De New York Times noemt Utrecht in top tien van ‘favoriete Europese plekken aan het water’. Volgens correspondent Nina Siegal heeft Utrecht unieke werven en grachten en één van de meest bruisende terrasculturen van Europa. 

Nina Siegal woont al meer dan tien jaar in Amsterdam. Ze schrijft dat ze vaak teleurgesteld is wanneer ze in andere Nederlandse steden komt omdat die volgens haar allemaal op elkaar lijken, maar Utrecht niet. “De Utrechtse grachten zijn heel anders dan de grachten in andere steden”, schrijft Siegel. “Het unieke komt vooral door de werven in Utrecht, waar bootjes vlak langs kunnen varen en overal kunnen aanmeren. De werfkelders functioneren nu als woningen, restaurantjes of cafés.”

Siegal schrijft: “In de lente veranderen de werven in terrasjes waar iedereen kan flaneren of dineren in de zon, vlak langs het levendige water waarop van alles voorbij komt: kajaks, vlotten en zelfs af en toe een soort Venetiaanse gondel.” Het aanmeren in de Amsterdamse, werfloze grachten gaat dan ook een stuk moeilijker, volgens haar.

Bruisend terrascultuur

“Utrecht heeft één van de meest bruisende terrasculturen van Europa”, meent ze. “Ik zat met mijn gezin laatst bij The Colour Kitchen op de werf aan de Oudegracht, toen de Japanse kersenbomen volledig in bloei stonden en de treurwilgen frisgroene blaadjes hadden. Het voelde alsof we samen met de hele stad op een uitstapje waren: er moeten wel duizenden mensen aan de grachten gezeten hebben die zaterdag.”

In de lijst van de New York Times worden onder andere ook de Moldaurivier in Praag, de haven van Hamburg, de fjorden bij Bergen en Brighton Pier genoemd.