In Utrecht zijn bijna 150.000 vrijwilligers actief, blijkt uit cijfers van de gemeente. Dat is ongeveer 40 procent van alle inwoners. In deze rubriek spreekt DUIC mensen over hun vrijwilligerswerk in de gemeente Utrecht.

Nederlandse landgeiten, Drentse heideschapen, Twentse landganzen en oud-Hollandse kuifeenden, broedende ooievaars en nog veel meer. Deze diersoorten zijn allemaal te bewonderen bij Dierenweide Haarzuilens. En dat inmiddels 40 jaar. Vrijwilliger Kees Meijer is al jaren betrokken en ontving in mei daarom een onderscheiding: de Speld van de Stad Utrecht.

Kees Meijer woont tegenover de dierenweide in Haarzuilens en houdt alle dieren goed in de gaten vanuit zijn raam. “Hij heeft een verrekijker op zijn stoel liggen”, zegt Janneke Doornebal, vijftien jaar vrijwilliger. Begin mei was het 40-jarig jubileumfeest. Daar werd Kees verrast met de stedelijke onderscheiding. “Het is fijn om waardering te krijgen, maar daar doe ik het niet voor. Ik doe dit, omdat ik het leuk vind. Er is hier altijd wat te doen. We houden allemaal van de dieren en het is een hele leuke groep mensen.” 

Hij is vanaf de oprichting betrokken bij de dierenweide. Naast het voeren en verzorgen van de dieren en het schoonhouden van de weide neemt hij ook extra taken op zich, zoals de verzorging van zieke dieren. Bovendien doet hij allerlei onderhoud en voert hij reparaties uit, van timmer- en technische klussen tot het ophalen van oud brood bij de bakker voor de dieren. Door zijn jarenlange ervaring is hij een vraagbaak voor nieuwe vrijwilligers. Ook Janneke is ontzettend blij met hem. “Hij heeft overal een oplossing voor.”

Kabouterdeurtjes

Al tientallen jaren verzorgen vrijwilligers de dieren en houden ze de weide in stand. Dat kan dankzij subsidie van de gemeente en door bijdragen van donateurs, zowel financieel als in natura. De betrokkenheid van de mensen uit de omgeving vindt Janneke prachtig. “Bijna alle donateurs komen hier uit het dorp.” 

De tekst loopt door onder de foto.

In de loop van de jaren is de weide steeds meer opgeknapt. Zo is de weide opnieuw ingedeeld, de kippenren vergroot en zijn er sinds dit jaar informatieborden rondom de wei te zien. Daarop staan allerlei weetjes over de dieren. Midden op de wei staat een hoge paal met daarop een groot ooievaarsnest. “Ze hebben al een paar jongen”, vertelt Janneke. 

De dierenweide Haarzuilens werd opgericht in 1985 en vervult sindsdien een educatieve en maatschappelijke rol in Haarzuilens en omstreken. Zo komen er elk jaar kleuterklassen langs en is er regelmatig contact met de St. Bonifatiusschool in het dorp. “Een van de klassen is bezig om kabouterdeurtjes te maken”, vertelt Kees. “Die komen op de bomen op het pad langs de weide.”

Eerst pootjes en neus

Zowel Janneke als Kees brachten hun jeugd door op de boerderij. Het zorgen voor dieren en de geboorte van jonge dieren was hun dus niet vreemd, maar ook vrijwilligers zonder ‘boerderij-ervaring’ zijn van harte welkom. Zo hebben een aantal vrijwilligers een verloskundecursus gevolgd. “95 procent van de bevallingen gaat vanzelf goed”, zegt Janneke. “Als maar eerst de voorpootjes en het neusje komen, komt de rest vanzelf. En we kunnen altijd de dierenarts bellen.”

Ook dit jaar springen er weer geitenlammetjes rond. De geiten worden zoveel mogelijk vernoemd naar mensen uit het dorp. Zo heet een van de lammetjes Floortje, net als de kleindochter van Kees. Janneke: “Soms sta je zomaar een kwartier te kijken naar dat leuke spul.” Ze pakt een van de lammetjes op die een paar dagen oud is en snuffelt aan zijn vacht. “Nu ruiken ze nog niet naar geit, maar naar zoete geitenmelk. Heerlijk.”