Makhan Basdew bij buurtcentrum Oase: ‘Ik vind het gezellig om te babbelen, maar voel me vaak alleen’ | De Utrechtse Internet Courant Makhan Basdew bij buurtcentrum Oase: ‘Ik vind het gezellig om te babbelen, maar voel me vaak alleen’ | De Utrechtse Internet Courant

Makhan Basdew bij buurtcentrum Oase: ‘Ik vind het gezellig om te babbelen, maar voel me vaak alleen’

Makhan Basdew bij buurtcentrum Oase: ‘Ik vind het gezellig om te babbelen, maar voel me vaak alleen’
Onder de Mensen is een serie verhalen van DUIC waarin we zoeken naar voorbeelden van hulp, ondersteuning en initiatieven in Utrecht. Bij wie kun je terecht voor een steuntje in de rug om je leven weer op de rit krijgen? Hoe ondersteunen en helpen mensen elkaar om een stapje verder te komen? Wie zijn de enthousiaste initiatiefnemers die opstaan voor hun buurt? Deze keer in deel 20: Makhan Basdew bij buurtcentrum Oase.

Onder de Mensen is een serie verhalen van DUIC waarin we zoeken naar voorbeelden van hulp, ondersteuning en initiatieven in Utrecht. Bij wie kun je terecht voor een steuntje in de rug om je leven weer op de rit krijgen? Hoe ondersteunen en helpen mensen elkaar om een stapje verder te komen? Wie zijn de enthousiaste initiatiefnemers die opstaan voor hun buurt? Deze keer in deel 20: Makhan Basdew bij buurtcentrum Oase.

In Buurtcentrum Oase is het een drukte van belang. Veel ouderen uit de buurt zijn bij elkaar gekomen voor een conferentie over eenzaamheid onder ouderen. Ouderen vertellen tijdens een wekelijkse middag aan professionals uit de stad wat eenzaamheid voor hen, in hun cultuur, betekent. En wat er nodig is om die te doorbreken. Ook Makhan Basdew (74) is van de partij.

Elke donderdag is Makhan Basdew bij het centrum en verzorgt hij de karaoke. Maar voor hem persoonlijk is de middag over eenzaamheid ook een belangrijk moment. “Anders zit ik elke dag naar de muur te kijken.”

De 74-jarige heeft zijn mooiste pak uit de kast getrokken en zit al even te wachten. Zachtjes zegt hij hopelijk niet te veel in de war te raken tijdens het interview. “Dat gebeurt de laatste tijd wel eens”, zegt hij met een verlegen glimlach. Hij voelt zich echter al gauw op zijn gemak en vertelt uitgebreid over zijn leven. “Ik vind het zó gezellig om te babbelen”. En dat laat hij merken.

Basdew is een Hindoestaanse Surinamer die graag vertelt hoe hij in Nederland terecht is gekomen. “In Suriname hield ik erg van worstelen en karate. Ik ben er een school begonnen waar ik jongeren lesgaf. Uiteindelijk kwam ik bij een pater terecht na een zoektocht naar nieuwe ruimte. De school werd groter en groter en op een gegeven moment kwamen er wel vierhonderd jongens en meisjes voor karateles.” Na de onafhankelijkheid van Suriname in 1975 vertrokken veel van die kinderen naar Nederland en kreeg Basdew steeds minder werk.

Diversiteit

Na een conflict met zijn ex vertrok ook Basdew met zijn zoon naar Nederland en kwam hij in Utrecht terecht. Hij straalt als hij vertelt over die periode. “Tien jaar lang bleef mijn zoon bij mij. Het was heel gezellig met z’n tweeën, maar toen hij volwassen werd ging hij natuurlijk weg. Dat was jammer, maar begrijpelijk. Ik moest op zoek naar nieuwe gezelligheid.” Hij houdt zich veel bezig met muziek en speelt onder andere viool, harmonica, dwarsfluit en de mandoline. Dat was thuis.

 ‘Toen mijn zoon volwassen werd, ging hij natuurlijk weg’

Maar muziek maken bleek hij ook te kunnen doen in buurtcentrum Oase, dus dat doet hij nu ook vaak. “Dan ben ik niet elke dag alleen thuis.” Vooral de diversiteit onder de bezoekers vindt Basdew leuk om te zien. “Alles loopt hier door elkaar. Iedereen is vriendelijk tegen elkaar en gastvrij.” Hij werd gevraagd om Hindi-les te geven aan een groep vrouwen en deed dat met plezier. Hij begon zelfs met karaoke. “Dat is geweldig. Om de beurt zingen de ouderen hier vooral filmliederen of romantische liederen. De mensen worden steeds opener en aardiger. We komen op een rustige manier bij elkaar, omdat iedereen het graag gezellig wil hebben. Bij Oase laten we zien dat als iedereen in Nederland elkaar wat beter zou leren kennen, we veel beter zouden kunnen samenleven.”

Basdew is een gezelschapsmens. Misschien is vandaar zijn meest gebruikte woord ‘gezellig’, steevast vergezeld door een grote glimlach. “Sinds de jaren negentig ben ik alleen. Ik heb drie kinderen, maar die wonen ver weg. In de Oase kan ik met anderen praten en verschillende mensen ontmoeten. Ik hou ervan tegen mensen te praten, maar mis soms iemand in mijn leven om mee te babbelen en knuffelen.”

Of Basdew wel eens heeft gedacht aan een terugkeer naar Suriname? “Ja, maar ik ben te oud. Wat moet ik nu daar? Zeker op mijn leeftijd is het moeilijk om nog contact te krijgen. Dan ben ik helemaal alleen. Wat ik wel echt mis zijn de feestdagen in Suriname. Dan was het dagenlang feest met muziek en lekker eten”, zegt Basdew terwijl hij wegdroomt. Dan serieus: “Het is moeilijk voor ons hier hoor! Het is zo koud in Nederland.” De glimlach verschijnt weer. “Maar vandaag is het lekker weer en heel gezellig!”

geen Reacties

Reageren

Er zijn nog geen reacties geplaatst.

Plaats een reactie

Lees voor u reageert onze algemene voorwaarden. Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Uw IP adres is geregistreerd (wordt niet gepubliceerd).