Onder de Mensen is een serie verhalen van DUIC waarin we zoeken naar voorbeelden van hulp, ondersteuning en initiatieven in Utrecht. Bij wie kun je terecht voor een steuntje in de rug om je leven weer op de rit krijgen? Hoe ondersteunen en helpen mensen elkaar om een stapje verder te komen? Wie zijn de enthousiaste initiatiefnemers die opstaan voor hun buurt? Deze keer deel 50: Salwa Halaoui.

In Nederland hebben 2,5 miljoen volwassenen moeite met lezen, schrijven of rekenen. Tijdens de Week van de Alfabetisering is er aandacht voor deze problemen en zetten verschillende organisaties zich in voor ‘een samenleving waarin ruimte is voor een leven lang ontwikkelen’. Salwa Halaoui (44) begon lang geleden al aan Nederlandse les en is inmiddels zelf ook vrijwilliger bij een groep studenten. Ze vertelt: “Het is heel belangrijk om goed de taal te spreken om mee te kunnen doen in de samenleving. Dat heb ik zelf meegemaakt.”

Salwa kwam in 1998 vanuit Libanon naar Nederland. Frans en Engels had ze al op school in het Arabische land gehad, maar Nederlands? “Ik sprak geen woord. Toen ik hier kwam besloot ik samen met mijn man zo snel mogelijk Nederlands te leren. In de eerste jaren kon ik me verstaanbaar maken in het Engels, maar uiteindelijk moet je toch de taal spreken van de plek waar je bent”, vertelt Salwa. Het was erg lastig om de grammatica onder de knie te krijgen. “Het Arabisch is natuurlijk totaal anders dan Nederlands. Ik heb veel moeite met de grammatica, omdat wij eigenlijk andersom praten. Als ik in mijn hoofd vertaal vanuit het Arabisch naar Nederlands, is de zin helemaal verkeerd”, ze lacht. “Dat is lastig want ik denk nog vaak in het Libanees.”

In de eerste periode kreeg ze Nederlandse les aan het ROC en ontwikkelde ze spreken en lezen al redelijk snel. Door zwangerschap en jonge kinderen kwam de taalles echter op een lager pitje te staan. Salwa besloot later weer te beginnen bij Taal Plus, waar taallessen voor anderstaligen worden gegeven. “Op straat kon ik niet altijd uitleggen wat ik wilde en om beter met mensen te communiceren ging ik toch weer de boeken in.” Salwa grinnikt: “Nederlandse mensen praten nogal snel.”

Het hielp om weer naar de les te gaan. Nederlandse boekjes lezen kon Salwa wel en ook op het schoolplein met ouders van andere kinderen kon ze kletsen, maar die grammatica bleef lastig. “Met een docent leer je veel sneller. Er staat meer druk op en iemand kan je fouten goed verbeteren. En een taal leren is leuk, maar met mensen van over de hele wereld samenkomen en samen iets leren is al helemaal interessant!”

Salwa kwam via Taal Plus ook in contact met Taal Doet Meer in Utrecht en besloot hier als vrijwilliger te gaan helpen. Ze helpt tegenwoordig een groep bij het maken van huiswerk of is de vragensteller in een vraag-antwoordspel. “Heel veel dingen doen we”, vertelt Salwa opgetogen. “Ik vind het belangrijk om ook mensen te helpen, zoals ik ooit ben geholpen, maar ook om in contact te blijven met de taal. Tijdens mijn werk als administrateur spreek ik niet zoveel mensen dus is dit een mooie mogelijkheid om in het Nederlands bezig te blijven.”

Voor mensen die nog twijfelen of ze zich moeten aanmelden om beter de taal te leren heeft Salwa nog wel een advies: “Probeer het gewoon. De docenten hebben heel veel geduld en geven veel tijd op om je zo goed mogelijk te helpen. Als je de kans hebt om het te leren moet je die toch grijpen?”

Laaggeletterdheid is in Nederland een groot maatschappelijk probleem. Voor mensen die onvoldoende kunnen lezen, schrijven en/of rekenen kan het lastiger zijn om mee te doen in de samenleving. Moeite hebben met lezen en schrijven heeft grote gevolgen. Van 9 tot 15 september is het de Week van de Alfabetisering. Wil jij ook taalvrijwilliger worden en op die manier verschil maken in de Utrechtse samenleving? Op www.digitaalhuisutrecht.nl vind je alle informatie.