De ja-ja-sticker geldt in Utrecht voorlopig niet meer voor kranten. De rechtbank heeft de maatregel van de gemeente Utrecht tegengehouden. Het systeem zou in strijd zijn met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens waarin de vrijheid van meningsuiting, waaronder de persvrijheid, wordt beschermd.
Utrecht was de eerste gemeente waarbij de ja-ja-sticker – waarbij bewoners actief moeten aangeven dat ze drukwerk willen ontvangen – naast reclamefolders ook voor huis-aan-huiskranten zou gelden.
Doodsteek
De regel ging 1 januari in waarop Stadsblad Utrecht naar de rechter stapte. De krant was het niet eens met de maatregel omdat ze vreesden voor hun voortbestaan. Als nog maar weinig huishoudens een krant willen ontvangen zullen adverteerders ook gaan afhaken. Ook zou de journalistiek geschaad worden door het nieuwe systeem. De Nederlandse Vereniging van Journalisten sprak zelfs van een doodsteek.
De gemeente en de rechter tijdens het eerste kort geding waren niet overtuigd van de kritiek. De rechter in hoger beroep nu wel. Stadsblad Utrecht mag voorlopig worden bezorgd, tenzij er een nee-nee-sticker is aangebracht.
Dit omdat het systeem met de ja-ja-sticker volgens de rechter in strijd is met artikel 10 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens waarin de vrijheid van meningsuiting, waaronder de persvrijheid, wordt beschermd.
De ja-ja-sticker voor huis-aan-huiskranten is nu voorlopig van de baan, er loopt nog een zogenoemde bodemprocedure waarbij er dieper op de materie wordt ingegaan en waaruit ook een uitspraak volgt. De uitspraak die nu is gedaan loopt hier op vooruit.
Reclamedrukwerk
De uitspraak is een klap voor de gemeente. De ja-ja-sticker geldt nu nog wel voor reclamedrukwerk. Er mag alleen reclamedrukwerk worden bezorgd bij huishouden die een ja-ja-sticker hebben. Het doel van het systeem is het besparen van een aanzienlijke hoeveelheid papier, inkt en brandstof wat allemaal nodig is voor het produceren en verspreiden van de grote hoeveelheden huis-aan-huiskranten en reclamefolders.
29 Reacties
ReagerenDus Nee-Nee is Nee. Geen sticker is Nee-Nee maar wel voor huis aan huis kranten. Dus eigenlijk Nee-Ja. Nee-Ja sticker bestond al. Mijn gevoel zegt dat de meeste stickers Nee-Nee zijn (rondje door de buurt) en is de sticker industrie u hiervoor dankbaar dat ze gewoon nodig blijven.
Wachten tot de eerste ‘krant’ met 80% reclame op de mat valt om op die manier het gebrek van een JA sticker te ontduiken.
Wordt de JA/JA sticker wel actief verspreid? Eénmalig huis aan huis, of via belanghebbenden zoals supermarkten?
Het argument vrijheid van meningsuiting is natuurlijk kolder en haalt het nooit in hoger beroep. Een betaald abonnement is een veel grotere drempel dan een opt-in.
@Joost De Ja/Ja sticker (of soms gewoon de “Ja sticker”) wordt inderdaad veelvuldig aangeboden door belanghebbenden die graag hun folders blijven aanbieden. Bij de Kruidvat hebben ze zelfs een brievenbus bij de ingang staan met stickers erbij e.d.
En alweer een bestuurlijk fiasco in onze fantastisch bestuurde gemeente.
@Joost: het argument ‘vrijheid van meningsuiting’ heeft het juist wel gehaald in hoger beroep, in tegenstelling tot het aanvankelijke kort geding. Staat ook gewoon in het artikel 🙂
Dus krijgen we die overbodige kranten die niemand leest onder kom van vrijheid van meningsuiting uitging en journalistiek?
Wat een giller, meer dan oud papier zijn die vodden echt niet…..
@Herman Die kant gaan we wel op. In een huis-aan-huiskrant staan voornamelijk advertenties. Niet vreemd, want die brengen het geld op. Het “nieuws” is het excuus, lijkt het. Het argument van de huis-aan-huiskranten was ook niet dat met Ja-Ja stickers mensen geen nieuws meer zouden krijgen, maar dat zij inkomsten mis zouden lopen.
Het begrip pers is wel erg gedevalueerd dan.
Dus nu gaat iedereen voortaan adverteren in huiskranten, die hierop 5x zo dik zullen worden waarmee het beoogde ‘probleem’ dus niet opgelost wordt.
Ondertussen heeft de gemeente een hele industrie om zeep geholpen, de burger met zinloos gedoe opgezadeld en dus tonnen voor jan lul geinvesteerd in dit hele project.
Vakwerk weer van onze klungelende ambtenaren. Onbezonnen idealisme maakt meer kapot dan je lief is. Zucht…
@Herman
Dat is inderdaad een giller, maar je zou ook eens de (kleine) moeite kunnen nemen om zo’n nee/nee-sticker op je brievenbus te plakken.
Ik ga een vergelijking trekken met de donorwet van D66. Bij de donorwet draaide het volgens de eerste en tweede kamer voornamelijk over het maatschappelijk belang t.o.v. het zelfbeschikkingsrecht. Indien er geen keuze is gemaakt, voor of tegen, dan is iemand donor tenzij er bezwaar wordt aangetekend is uiteindelijk besloten.
Ik vind de ja-ja en nee-nee sticker een vergelijkbaar fenomeen. Nu wordt het recht op persvrijheid ertegenover gezet.
Prima! Die steeds meer verregaande betutteling van overheden en milieuclubs moeten maar eens afgelopen zijn. Mensen zijn uitstekend in staat om zelf te bepalen wat ze willen.
Al die huis aan huisbladen zijn goed voor de lokale voetbalclubs en andere verenigingen en goede doelen die er nog wat aan verdien, bekijk het eens van die kant.
Prima uitspraak. Niks mis met Stadsblad Utrecht; Ik lees het met plezier
Welke huis-aan-huisbladen?
Ik ken alleen het Stadsblad, en die heb ik in geen jaren ontvangen.
als ze de mensen die wel alles in de bus willen een sticker geven met 1 ja
dan is het duidelijk.
mensen die geen stickers hebben hoeven niet alles alleen geadresseerde post .
Achja, lost zich vanzelf wel op. Nog een halve generatie en er is niemand meer die ueberhaupt op papieren krantjes zit te wachten.
@Scherpschutter:
Welke industrie is er precies “om zeep geholpen”?
Heb ik alle massa-ontslagen en faillissementen in de drukkerij wereld gemist?
Kortom: Ik ben nog steeds op zoek naar de “…massieve economische schade …” die je voorspelde in een ander bericht. Iets minder hysterisch kan ook (of wellicht niet, in jouw geval, run je, of werk je, in een drukkerij ofzo?).
En wat interesseert het dat de huis-aan-huis-bladen 5x zo dik worden? Je krijgt nog steeds de door jou zo gewenste reclame in je busje, een “…nuttige gratis en welkome dienst, geboden door servicegerichte bedrijven…”, zoals je het in een eerdere bericht omschreef.
Kortom, en eindigend met een quote uit je eigen epos:
“…Ga werken. Iets productiefs doen…”
Als Stadsblad nou eerst eens de bezorging op orde brengt en dan pas begint te klagen over stickers. Ik krijg al jaren geen Stadsblad meer in de bus. Geen idee waarom niet.
@WvR 17:04
Zelfs in China heeft een gemiddeld bedrijf net genoeg cash op de plank om 3 maanden vooruit te kunnen zonder enige inkomsten (in Nederland is het iets meer gemiddeld) en zoals u ongetwijfeld ook niet weet moet dan ook nog een faillissementsverklaring worden aangevraagd (na een periode van surgeance) en verleend. Iedereen met ook maar de flauwste notie van bedrijfsvoering weet dat faillissementen nooit instant zijn…
Maar! Laten u en ik hopen dat iedereen die voorheen folders uitbracht zo slim is om voortaan in plaats van een folder een huis-aan-huis krantje als reclamestuk te maken…. Gebruiken we voor papierproductie ‘slim’ een minuscuul stukje (een duizendste procent moet genoeg zijn voor alle folders van Utrecht schat ik zo in) van de ENORME bergen aan Canadese hout dat deze *kuch* intelligente folderbesparende en milieubewuste Gemeente via stookoliespuwende boten massaal haar massa-bosvernietigingswapen genaamd een biomassacentrale in wil flikkeren, om het papier na gebruik alsnog de biomassacentrale in te flikkeren.
Dat is nog eens een idee he? Laat u dat milieu maar aan mij over.
Dat het Stadsblad de inwoners van Utrecht graag wil informeren dat snap ik, maar toch zit er iets vreemds aan deze zaak. Ik heb al tientallen jaren in Utrecht in verschillende wijken gewoond, altijd met een Ja / Nee sticker (dus wel huis aan huis bladen). In al die jaren heb ik nog nooit een Stadsblad gezien! Misschien kan het Stadsblad eerst verbeteringen aanbrengen in het eigen bezorgbeleid, alvorens een initiatief tegen ongewenst papier om zeep te helpen?
Tja, Utrecht blijft een blundergemeente. Eerst mankracht inzetten om hah bladen te verwijderen uit de Utrechtse postbussen onder het mom van het milieu en dan hebben de juristen hun werk niet goed gedaan, want dat mag helemaal niet.
Dan vandaag die viespeuk van een ambtenaar.
Ik begrijp heel goed dat ambtenaren van de Utrechtse gemeente zo langzamerhand op een verjaardagsfeestje niet meer vertellen waar ze werken…
Zoiets als ‘vroeger’ dat je niet vertelde dat je bij een bank werkte…
Rechten van de mens kan je overal voor inzetten. Klimaat, schotels en nu ook het lokale suffertje. Ik heb nu voor niets overal die groen groen stickers opgeplakt.
Wat een dorp.
Overigens denk ik dat de mensen die van het gas af moeten zich ook kunnen beroepen op de Rechten van de Mens.
Bij mij op de deur zit nu een NEE NEE sticker geplakt en die BLIJFT daar ook. Hetzelfde gelul heb je nu met de donor registratie welke ik nu onderhand al twee keer heb ingevuld maar waar men door de lage aantallen blijkbaar ontevreden is met de uitkomsten en elke keer weer nieuwe registraties van burgers vraagt. NEE blijft NEE.
Ik heb een nee-nee-sticker en krijg elke week het stadsblad in de bus, soms zelfs 2 keer in de week!
Bezorgers trekken zich dus niks aan van de sticker…
Overigens @Willem: wees blij, je mist er niks aan. Het is voornamelijk reclame (95%).
Bied het Stadsblad gratis aan in de bibliotheken, buurthuzien en andere openbare voorzieningen. Iedereen kan dan zelf bepalen of hij/zij behoefte heeft aan dit nieuwsmedium. Het is belachelijk dat een mening van een journalist mij door de strot wordt geduwd in de vorm van bezorging op mijn privé terrein. Die keuze te lezen wat ik wil maak ik zelf wel.
@Scherpschutter:
Aannames zonder grondslag over wie waar kennis van heeft laat ik graag aan jou over.
Maar het blijft raar dat de Amsterdamse drukkerswereld niet in elkaar is gestort, nadat daar een kleine 2 jaar geleden de jaja-sticker werd geintroduceerd. Zelfs als dat pas gevolgen had na de uitspraak van de hoge raad in september vorig jaar hadden de bijzonder schrijnende gevolgen daar inmiddels toch zichtbaar moeten zijn.
Ik heb in Lochem zelfs een sticker gezien met: “NEE, NEE en nog ‘s NEE!” Eerst dacht ik dat het een bedenksel was van de producent van vrolijke doordenkertjes, Loesje, maar het was iets commercieels. Maar toch wel een “eyecatcher”!