Omwonenden van verslaafdenopvang Leidsche Maan in Leidsche Rijn zijn de overlast van drugsverslaafden beu. Volgens de omwonenden wordt er rondom het hostel van het Leger des Heils gedeald, is er sprake van prostitutie en wordt er niets aan die overlast gedaan.

Verschillende buurtbewoners stapten zaterdag dan ook uit onvrede uit de overleggroep, waarin politie, GGD, gemeente, hostelbeheerder Leger des Heils en enkele bewoners zitten. “Wij zijn mee gaan doen aan het overleg, omdat wij het belangrijk vinden dat er draagvlak blijft voor de opvang van harddrugsverslaafden. Dat draagvlak brokkelt nu enorm af en we zien buurtbewoners steeds minder tolerant worden”, zegt een van de bewoners die uit de beheergroep is gestapt tegen AD/UN. Allen willen ze anoniem blijven, uit angst voor reacties van de verslaafden.

Meldingen

De politie benadrukt dat zij alleen op kunnen treden tegen wanneer er melding van de overlast wordt gemaakt. Volgens de bewoners hebben zij dit ook gedaan maar zijn ze meerdere malen doorgestuurd naar de wijkagent. “Het is een vicieuze cirkel: de politie doet niks zonder een melding, maar weigert tegelijkertijd meldingen aan te nemen”, aldus een van de bewoners.

Naar aanleiding van de toegenomen klachten liet de GG&GD een buurtenquête uitvoeren. Hieruit bleek dat een kwart (23%) van de respondenten wel eens een melding heeft doorgegeven van overlast of gevoelens van onveiligheid in de buurt. In tegenstelling tot wat de buurtbewoners in de krant zeggen, blijkt uit de enquête dat de respondenten over het algemeen (zeer) tevreden (47%) zijn over de afhandeling van de meldingen. Wel kwam ook in de enquête naar voren dat de onvrede die er is, komt doordat er geen actie is ondernomen na de melding.

“Inherent aan soort opvang”

Volgens locatiemanager van de Leidsche Maan, Merijn Musch, is enige vorm van overlast inherent aan een verslaafdenopvang, maar is er geen sprake van structurele en onoverkomelijke problemen. “Het beeld dat we er niks aan doen, klopt niet. Onze cliënten weten dat er maatregelen genomen worden als zich niet aan de afspraken houden. Dat bespreken we niet met de omwonenden, want dat ligt ook gevoelig vanwege de privacy. We doen dus wel veel, alleen zien de bewoners dat niet altijd. En vaak is er een gevoel van onveiligheid, terwijl het niet echt onveilig is.”