Marcello van de Wal, kandidaat-raadslid voor de gemeenteraadsverkiezingen van Utrecht, is boos op DUIC. Hij kwam na een hoofdredactioneel artikel in de afgelopen krant naar de redactie en uitte meerdere bedreigingen, omdat hij het niet eens wat met de inhoud van het commentaar.

Marcello van de Wal stelde zich beschikbaar voor de gemeenteraadsverkiezingen en DUIC schreef daar een artikel over bij zijn kandidaatstelling. Later vroeg Van de Wal om aandacht in de krant, die hem is geboden met de kans om te reageren op stellingen. Hij reageerde hier echter niet op.

Van de Wal, met de bijnaam ‘Marcello in korte broek’, is een bekende man in Utrecht. Hij is een opvallende verschijning en is onder andere bekend van zijn zang- en fluitspel in de stad.

Het hoofdredactioneel commentaar had de titel: ‘De zingende steunkous’ en is hieronder nog een keer in zijn geheel na te lezen. Van der Wal was boos om de tekst en kondigde via de telefoon aan langs te komen bij DUIC ‘om de ramen in te gooien’. Even later stond hij inderdaad bij de redactie en trapte hij enkele keren tegen de ramen. Hij schreeuwde onder andere dat hij dit ‘niet had verdiend’, wilde de politie spreken, zei ‘het pand in de fik te steken’ en riep later ‘ik schiet jullie kapot’.

Gemeenteraadsverkiezingen

Michael Kroonbergs, hoofdredacteur van DUIC, was aanwezig bij het incident. “Vervelend dat mijnheer Van de Wal zich mijn woorden zo heeft aangetrokken. We hebben geprobeerd met hem in gesprek te gaan, maar dat was helaas onmogelijk. Zijn bedreigingen aan het adres van DUIC neem ik met een korreltje zout. Wel is het zorgelijk dat een kandidaat-gemeenteraadslid zo snel van de kook raakt. Wat dat betreft kan je je afvragen of het niet iets te makkelijk wordt gemaakt om op de kandidatenlijst te komen. Ik wens mijnheer Van de Wal verder het beste.”

De politie kwam uiteindelijk op de melding af en kreeg hem rustig. Een half uur na het incident belde het kandidaats-gemeenteraadslid op om zijn excuses aan te bieden. Hij gaf aan dat hij zo boos was omdat hij ‘Zingende Steunkous’ genoemd werd, en het zingen is zo belangrijk voor hem dat hij daar emotioneel van werd.

Van de Wal is individueel verkiesbaar als gemeenteraadslid. Vier jaar geleden deed hij ook een poging om zich individueel kandidaat te stellen. Dat mislukte doordat hij te weinig ondersteuningsverklaringen had ingediend.

Het eerder geschreven hoofdredactioneel commentaar, door Michaël Kroonbergs:

We zaten op het terras van Luden toen een opmerkelijke man van zijn fiets stapte. Korte broek, steunkousen en veel namaakgoud. Geen idee waarom, maar plotseling bracht hij aan ons tafeltje Schenkt man sich Rosen in Tirol ten gehore. Het was een vrolijk moment. En hij hoefde er niet eens geld voor. Een leuke paradijsvogel, leek me. Dat beeld werd wel wat anders toen ik de Zingende Steunkous (ik had geen idee wat zijn echte naam was) in de stad regelmatig met alles en iedereen ruzie zag maken. Of het nu in de rij bij Albert Heijn is, bij de slager of op de gracht. Er was altijd wat. Sinds kort weet ik dat deze man Marcello heet en zich kandidaat heeft gesteld voor de Utrechtse gemeenteraad (30 handtekeningen en 250 euro zijn genoeg). Op de opiniesite Nieuws030 werd Marcello een boegbeeld van de lokale democratie genoemd. Ik kan dat bevestigen noch ontkennen. In de aanloop naar de verkiezingen vraagt DUIC aan alle deelnemende partijen hun standpunten over belangrijke thema’s. Uiteraard ook aan Marcello. Het lukte ons maar niet om een antwoord te krijgen. In een telefoongesprek met hem werd duidelijk waarom. Hij weet niet wat een mail is. Dat kun je charmant of authentiek noemen, maar anno 2018 is dat toch een probleem als kandidaat gemeenteraadslid. Marcello denkt daar anders over en beklaagt zich (uiteraard weer met de nodige stemverheffing) in de stad over het feit dat DUIC hem niet aan het woord laat. We hadden het graag gedaan, want misschien heeft hij echt wel iets te vertellen. Misschien…