Té extrovert, arrogant of gewoon geen klik hebben. Het kunnen zomaar redenen zijn om tijdens het hospiteren naast een kamer te grijpen. Het hospiteersysteem is een veelbesproken onderwerp onder Utrechtse studenten, sinds de grootste studentenhuisvester van de stad recent besloot het af te schaffen in alle nieuwe complexen. De meningen over het nieuwe SSH-systeem, waarin kamers worden toegewezen op basis van inschrijfduur in plaats van hospiteren, zijn kritisch. Is hospiteren een onmisbaar onderdeel van het studentenleven, of leidt het juist tot uitsluiting? Wij spreken erover met Utrechtse studenten.
Ze woont in een hecht huis en dat komt vooral omdat ze hospiteeravonden houden. Carolien (24) vindt daarom dat dit systeem behouden moet blijven. “Het gaat wel om een persoon waar je vier tot vijf jaar mee gaat wonen. Ik snap dat het frustrerend is als je vaak moet hospiteren en niet aan een kamer komt, maar ik denk dat het probleem eerder ligt bij het feit dat er niet genoeg kamers zijn in Utrecht.”
Hospiteren houdt in dat potentiële huurders worden uitgenodigd om kennis te maken met de huidige bewoners van een studentenhuis of gedeelde woning. Tijdens een hospiteeravond kunnen meerdere kandidaten tegelijkertijd komen. De huidige bewoners kiezen dan de persoon die het beste in de groep past als nieuwe huisgenoot. In de bestaande woningen van SSH mogen bewoners nog steeds zelf een nieuwe huisgenoot kiezen via het hospiteersysteem. Maar in de nieuwbouwcomplexen komen de hospiteeravonden te vervallen. Studenten die zich voor die kamers inschrijven worden op een wachtlijst geplaatst. Wie het langste ingeschreven staat, heeft de eerste keus.
Ook Mel (26) heeft een goede band met diens huisgenoten en ziet de hospiteeravond als een belangrijke reden daarvoor. “Tijdens hospiteren ga je toch op zoek naar mensen met dezelfde normen en waarden. We hebben eerder iemand gehad die geplaatst werd, maar minder goed bij ons paste. Dat hoeft niet zo te zijn natuurlijk, want een ander persoon die geplaatst werd, sloot heel goed aan bij ons. Maar de kans dat je een huisgenoot vindt met wie het klikt, is groter wanneer je wel een hospiteeravond organiseert.”
Tekst loopt door onder afbeelding
Een vorm van uitsluiting
Toch moet het systeem eerlijker. Dat zegt Joris van Eijck, woordvoerder van de SSH. “We willen de kansengelijkheid vergroten onder woningzoekenden. We hebben gehoord, gemerkt en gevoeld dat dit systeem niet voor iedereen werkt, terwijl we er wel voor iedereen willen zijn.” Volgens de SSH zorgt het huidige systeem ervoor dat bepaalde groepen, zoals mensen met een biculturele achtergrond of een fysieke beperking, vaker worden uitgesloten en daardoor moeilijker aan een kamer komen.
De studentenhuisvester liet daarom een onderzoek uitvoeren door onderzoeksbureau Rigo. Opvallend genoeg concludeerde Rigo dat er ‘geen aanleiding, laat staan bewijs is, dat het systeem van hospiteren tot uitsluiting leidt.’ De respondenten vonden hospiteren over het algemeen niet leuk, maar wel nuttig.
Sjoerd (28), lid van het Woonbestuur Stadspanden SSH, begrijpt niets van het besluit van de studentenhuisvester. “Een paar jaar geleden bereikte het bericht over dit plan het woonbestuur. Uit gesprekken met studenten kwam toen naar voren dat dit niet wenselijk was. Dat hebben we doorgegeven aan de SSH. Nu de maatregel toch doorgevoerd is, passeren ze de wensen van de bewoners. Dan ben je in wezen heel elitair bezig. Het is idealistisch en naïef.” Uit het onderzoek van Rigo bleek dat een derde van de SSH-bewoners vindt dat hospiteren kansenongelijkheid kan veroorzaken.
Tekst loopt door onder afbeelding
Uitsluiting
Wethouder Dennis de Vries verdedigt daarentegen de afschaffing van hospiteren in de nieuwbouw. “Hospiteren is hoe je het ook went of keert een vorm van uitsluiting. Dat is niet meer van deze tijd. Wij staan voor een inclusieve samenleving en staan daarom volledig achter deze regeling. Waar beter dan bij studentenkamers om daarmee te beginnen.” De Vries deed deze uitspraak vorige week tijdens een debat, nadat een deel van de gemeenteraad zijn zorgen uitte over de sociale veiligheid van studenten in reactie op de nieuwe maatregel van SSH.
“De essentie van samenleven met elkaar en groeien met elkaar is conflicten aangaan met elkaar. Daar is onze samenleving niet meer aan gewend die zo gericht is op het individu, maar daar is wat op nodig. De oplossing is niet hospiteren voortzetten, daar worden juist heel veel mensen door buitengesloten”, vervolgt de wethouder.
Lachwekkend, vindt Sjoerd de mening van De Vries. “Het is geen picknick. Je bent de hele tijd samen, dus de manier van leven moet wel samengaan.” Volgens hem wordt het systeem er ook niet eerlijker op. “Het is niet zo dat hierdoor meer mensen een kamer krijgen. Het enige verschil dat je maakt is dat je groepen bij elkaar zet die misschien niet bij elkaar passen. Waarom is dat eerlijker?” vraagt hij zich zichtbaar geïrriteerd af.
Gun iedereen een band met hun huisgenoten
Volgens het onderzoek van Rigo biedt hospiteren studenten de kans zichzelf te presenteren, maar ook om het huis te leren kennen en te beoordelen of zij daarbij passen. Dat vindt ook Carolien. “We hebben weleens mensen gehad die tijdens een hospiteeravond hebben aangegeven dat het niet klikte van hun kant. Het voordeel van een hospiteeravond is juist dat beide partijen kunnen beslissen of het een goede match is.” Mel maakt zich ook zorgen over het plaatsen van bewoners zonder die klik. “Eenzaamheid is een groot probleem onder studenten, en ik denk niet dat het helpt als je in een huis woont waar je geen klik hebt met de andere bewoners.”
Volgens Mel is het inderdaad zo dat onzekere mensen minder snel gekozen worden. Maar dat hoeft niet per se een probleem te zijn volgens die. “Ik was zelf ook een van die onzekere mensen, dus ik weet hoe het voelt om vaak niet gekozen te worden. Het is moeilijk, dat geef ik toe. Maar door het proces te ondergaan en jezelf af en toe bloot te stellen, merk je dat het geen zin heeft om je zo onzeker op te stellen. Het helpt juist om je zelfverzekerder op te stellen bij een volgende hospiteeravond. Het is niet het leukste proces, maar je moet beseffen dat het geen persoonlijke aanval is.”
Daar sluit ook Sjoerd zich bij aan. Hij heeft ook wat aan het hospiteren gehad. “De eerste keer dat je gaat hospiteren is spannend, maar later wen je eraan en wordt het steeds minder spannend. Het lijkt in zekere zin op solliciteren, dus toen ik ging werken, had ik veel aan deze ervaringen.”
Desondanks begrijpen de studenten dat het vervelend is om vaak afgewezen te worden. “Je stopt er energie in, en stelt je open voor andere mensen”, zegt Mel. “Maar ik gun het iedereen die op kamers gaat een band met hun huisgenoten te krijgen, of in ieder geval om dat te proberen.”
28 Reacties
ReagerenInclusiviteit is mooi maar niet in eigen studentenhuis. Een moslima met hoofddoekje of gevluchte Syriër is bijv. in vrijwel geen enkele studentenhuis welkom.
De geroemde ‘klik’ die er moet zijn, is bedoeld om anderen uit te sluiten.
Mensen zijn allemaal ongelijk en allemaal ongelijkwaardig, of je dat nou leuk vindt of niet. Op een studentenflat ontdek je dat dit zo is. Studenten die na ‘tig keer vruchteloos gehospiteerd hadden en op mijn studentenflat ‘geplaatst’werden vielen alsnog buiten de boot. Achter hun rug om werden ze uitgelachen en door een enkeling zelfs ‘gewoon’ weggepest omdat ze volstrekt niet in de groep pasten. De hoogbouwflat aan de IBB stond in mijn studententijd bekend als de zelfmoordflat, vrijwel iedere maand was er een springer. Ik heb daar ook wel eens een uit elkaar gespat meisje zien liggen. Gruwelijk. Dit is niet wat we willen.
De SSH zou er beter aan doen om voor de moeilijk plaatsbare studenten ‘skaeve huse’ te bouwen.
Hospiteren is niet van deze tijd want het creeert oa incestkliekjes waarbij deze jong volwassenen op geen enkele wijze leren om te gaan met tijdsgenoten die anders tegen het leven aan kijken. Net als in ons eco-systeem kan men kracht halen uit bio-diversiteit en bij de mens is dat niet anders. Wat je uiteraart niet wil is dat de grove nalatigheid wat betreft de beperkingen rondom de geestelijke gezondheidszorg,.. waarbij vele “patienten” in de sociale woningbouw en bij bv een SSH belanden hun omgeving gaan belasten. Deze dan weer verplaatsen blijkt dan een meer dan moeilijke opgave te zijn. Dat vooral deze groep meer aandacht mag gaan krijgen lijk me een must daar bij het voortzetten van het huidige wan cq korte termijn beleid het uiteindelijke kostenplaatje exponentieel vergroot zal gaan worden.
Kortom, laat het hospiteren maar even voor wat het is en terug draaien kan altijd nog.
@Binnenstadbewoner, een student met een andere religie of een oorlogsvluchteling is meestal niet het grootste probleem. Wij kregen op een gegeven moment een Vietnamese bootvluchteling geplaatst. Die werd liefdevol opgevangen en ondanks het enorme cultuurverschil vond hij zijn plaats binnen de studentengroep.
Studenten die zich niet met zeep willen wassen en hun kleding ook niet, autisten die moeite hebben met signalen van anderen op te pikken en vreemd, onaangepast gedrag vertonen, dat zijn de probleemgevallen. Die pik je er tijdens het hospiteren zo uit. Stel dat ze geplaatst worden, dan creëer je in dat huis een groot probleem.
Omdat er nog mensen als @Binnenstadbewoners bestaan is het goed dat het hospiteren wordt afgeschaft. We leven wel in 2024 hè.
Ik vraag me ook af wanneer het hospiteren bij SSH is ingevoerd. Bij SSH-A in Amsterdam was dat toen ik ging studeren, eind jaren tachtig, in elk geval echt niet zo. Toen kreeg je gewoon een kamer aangeboden als je aan de beurt was op basis van inschrijfduur. En het was echt niet in al die huizen kommer en kwel omdat mensen niet voor elkaar gekozen hadden maar door het toeval bij elkaar op een afdeling terecht waren gekomen.
@ woutvr graag beter lezen. Ik schets de huidige situatie die al ecennia zo is. Als u goed tussen de regels doorleest – wat u niet doet – dan lees je dat ik tegen hospiteren ben.
Ik had er als student alleen maar negatieve ervaringen mee.
Toppunt was dat mijn huisgenoten vonden dat ik na een half jaar stage in het buitenland opnieuw moest hospiteren, en vervolgens werd ik afgewezen. Iets met man/vrouw verdeling… maar die vrouw was toevallig een vriendin van iemand. Het is natuurlijk een anecdote, maar dit soort situaties krijg je dan ook. Hierdoor stond ik letterlijk op straat terwijl mijn master net begon… ik heb in een vouwwagen op camping de Berenkuil gewoond tm eind oktober. Dit leverde studievertraging op.
Achteraf was ik natuurlijk naief in mijn geloof dat mijn huisgenoten leuke mensen waren, een aantal had ik zelf gekozen bij dat malle hospiteer toneelspelletje.
Ik vind neutrale regels domweg beter. Gelijke kansen voor iedereen, geen vriendjespolitiek en gekonkel. En heel erg veel mensen zijn niet extravert en wat meer op zichzelf. Die lopen dan direct achter met hospiteren.
In je leven zal je ook wel eens een sport wedstrijd verliezen of afgewezen worden bij een sollicitatie. Van al je ervaringen leer je. Hé, een mooi spreekwoord: leren lopen gaat met vallen en opstaan.
Jongeren kunnen straks nergens meer tegen. Ik denk zelfs dat we als westerse wereld achterop raken.
Er valt voor allebei wat te zeggen denk ik. Aan de ene kant is het zeker in kleinere huizen wel fijn als het een beetje botert tussen huisgenoten en dat je elkaar daar enigszins op uit kan kiezen. Ik heb ook wel eens ergens gehospiteerd waar je gewoon merkte dat je niet bij elkaar past. Aan de andere kant kan ik me ook voorstellen dat het over het algemeen prima kan werken als iedereen geplaatst wordt. Dan heb je ook dat probleem van kliekjes niet.
En de kans op rotte appels heb je altijd. Ik heb ook wel eens een tijdelijke huisgenoot gehad die als goede vriendin van een huisgenoot binnengeloodst werd en wat een enorme slons bleek te zijn…
Binnenstad bewoner: Dat is pure discriminatie wat je zegt. Waarom zou per definitie een een moslims niet een passend aardig persoon kunnen zijn ? Of iemand uit Syrië per definitie niet ok ? Alleen omdat iemand tot een groep behoort maakt ze ongeschikt zeg je.
Zelf heb ik in mijn bedrijf me nooit laten leiden bij nieuw personeel door discriminatie . Altijd kijkend naar individu en haar/ zijn kwaliteiten.
Dat is niet alleen onze samenleving plicht, maar ook een voorrecht om dit te doen. Zo leerde ik ook extra andere inzichten en perspectieven. Ik denk dat veel studenten ook gelukkig niet dergelijke cultuur angsten hebben zoals u denkt.
Wie niet leert van het verleden is bovendien gedoemd deze te herhalen. Ieder wel denkend mens wil niet terug naar die tijd waren Joden per definitie niet ” geschikt ” waren.
@jasmin ik heb in 2008 twee huizen SSH huizen bezocht voordat ik op kamers ging. Bij de ene, nieuwbouw, hoefde ik inderdaad niet te hospiteren, bij de tweede, bestaand SSH pand, heb ik dat wel gedaan. Was toen voor mij een heel fijn huis, dus geen spijt van. Overigens zelf ook bij zat hospiteeravonden aanwezig geweest en het is een fijn idee om te mogen kiezen wie er bij je in komt wonen.
@ jasmin : precies ! In de maatschappij variëren ook de mensen , waar mee je zal moeten leren moeten omgaan. Dan beter hier gelijk dat leren, en ontdekken dat vrijwel iedereen goede kanten heeft .
@ JM
Alsof het probleeem van de moeilijk plaatsbaren altijd de moeilijk plaatsbaren zelf zijn. Jij lijkt, gelet op je houding en uitspraken, ook nog wel een zekere verantwoordelijkheid in de zelgekozen dood van een ander te kunnen hebben gehad (gelet op alles wat je tentoon spreid), waarbij je dus gewoon medeschuldig bent aan….. moord.
Hoe je over mensen praat die voor eeen zelfgekozen dood hebben gekozen, triest, onmenselijk.
En ben je voor die mensen opgekomen die, wellicht onterecht, achter hun rug om belachelijk zijn gemaakt, of heb je maar meegedaan met de groep? Je weet dat de groep altijd een uitvinding van de groep zelf is? Vaak angsthazen die in hun eentje weinig voorstellen en in hun eentje niet met het leven om kunnen gaan. En dan maar kiezen voor het zich conformeren aan anderen, en zich gewillig omovormn tot ze een ander mens zijn geworden. Het is maar waar je trots op bent.
@Binnenstadbewoner is m.i. net als woutvr een alibi. Jammer dat je dit niet door hebt!
Wat een bizar verhaal van de PvdA/GL wethouder.
“Hospiteren is hoe je het ook went of keert een vorm van uitsluiting. Dat is niet meer van deze tijd. Wij staan voor een inclusieve samenleving en staan daarom volledig achter deze regeling. Waar beter dan bij studentenkamers om daarmee te beginnen.”
“De essentie van samenleven met elkaar en groeien met elkaar is conflicten aangaan met elkaar. Daar is onze samenleving niet meer aan gewend die zo gericht is op het individu, maar daar is wat op nodig. “
Wat de wethouder hier feitelijk zegt is dat studenten
1) heropgevoed moeten worden omdat de samenleving te veel is geïndividualiseerd (de communistische ideologie),
2) ze daarom geen keuze mogen hebben met wie ze moeten samenwonen (inbreuk en inperking vrijheid en persoonlijke levenssfeer, recht van vereniging),
3) ze conflicten moeten hebben in hun huis (NB!), uitgerekend de enige plek waar ze veilig voor conflicten zouden moeten zijn…
Met zo’n verhaal gaat de PvdA/GL zowel stemmen als leden verliezen maar krijgt de PVV er weer een paar zeteltjes bij.
Let wel:
Samen wonen is heel intiem, de volgende stap is het bed delen en dat is zo intiem dat er vroeger wettelijke en kerkelijke toestemming voor nodig was. Maar intiemer dan wc, badkamer en keuken delen wordt het in de reguliere maatschappij niet. Het sardientjesvervoer OV even daargelaten.
Gedwongen samenleven met een opgedrongen huisgenoot in kleine omgeving kan heel goed gaan, maar kan ook helemaal niet goed gaan, en alle kleuren grijs daar tussenin. Maar het risico dat het niet goed gaat wordt zo wel drastisch vergroot, met alle ongewenste gevolgen van dien.
Dat komt ook kristalhelder naar voren in zowel het artikel als de reacties.
Gedwongen cohabitatie lost de uitsluiting van een enkeling dan ook op geen enkele manier op, maar drijft voor velen wel de zaken op de spits en er overheen. Een zeer onwenselijke situatie, ook al acht PvdA/GL dat wel wenselijk.
Wat de SSH doet met haar eigendom moet ze zelf weten. Die zitten in een machtspositie omdat hun grote concurrentie van de particuliere kamerverhuur door de ondeugende overheid drastisch is gereduceerd. Pijnpunt daarbij is dat studenten met een gemiddelde inschrijfduur van 35 maanden voor een SSH kamer nog amper alternatieve keuze hebben dankzij het door de overheid kunstmatig gecreëerde kamernood.
SSH moet straks kleur gaan bekennen, wordt het student of commiepolitiek? Want tot op heden gaat het om een enkel nieuw gebouw zonder hospiteren, maar als het aan de PvdA/GL ligt geldt dat straks voor alle SSH kamers…
Uiteindelijk moet je wel gewoon een huis met elkaar delen en eerlijk is eerlijk, iedereen wil wel (op zn minst een beetje) kunnen bepalen met wie die moet gaan samenleven.
Voor het overgrote deel van de studenten is er uiteindelijk wel een plekje te vinden en voor degenen die echt niks kunnen vinden is op kamers gaan wellicht ook niet de beste optie.
Het proces van hospiteren is met name een probleem geworden door het groeiende kamer tekort. Er is momenteel teveel competitie waardoor de buitenbeentjes moeilijker door de selectie komen.
Ik ben wel van mening dat er meer ruimte moet komen voor specifiek Engelstalige huizen. (Bijna) Geen enkele student wil na een dag lang colleges in de woonkamer neerploffen om even gezellig Engels te gaan praten met zijn collega’s
Klopt Jasmin, en ook ik zat in een studentenhuis(IBB)waar je op inschrijfduur je plek vond.
En het waren niet altijd de meest gemakkelijke bewoners waarmee je geconfronteert werd, ware dat
het problematische gedrag van sommigen juist doordat je zo dicht op elkaar leefde inzichtelijker werd waarbij de acceptatie groeide en groeide.
Een betere leerschool kan je je niet wensen en met weemoed denk ik terug aan de fantastische tijd die ik daar heb mogen ervaren.
Zet het hospiteren wat mij betreft maar aan de zijlijn.
Op een afdeling/verdieping met 20 studenten kun je hospiteren heus wel afschaffen. In zo’n grote groep zullen er onvermijdelijk altijd mensen zijn waar je beter/slechter mee kunt opschieten en dat los je ook niet op met hospiteren. In een studentenhuis met 4 à 5 studenten ga je veel intensiever met elkaar om en dan is het echt niet gek dat bewoners ook iets te zeggen hebben over een nieuwe huisgenoot (en dat wordt dus bevestigd door de meeste studenten in dit artikel).
Maar goed, het toverwoord “inclusiviteit” is alweer gevallen, dus dan zal het verder wel een achterhoedegevecht zijn.
Daarom zal ik mijn zoons aanraden bij het corps te gaan. Bij die huizen kan je tenminste kiezen met wie je graag op de bank een filmpje kijkt. Plan B is een huis voor ze kopen natuurlijk. Minder gezellig maar die SSH gekte moet ik ze toch besparen.
Wat een xenofobe studenten, dat ze eerst willen voorselecteren op met wie ze gaan wonen. Erg intolerant.
Degenen die er niet tussen passen zijn overduidelijk slachtoffer en dienen gefaciliteerd te worden, op kosten van de studenten die er al wonen.
Het discrimineren begint al bij hospiteren, geloof me je kan niemand in een avondje doorgronden, want er zitten geweldige toneelspelers tussen, dus wordt je vaak gekozen door je uiterlijk, ras, geloof, geaardheid, vegetarisme, politieke voorkeur, enz.
Dus gewoon opdoeken en iedereen een kans geven en leer er maar mee omgaan dat we in een wereld leven, waar veel verschillende mensen wonen en dat je het nou eenmaal niet voor het uitkiezen heb, wie je buren worden of collega’s zijn enz.
Vrienden die kies je zelf en daar blijf het bij!!!
Hospiteren lijkt me prima voor ‘particuliere’ studentenhuizen maar onwenselijk voor de huisvesting via de studentenwoningcorporatie. Iedereen wordt er beter van om met mensen samen te leven die je niet bij jezelf zou uitzoeken. Inclusief de taaie ergernissen (de negatieve kant) en mooie, onverwachte momenten samen (de positieve kant). Uiteindelijk wordt de samenleving daar een stuk fijner van.
Mmm is dit serieus onderwerp? Hospiteren pfff
Bedruip jezelf
Is een sollicitatiegesprek ook een vorm van uitsluiten? En zoja, is die uitsluiting denk je met een reden?
Tuurlijk is hospiteren zinnig. Het is een sollicitatiegesprek.
“Hospiteren is een vorm van uitsluiting”
Niet hospiteren is OOK een vorm van uitsluiting, want precies dezelfde hoeveelheid studenten krijgt een kamer.
Prima om hospiteren af te schaffen in nieuwgebouwde SSH-huizen, maar ook prima om het te laten bestaan in de reeds bestaande huizen. Het een is niet eerlijker dan het ander.
@ Janssen, Je denkt iets te lezen in mijn post wat er niet staat. Dat is geen zuivere manier van communiceren.
Als ik mijn betoog op een andere manier verwoord komt het hier op neer: Het inclusiviteitsdenken heeft zijn grenzen. Buiten die grenzen is het verstandiger om te differentiëren. Want zoals ik schreef, alle mensen zijn ongelijk en ongelijkwaardig. Sommige beleidsmakers zijn nog niet tot dat inzicht gekomen. In de praktijk blijkt steeds weer dat sommige mensen elkaar afstoten. Als je ze dwingt om samen te leven ontstaat er een buitengewoon onprettige situatie. Daar wordt iedereen ongelukkig van.
Als antwoord op een vervolgvraag,: ja, ik heb het meerdere keren opgenomen voor huisgenoten, zowel voor de ene partij als de andere. Huiselijk geweld, ook mentaal geweld door pestgedrag, is iets wat je dient te voorkomen. Ik heb ruzie gemaakt met pestkoppen en huichelaars. Ik heb knallende ruzie gehad met een pathologische leugenaar, een huisgenoot die andere huisgenoten tegen elkaar opzette. Ik was niet aanwezig toen hij hospiteerde, anders had ik bij de eerste aanblik al een negatief gevoel bij hem gehad en hem ongeschikt bevonden. Het valt niet mee om stoïcijns te blijven als je zit opgescheept met iemand die je niet mag. Gelukkig verhuisde de probleemfiguur naar een andere stad, vanwege een andere studie.
Wat het uit elkaar gespatte meisje betreft, ik schrijf het zoals het was. Dacht je dat die aanblik me niets deed? Het is zeker niet in mijn koude kleren gaan zitten en de gedachte aan wat ik zag en mijn gedachten over wat er met dat meisje aan vooraf moet zijn gegaan voordat ze tot zo’n gruweldaad besluit, bleef in mijn gedachten rondgaan tot aan het moment dat ik die avond in slaap viel. Later hoorde ik dat ze uit Groningen kwam en er speciaal voor naar de IBB was gekomen. In die tijd waren de trappenhuizen nog open.
Al met al pleit ik ervoor om aan het hospiteren vast te houden. Het excuus om daar mee te stoppen omdat het niet meer van deze tijd is, is een drogreden. De mensheid verandert niet wezenlijk en algemeen menselijk gedrag ook niet. Iets niet meer van deze tijd noemen is vrijwel altijd een drogreden als de echte argumenten niet steekhoudend zijn..
Moeten hospiteren is niet leuk, maar leidt uiteindelijk wel tot beter samengestelde studentenhuizen. Toen ik een kamer zocht heb ik ook een aantal keer gehospiteerd. Meer dan me lief was in elk geval. Ik vond het heel stom, maar uiteindelijk werd ik toch een keer uitgekozen. Er waren ook huizen waar ik kwam die ik zelf vreselijk vond, dus dan is het wederzijds fijn dat je er niet gaat wonen. Het voordeel is dat je je nieuwe huisgenoten al een keer gezien hebt. Ik was nog heel onzeker en als ik mijn huisgenoten niet gezien had zou ik het nog spannender hebben gevonden om naar de keuken/woonkamer te gaan. Mijn eerste kamer was op het IBB in de laagbouw. Een grote unit. Er gingen ook best vaak weer mensen weg en dan hield je als huis een hospiteeravond. Die avonden waren ook juist leuk omdat je je huisgenoten weer beter leerde kennen. Er bestond toen ook zoiets als een “plaatsingslijst”. Dat was een lijst met mensen die heel vaak gehospiteerd hadden zonder succes en af en toe kreeg je dan bericht van de SSH dat er iemand van de plaatsingslijst een kamer zou krijgen. Vriendinnen die in Amsterdam op kamers gingen kwamen daar in grote units zonder hospiteren. Ik zag dat dit meestal leidde tot huizen met weinig contact en waar mensen alleen in de keuken komen om snel een maaltje op te warmen. Ik ben daarom vóór hospiteren met als voorwaarde dat er ook zo”n plaatsingslijst blijft bestaan om mensen te helpen die anders nooit een kamer kunnen krijgen.