De pakkenwinkel GMraven verhuist vandaag. Eerder was de winkel nog te vinden in een souterrain aan de Schoutenstraat, nu is de winkel wat zichtbaarder voor publiek. De winkel steekt namelijk over en is nu op Schoutenstraat nummer 3 te vinden.

Dit jonge Utrechtse bedrijf maakt bijzondere pakken in samenwerking met onder andere een aantal Utrechtse kunstenaars. De kostuums zijn aan de binnenkant voorzien van kunst. DUIC interviewde een paar maanden geleden eigenaar Guus van der Kemp. Lees hieronder dat artikel uit de DUIC krant terug;

De subtiele combinatie van kunst en een strak pak

Utrecht is een stad met een grote creatieve sector. Steeds vaker komen verschillende ondernemers naar voren die deze sector op de kaart weten te zetten. Dit keer staat het modelabel GMraven uit de Schoutenstraat in Utrecht centraal. Een vraaggesprek met de eigenaar van het bedrijf. Guus van der Kemp (29): “De das mag weer.”

Welk bedrijf heb je?

“Het kledingmerk GMraven. Hier worden pakken gemaakt met kunst verwerkt in de voering aan de binnenkant. Deze voering wordt volledig ontworpen door kunstenaars. Aan de buitenkant lopen klanten zo met een strak pak, maar met aan de binnenkant iets wat alleen de drager weet: kunst. Het moet subtiel zijn en geeft de drager net dat beetje extra. De kunstenaars creëren zelf ontwerpen die dan in de pakken worden gevoerd. De hoge kwaliteit stoffen en strakke snit zorgen voor een hippe uitstraling. GMraven moet echt een combinatie zijn tussen suits en art.”

Wanneer ben je hiermee begonnen?

“Na mijn opleiding International Business Management in Amsterdam werkte ik als projectmanager voor adviesbureaus. Daar was ik wel klaar mee en ik vertrok naar China, omdat die plek mij enorm trekt. In Shanghai was de economische crisis echter ingeslagen en werden alle expats eruit gebonjourd. Daar werken kwam er dus niet van. Mijn vrienden namen me mee naar een kleermaker waar het idee voor de maatpakken ontstond. Ik heb toen besloten om vanuit Nederland met vier Chinese kleermakers samen te werken en mijn bedrijf hier op te richten.”

“GMraven moet echt een combinatie zijn tussen suits en art”

Waarom concentreerde jij je op pakken?

“Ik ben zelf enorm fan van een mooi pak. Ik keek in die periode naar de Amerikaanse televisieserie Mad Men over een reclamebureau in de jaren vijftig. Die mannen zagen er prachtig uit. Strakke pakken, een mooie das en een hoedje. In een pak voel je je nou eenmaal wat serieuzer. Het hoeft ook weer niet kakkineus Jort Kelder te worden, maar ik merk dat het weer populairder wordt om een pak te dragen. Mét das. Het mag weer.”

Wat is bijzonder aan GMraven?

“De meeste pakkenmerken gaan voor massa is kassa, maar ik wilde geen standaard pakken maken. Ik ken geen andere bedrijven die kunst verwerken aan de binnenkant van een pak. Er zijn wel schoenenmerken die kunst verwerken in hun product, maar dat is vooral met één kunstenaar. Het is dan ook heel kostbaar om te maken. Je marge gaat totaal over de kop, maar ik onderneem met de gedachte dat je toffe dingen moet maken. Dan komt de rest vanzelf. Het is een concept waar ik geen patent op kan krijgen en dat erg kostbaar is in de productie. Maar door gedegen samenwerkingen te zoeken lukt het toch. Je moet het niet in je eentje willen doen. Samen ondernemen is het nieuwe ondernemen.”

“Utrecht is een plek met heel veel kunstenaars en daarom bij uitstek geschikt”

Wie zijn je klanten?

“Van kunstenaars tot aan zakenlieden. Bekende Nederlanders zoals Gerard Ekdom en Jeroen Stomphorst hebben een pak van mij, maar over het algemeen zijn het pas afgestudeerden. dertigers en veertigers. Vaak zijn het trouwerijen waar mijn pakken worden gedragen, dan zoek je natuurlijk naar iets speciaals, maar ook voor dagelijks gebruik wordt het aangeschaft. Ik zit niet in een goedkoop of enorm duur segment, maar ik ben niet te vergelijken met andere soortgelijke bedrijven.”

Met welke kunstenaars werk je dan samen?

“Jammer genoeg kon ik niet even mijn laptopje open klappen en het bedrijf starten. Eerst moest het merk goed in de markt staan. Toen ik kunstenaars benaderde dachten ze wel even: ‘wat is dit?’. Maar zodra ze doorhadden dat er geen Pipo de Clown met een ideetje voor hen stond werden ze enthousiast. Bij het zien van hun eigen pak begrepen ze het concept. In het begin waren het alleen Utrechtse kunstenaars. Zoals typografisch artiest Guido de Boer en Sebastiaan van Weelden, maar al gauw kwamen er ook kunstenaars uit andere steden bij. Daarna ging het balletje rollen. Het is voor kunstenaars natuurlijk ook een nieuwe en bijzondere manier om hun werk te tonen.”

Hoe heb je de financiën gevonden voor je bedrijf?

“In het begin met een hele kleine lening van mijn moeder. Dat was echt om op te starten. Later kreeg ik een opstartlening van het KF-Hein fonds en stichting Cultuur+Ondernemen die ondernemers in de culturele sector in Utrecht ondersteunen. In januari 2015 opende de winkel. Recenter heb ik via een succesvolle crowdfunding het geld bij elkaar gekregen om uit te breiden. Voor 30 procent van de aandelen heb ik € 75.000 bij elkaar gekregen. Ik ben niet van de leningen van de bank. Die denken wat mij betreft te veel in eigenbelang en willen alleen maar eigen risico’s indekken. Met deze crowdfunding werk je veel meer met echte investeerders.”

Is Utrecht een goede plek voor jouw onderneming?

“Utrecht is een plek met heel veel kunstenaars en daarom bij uitstek geschikt. Rotterdam is ook erg creatief, maar in Utrecht gebeurt heel veel op dit vlak. En iedereen werkt met elkaar samen. Het is een goede community. We gaan als een tiet en proberen meer en meer kunstenaars te ondersteunen.”

Wat gaat de toekomst brengen?

“Begin april krijg ik de sleutel van het nieuwe pand op de Schoutenstraat. Dan zit ik op het winkelniveau en veel meer in het zicht. Dit moet echt het jaar worden waarin GMraven bekend gaat staan als hét merk dat met kunstenaars werkt. Naast de nieuwe winkel gaan we ook in externe winkels pakken aanbieden. Er komt bijvoorbeeld in Groningen een shop-in-shop in samenwerking met een Groningse kunstenaar. Het blijft exclusief, maar uiteindelijk moet het natuurlijk wel groeien. Dat doen we door de pakken in beperkte oplage te blijven produceren.”