht, want net als alle kinderen moeten ook vluchtelingenkinderen naar school toe in Nederland. De komst van honderden extra leerlingen in de loop van het jaar legde een grote druk op alle onderwijsinstellingen. Eerder dit jaar ging DUIC langs bij de 8-jarige Mischa, die net was begonnen aan zijn eerste week op school in Utrecht. Zes weken eerder zat hij nog met zijn vriendjes in de klas in Kyiv. Hij begon in maart op de Taalschool, dit is een speciale school voor nieuwkomers in Nederland waarnaast intensieve taallessen ook gewoon andere vakken worden gegeven.
Op de Taalschool zitten kinderen tot 12 jaar uit meer dan 60 landen die ongeveer 1 á 2 jaar leskrijgen voordat ze doorstromen naar het reguliere onderwijs. Oudere Oekraïense leerlingen, tieners, konden dit jaar terecht op Shkola wat onderdeel is van onderwijsinstelling Ithaka.
Toen de komst van de vele Oekraïense vluchtelingenkinderen eerder dit jaar zich aandeed hebben de schoolbesturen in Utrecht de koppen bij elkaar gestoken om een zachte landing te verzorgen voor de nieuwe kinderen. Dat liep via de Taalschool, Shkola maar ook het reguliere onderwijs.
Fawzia Nasrullah is voorzitter van PCOU, een koepel van enkele tientallen scholen in Utrecht, waar ook de Taalschool onder valt. “Toen de oorlog in Oekraïne begon kregen we al snel de eerste signalen binnen dat er een vluchtelingenstroom opgang zou komen waarbij vluchtelingen ook naar Utrecht zouden komen. Alle kinderen die naar Utrecht komen moeten natuurlijk ook gewoon onderwijs krijgen.”
In onze stad werken zo’n 130 scholen en de betreffende schoolbesturen samen via Samenwerkingsverband Utrecht PO. Er werd een crisisteam opgericht om alles in goede banen te leiden.
Tekst gaat verder onder afbeelding
“Iedereen weet dat er al een enorm lerarentekort is, dus de komst van al die extra kinderen is een grote uitdaging. We moesten heel snel opschalen, met tientallen extra medewerkers en extra klasruimtes.” Oekraïense kinderen kunnen ook te maken hebben met trauma’s en er is dus extra begeleiding nodig.
“Die begeleidingen bieden wel op de speciale scholen, maar ook via het reguliere onderwijs.” Wat de situatie lastiger maakte was dat niemand precies wist hoeveel vluchtelingen er zouden komen, en hoe lang ze blijven in Utrecht. “Het grootste gedeelte is hier nog.”
Terugkijkend op afgelopen jaar is Nasrullah trots op hoe Utrecht en alle scholen samen de handschoen hebben opgepakt. “Ik heb mij bij tijd en wijle ernstig zorgen gemaakt, over de enorme druk op alle medewerkers, het is een hele zware periode geweest. In het onderwijs zijn al enorme tekorten. Maar onze aanpak in Utrecht waarin we met zn allen samenwerken werkt gelukkig goed.” Het is voor Nasrullah belangrijk om te benadrukken dan het onderwijs in Utrecht alle vluchtelingen verwelkomd, want er vluchten natuurlijk niet alleen mensen uit Oekraïne. “We willen gelijke kansen voor iedereen.”
Hoe wethouder Rachel Streefland terugblikt op de komst van Oekraïense vluchtelingen
“Toen op de vroege ochtend op 24 februari 2022 Rusland Oekraïne binnenviel, verlieten al snel veel Oekraïners hun land om de oorlog te ontvluchten. Ik zat even daarna in Parijs vanwege de Eurocities Social Affairs Forum die ging over dakloosheid en sprak daar met ministers uit onder andere Polen en Roemenië. Zij vertelden indringend over de stromen ontheemden die in de eerste 24 uur al gevlucht waren. Ik belde gelijk met de manager Maatschappelijke Opvang van de gemeente over hoe we de vluchtelingen ook in Utrecht onderdak konden bieden, want we zagen dat zij ook snel Nederland zouden bereiken. En we gingen aan de slag. Vanuit de gemeenteraad kwam al snel de oproep op zoek te gaan naar opvanglocaties.
“Als eerste is de diaconie gastgezinnen gaan zoeken en screenen om gezinnen, vaak moeders met kinderen, een eerste thuis te bieden. Ondertussen gingen we ook aan de slag met het regelen van meer opvangplekken, waarbij één van de eerste acties was: het bellen naar hotels met de vraag of er plekken beschikbaar waren voor de eerste opvang. Tegelijkertijd begonnen we met het opzetten van een crisisorganisatie samen met de Veiligheidsregio Utrecht (VRU) om de Jaarbeurs te openen. De vluchtelingen kwamen in grote aantallen aan met de trein in Nederland en stapten uit op station Utrecht Centraal. Het team met de gemeenten en VRU bood eerste hulp, eten en onderdak. Al snel kwamen het Leger des Heils, de Tussenvoorziening en Lister op de lijn om ons te helpen bij het sociaal beheer mocht er gemeentelijke opvangplekken gerealiseerd worden. Ook Vluchtelingenwerk was direct beschikbaar om hun kennis en ervaring in te zetten en met ons te delen.
Tekst gaat verder onder afbeelding
“Veel Utrechters stonden gelijk op, boden hulp, wilden een bijdrage leveren. Vrijwilligers en gemeente ambtenaren meldden zich aan om in de Jaarbeurs te helpen. De vluchtelingen kwamen daar aan met alleen de kleding die zij aan hadden, al snel kwam er kleding vanuit de stad naar de Jaarbeurs en dat was meer dan welkom. De registratie, de eerste medische zorg, de matching met gastgezinnen, het eten wisten we daar snel te organiseren samen met de VRU en Vluchtelingenwerk.
“Vanuit die eerste fase ga je vervolgens bouwen aan een meer bestendige organisatie. Ook omdat duidelijk werd dat de oorlog helaas nog zou gaan duren. Nu is er ‘het programma opvang en ondersteuning vluchtelingen’. Hierin zijn allerlei medewerkers uit de gemeentelijke organisatie samengebracht die ervoor zorgen dat zowel de opvang als de ondersteuning van Oekraïners goed loopt. Zoals bijvoorbeeld collega’s van Asiel en Integratie, Zorg, Onderwijs, Werk en Inkomen en de Utrechtse Vastgoedorganisatie.”
Onderstaande grafieken zijn afkomstig van de gemeente Utrecht.
16 Reacties
ReagerenHopelijk komt er snel een einde aan die oorlog en kunnen de gezinnen weer herenigd worden in een vrij Oekraïne
@Wendy
Dat hoop ik met u mee, maar rekent u daar maar niet op. Zelensky begrijpt niet dat hij een strijd voert die hij niet kan winnen (of nóg erger, hij weet het precies maar gaat gewoon door) en Putin weet dat tijd het enige is dat tussen hem en een zekere inwilliging van alle eisen staat. Hij kan niet verliezen. Beiden geven geen moer om mensenlevens.
Etatisten hè? Zucht…Nog maar een paar eeuwen menselijke evolutie. Dan zijn we ervan verlost. Tot die tijd herhalen we Middeleeuwen gewoon nog een paar keer.
Wat een goed overzicht, DUIC. Dank hiervoor!
Werkelijk ongelooflijk dat ss hier wederom zijn pro-russische commentaar kwijt kan. Getverdemme!
Wat is wijsheid?
Misschien wel het pragmatisme uitgaande van het feit dat ideale oplossingen voor dit conflict eenvoudigweg niet bestaan. Laat die Donbas en de Krim aan de Russen, maak dat tot inzet van de onderhandelingen. Geef Oekraïne intussen waterdichte veiligheidsgaranties. Als dit kan leiden tot een staakt het vuren en een bevroren conflict kan er begonnen worden met het sparen van mensenlevens en de-escaleren. Eenmaal moet het gedonder afgelopen zijn want werkelijk niemand wint bij het eindeloos voortzetten van dit bloedvergieten.
@Scherpschutter.
Ik ben volledig op de hoogte van de situatie in Oekraïne hoor.Maar hoop doet leven.
@Misroeptoetschuttert (aka Sch*rpschuttert)
Dus het leger dat zich verdedigt tegen een buitenlandse invasiemacht is ineens de boosdoener?
Die buitenlandse invasiemacht die doelbewust honderdduizenden burgerslachtoffers maakt om militair druk te zitten en zijn zin te krijgen?
Een invasiemacht die landjepik speelt, omdat zij vinden dat een stukje grond bij hun historische rijk hoort, ook al heeft de bevolking van dat stuk grond in meerderheid anders beslist? Een invasiemacht die landjepik speelt om aan Europa en de Navo te laten zien dat zij een klein p*kje hebben?
Zou wat zijn als Nederland Geldern en omstreken binnenvalt, omdat zij vindt dat dit gebied historisch gezien meer met Nederland te maken heeft en omdat Nederland vindt dat Duitsland te veel macht in Europa, de EU en de wereld heeft, en dat Duitsland het schoothondje van Frankrijk en de VS is. En dat er gedoe is tussen energieleveringen tussen NL en Duitsland (gas, groene energie). En dat Nederland dan vervolgens na die inval Duitsland gaat verwijten zich te verdedigen en dat Nederland vervolgens zegt dat Duitsland de schuldige is aan het geweld, omdat ze Nederland niet haar zin geven en dat Duitsland de schuldige is aan dat er dood en verderf gezaaid wordt door NL. En dat Nederland dan maar steden en dorpen met drones en raketten aan gort knalt en dan met name scholen, ziekenhuizen en bejaardenhuizen. Dit terwijl Geldern een connectie heeft met Nederland (en Gelderland), Duitsland veel macht heeft in de EU en in sommige opzichten het schoothondje is van de VS en Frankrijk, en Rutte misschien ook wel echt een marionet van Brussel en het internationale bedrijfsleven (Unilever en Shell) is.
Dat beste mensen is de logica en denkwijze van Scherpschuttert. Dit zwaar overdreven voorbeeld van mij, maakt dit wel duidelijk.
Ongeacht wat je van ene Zel*nsk* en zijn keuzes vindt (hij maakt niet altijd de slimste keuzes) en of hij nu wel of geen marionet van het westen is, hij heeft niet een leger opdracht gegeven om een ander land binnen te vallen. Hij laat het leger zijn eigen land verdedigen tegen een internationaal erkende illegale bezetting. In grote meerderheid door zo goed als alle landen in de wereld als zodaning (illegaal) bestempeld. Echter zal hij wel burgerslachtoffers moeten proberen te voorkomen.
Daarnaast is Zel*nsk* geen alleenheerser en reageert hij met een parlement en ministers naast zich. Dit in tegenstelling tot de dicator uit het buurland, ene Puti/ Puta, die gek geworden is en zijn tegenstanders laat vermoorden (uit het raam vallen of vergiftiging) inmiddels al hondderduizenden (misschien wel een miljoen) andersdenkenden naar strafkampen en gevangenissen heeft afgevoerd en honderdduizenden jonge jongens uit zijn land de dood in heeft gejaagd als kanonnenvoer in naam van een niet te winnen strategie, die 1 op 1 uit WO I lijkt te zijn gekopieerd. Daarbij doelbewust onschuldige burgers in flats, scholen en ziekenhuizen aan gort schietend, met onaangekondigde en niet te voorspellen drone en raketaanvallen, alleen maar bedoeld om dood en verderf te zaaien en zijn zin te krijgen.
De voorganger van Zelinsky was pro Poetin en zette prompt de deur grens wijd open voor Poetin. Prompt werd Oost Oekraïne gerussificcerd hetgeen inmiddels ten dele is gelukt met vele doden wederzijds. De energiesancties tegen Rusland waren m.i. niet slim want Rusland + Siberië + grote delen van de Noordpool (wereldwijd samen het grootste land ter wereld) zitten nog altijd boordevol olie + gas e.d. dus met die energiesancties zit alleen de eigen EU-bevolking letterlijk in de kou. Dus dat is niet slim van Brussel.
Dat scherpschutter in zijn anonieme putje zo trefzeker kan voorspellen. Ik heb die wijsheid niet. ……
@Sjaak Sinds wanneer is het pro-russisch om feiten te benoemen?
1+1=2. Ben ik nu pro-russisch?
@Sjaak:
te vrezen is dat @Scherpschutter het scherp ziet. Heeft niets met pro- of contra Poetin te maken. Machtspolitiek is een uitermate cynisch bedrijf, en Poetin slaapt waarschijnlijk met “Il Principe ” onder zijn hoofdkussen.
We mogen ons komend jaar wel schrap zetten, dit is nog lang niet klaar. Toch deel ik tegen beter weten in de hoop van @Wendy.
Alsnog de beste wensen voor 2023!
Met vriendelijke groet,
PeterH
@Statler
Dankjewel en ook voor jouwmw en de rest gelukkig en gezond 2023
Lieve lezeressen en lezers, gelukkig nieuwjaar. Hopelijk zitten alle vingertjes er nog aan en ziet u alles nog even helder als in 2022. Over vuurwerk gesproken, in Oekraïne is het elke dag bal. Het Kremlin weet nog geen deuk in een pakje boter te slaan maar de Rus terugdrijven naar Moskou is Kiev ook nog steeds niet gelukt. En er lukt wel meer niet in Oekraïne.
Door en door corrupt
Na het aantreden van Petro Porosjenko als gevolg van de Maidan-revolutie van 2014 deed Oekraïne de Europese Unie grote beloften over het aanpakken van de corruptie in het land. In de Corruption Perceptions Index van Transparency International is daar weinig van te merken, het land is nog steeds door en door corrupt.
Ook een goede graadmeter voor hoe het met een land gaat is de mate van persvrijheid. In 2018 werden Geenstijl, TPO en De Gelderlander door de Europese Unie beschuldigd van het verspreiden van nepnieuws over Oekraïne. Aanjager van die beschuldiging was een tot op de dag van vandaag nog steeds actieve Oekraïense ngo die zich richt op de ‘promotie’ van het land. Later bleek dat de medewerkers het Nederlands niet eens machtig waren. Genoemde media namen de beschuldigingen niet, na het dreigen met een gang naar de rechter moest de Europese Commissie alsnog door de knieën en de onheuse verdachtmakingen intrekken.
Geheime dienst SBU eist westerse propaganda
Bijna vijf jaar na die gebeurtenissen blijkt Oekraïne nog steeds een ongezonde interesse in de pers te hebben. Neem het verhaal van de Deense correspondente Matilde Kimer die sinds 2014 verslag doet van de gebeurtenissen in de regio. Nadat de accreditatie van de verslaggeefster van de Deense publieke omroep DR door de Russen was ingetrokken deden de Oekraïners hetzelfde.
Tijdens een bijeenkomst in Kiev deze maand in het bijzijn van Deense diplomaten werd de Denen door de Oekraïense geheime dienst SBU – die direct valt onder president Volodymyr Zelensky – te verstaan gegeven dat Kimer pas weer aan de slag kan als ze in haar verslaggeving propaganda gaat maken voor Oekraïne, bleek deze week.
Onderzoek: Nederlanders grootste fanboys van Kiev
Ondertussen zijn er sinds de Russische inval een kleine 90.000 geregistreerde Oekraïense vluchtelingen in Nederland, komt er dit jaar 2,5 miljard euro Nederlands belastinggeld bovenop de één miljard Nederlandse militaire steun die in 2022 al naar Kiev stroomde en ging de EU afgelopen zomer akkoord met het kandidaat-lidmaatschap van Oekraïne.
Terwijl in Berlijn en Parijs inmiddels stemmen opgaan om de ellende in Oekraïne te beëindigen, zelfs als dat territoriumverlies voor het land betekent, blijven Nederlanders de grootste fanboys. Slechts 27 procent van de Nederlanders vindt dat verlies aan land acceptabel. In andere landen is de steun voor de regering van Zelensky minder royaal. In de negen onderzochte EU-lidstaten is 48 procent voor een compromisvrede, en 32 procent tegen. De voorkeur voor een akkoord met Moskou is het grootst in Duitsland (60 procent) en Oostenrijk (64 procent), bleek vrijdag.
En zo rommelt deze oorlog zich 2023 in en beleeft over een paar maanden z’n eerste verjaardag. En nee, kritiek op Oekraïne betekent niet dat je pro-Poetin bent. Maar terwijl Oekraïne nog steeds corrupt is, het met de persvrijheid niet al te nauw neemt en gemord wordt in verschillende EU-lidstaten doet Brussel het rustig aan. In februari is er pas weer een Europese top over de kwestie.
Benieuwd wanneer de stemming in Nederland omslaat
@Kloek
Concentreer je nu eens. Lezen! Je schrijft weer een A4 voor niks…Het gaat helemaal niet om wie de good guy of bad guy is. Het punt hier is dat de uiteindelijke uitkomst van het conflict al vast staat. Oekraïne kan niet winnen en Rusland weet dat tijd het enige is dat tussen inwilliging van alle eisen staat.
Oekraïne moet gewoon de witte vlag wapperen en tekenen bij het kruisje. Iedere dag dat ze dit onvermijdelijke lot uitstellen, is niets meer dan een dag vol zinloos bloedvergieten en meer infrastructuur die verwoest wordt. Hele delen van het land zijn nu al terug de Middeleeuwen in geholpen…Ze vechten voor niets. Er is niks te winnen. De bevolking lijdt op onvoorstelbare schaal, alleen maar om de bloeddorst en illusies van een handvol gestoorde etatisten te vervullen.
@Statler
Met u eens. Dit gaat nog jaren duren. Teveel etatisten die smullen van dit conflict. Teveel achtergrondbelangen om het bloedvergieten te eindigen. Het is triest. Miljoenen doden…voor niets dan de wanen van etatisten.
Knap dat je jouw toekomst-glazenbol-voorspellingen als feiten neerzet. Knap.
Daarnaast verliest het R*ssische leger al vanaf augustus in het in februari t/m mei gewonnen terrein. Op dagelijkse basis. Men verdedigt alleen maar en verliest sodaten.
Daarom is men maar overgestapt op het bombarderen van burgerdoelen en het zich ingraven a la WO I. En het inzetten van een huurlingenleger.
De ene na de andere bevelhebber wordt maandelijks ingewisseld.
Hoe lang het conflict nog duurt? Wie zal het zeggen. Puta’s leven en macht zijn iig niet oneindig. Dat bewijst de geschiedenis. In R*sland is niemand zijn leven veilig. Ook de dictator niet.
@SS Voor iemand die waarde hecht aan eigen bezit en een hekel heeft aan overheidsbemoeienis, lijkt u vrij makkelijk mee te gaan met annexatie door een ándere overheid. En tegelijkertijd post u bij elk bericht een reactie “tegen beter weten in”. Kom op, beetje consequent zijn en vanaf nu geen tegengas meer.