Al tien jaar is Esther Lubbering directeur van het Bevrijdingsfestival Utrecht: van het regelen van fondsen- en sponsorwerving tot aan de eindverantwoordelijheid van het gehele project. Per 1 juli geeft ze haar functie over aan Dennis Luken. “Ik heb in deze functie alles meegemaakt wat ik mee wilde maken.”

Dit jaar vindt het dubbeljubileum plaats van het Bevrijdingsfestival: we vieren dat we 70 jaar geleden zijn bevrijd én dat het bevrijdingsfestival 25 jaar bestaat. “Het is belangrijk dat we stilstaan bij vrijheid en dat ook blijven doen. Tot in de lengte van dagen moeten we onze vrijheid blijven herdenken. Als je om je heen kijkt dan zie je dat wij in Nederland bevoorrecht zijn en dat moet gekoesterd worden”, aldus Lubberding.

Eefje de Visser zal samen met Het Orkest van Utrecht het Bevrijdingsfestival Utrecht openen en de Ambassadeur van de Vrijheid Dotan sluit de dag af. Met het 25-jarige bestaan is het programma uitgebreid met de Bieb, een nieuw gebied op het terrein waar bijvoorbeeld voorleessessies en de Maliebaan Monologen van theatergroep Aluin plaatsvinden. Ook is Le Bazarre uitgebreid met onder andere Bakfest, een mobiel pop-up podium.

Een nieuwe uitdaging

Lubberding stopt per 1 juli met haar functie, omdat het volgens haar tijd is voor een nieuwe uitdaging. Zo is zij in het kader van 100-jaar Jaarbeurs betrokken bij het opzetten van een nieuw kunstenfestival. “Ik kijk met veel voldoening terug op de afgelopen tien jaar en de dingen die ik heb opgezet. Het duurzaamheidsbeleid van het festival, de 4+5 mei concerten én de vrijheidscolleges zijn nu een vast gegeven. Ik heb het festival zien professionaliseren en zien groeien van het Griftpark naar de huidige locatie in Park Transwijk. Daarnaast heb ik twee keer een nationale start en drie keer een lustrum mee mogen maken.”

Geen tandenborstels wél een festival

In 2004 is Lubberding begonnen als PR-medewerker van het Bevrijdingsfestival Utrecht: “Ik ben gaan werken voor het festival, omdat het thema me heel erg aanspreekt. Het is interessant om vrijheid als invulling te geven aan een festival. Ik zeg altijd ‘Ik kan geen tandenborstels verkopen, maar dit festival kan ik wel verkopen’. Je bent écht met iets inhoudelijks bezig. Ik vind het dan ook leuk om deze functie over te dragen, omdat het een mooi event is waar ik met heel veel bezieling voor heb gewerkt.”

“Voor mij is vrijheid het hebben van respect voor elkaar. Het klinkt misschien ouderwets maar wat je niet wilt dat jou geschiedt, doet dat ook de ander niet. Dat begint al op microniveau bij de buren, maar ook op het gebied van duurzaamheid.” In de tien jaar dat Lubberding directeur is, heeft ze haar stempel dan ook gedrukt op het verduurzamen van het festival. Het Bevrijdingsfestival Utrecht heeft ervoor gekozen om vrijheid in te zetten voor een leukere, betere en duurzame wereld. “Het gaat erom wat je achterlaat, zowel in immateriële zin door je inhoudelijke programma, maar ook door goed voor het park te zorgen en het schoon op te leveren. Dat heeft met de bewustwording van je omgeving en je medemens te maken.”

Vermogen lief te hebben

Lubberding heeft ook de jaarlijkse serie vrijheidscolleges opgericht. Deze lezingen zijn gebaseerd op de ‘Four Freedoms’ van Roosevelt en vinden plaats in de aanloop naar 5 mei. Onder deze vrijheden valt de vrijheid van meningsuiting, de vrijheid van godsdienst, maar ook de vrijwaring van gebrek en de vrijwaring van angst. Als je deze vrijheden geniet dan heb je een goede basis voor een menswaardig bestaan: “Ik geniet gelukkig alle vier de vrijheden. Ik ben niet gelovig, maar heb wel het geloof dat mensen het vermogen bezitten om lief te hebben. In Nederland zijn alle vier de vrijheden goed ingebed, maar er is veel werk aan de winkel in de rest van de wereld.”

Lubberding kijkt uit naar de optredens van deze editie van het Bevrijdingsfestival Utrecht: “Tijdens het festival wil ik altijd zoveel mogelijk zien en dat gaat helaas niet. Tijdens Lowlands heb ik Kovacs gespot en toen dacht ik: ‘Die moeten we hebben!’. Dit optreden wil ik dan ook zien. Ronnie Flex en Eefje de Visser kan ik ook niet missen.” In de tien jaar heeft Lubberding nog nooit een ander bevrijdingsfestival kunnen bijwonen: “Ik ben heel nieuwsgierig hoe mijn collega’s het in bijvoorbeeld Zwolle of Almere doen. Wellicht is dat iets voor volgend jaar.”