We wanen ons even in de jaren zeventig: houten meubels, donkergroene bekleding, personeel met vlinderdassen (die ook los verkocht worden). Over de aankleding is flink nagedacht bij Barbeton, dat staat vast. Een relatieve nieuwkomer hier, op de Korte Jansstraat, maar zeker al een bekende.

Je wordt geholpen als je een plekje gevonden hebt, maar eigenlijk is het de bedoeling aan de bar te bestellen. Dit staat nergens aangegeven, en de berisping die we krijgen omdat de ober naar ons toe moet komen vinden we dan ook lichtelijk onterecht. Enfin, al gauw staat de tafel vol met lekkers. Boterkoek krijg je standaard bij de koffie, maar voor ons waren dat nog niet genoeg calorieën. We gaan ook voor de carrotcake XXL en de zogenaamde Oreotaart. De eerste is overheerlijk smeuïg, een echte aanrader. De Oreotaart is wat week, supermachtig en heeft een rare smakencombinatie, we eten ‘m niet op.

Maar dan de koffie. De espresso in de latte macchiato is goed heet. Fijn, bij dit koude novemberweer. De cappuccino die we krijgen is erg groot, blijkbaar de standaard. Je moet het speciaal aangeven als je een kleiner kopje wilt. Dit is jammer, want je koffie is koud voor je halverwege bent, bovendien is het zo wel erg veel melk. Over de smaak en het schuim zijn we overigens erg tevreden. Dit geldt ook voor de zwarte koffie. Zeker de espresso is sterk van smaak, maar niet te bitter. De kopjes zijn slank en passen bij het geheel.

Strak en simpel, dat is wat je hier kunt vinden. De vormgeving van de zelf ontworpen grote kaart van Utrecht op de muur correspondeert met de menukaart, die uiterst summier is, maar toch volstaat. ‘Wijn: rood/wit/rosé.’ Waarom zou je moeilijk doen?

Alles aan Barbeton oogt karakteristiek. Het is een prachtige samenhang, verzorgd, stijlvol en in de fijne zithoek linksachter zouden we de hele middag door kunnen brengen. Zelfs het toiletbezoek is een belevenis. Toch wringt er iets. De nuance, het toevallige, het ezelsoortje, we kunnen het niet ontdekken. Hoewel het donkere meubilair een stoffig effect zou kunnen geven, is dat zeker niet het geval. De oplossing volgens ons? Een stevige herfstwind erdoor. Oranje blaadjes in de zaak, wat tijdschriften en oude kranten die openwaaien, het haar van de baristas door de war: opschudding. Perfect.

Unique selling point: de ruimte achter de glazen deuren rechts is ook als vergaderruimte te gebruiken

Afknapmomentje: plaats of een bordje bij de bar, of bedien van harte aan tafel