Voor het monument in de Utrechtse Zeeheldenbuurt wordt een nieuwe toekomst gezocht. De Hogeschool Utrecht is momenteel in het pand gevestigd en zal eind 2015 naar de Uithof verhuizen.
Het pand is in 1852 opgericht aan de F.C. Dondersstraat en na 95 jaar vol met oogoperaties, patiënten, brilmetingen en verbouwingen is het gasthuis in 1989 naar De Uithof verhuisd. Sinds 1990 is de Hogeschool Utrecht met de faculteit Institute for Life Sciences & Chemistry gevestigd in het pand. Met de verhuizing van de Hogeschool, onderzoekt de Utrechtse investeerder Driestar BV de toekomst van het historische gebouw.
Een van de voorkeuren voor de toekomst van het pand is een nieuwe passende maatschappelijke functie. Een onderwijsinstelling, een museum of misschien een kliniek. Na restauratie en verbouwing wellicht in combinatie met luxe wooneenheden of karakteristieken. Driestar BV staat open voor suggesties en ideeën.
Het zou volgens de investeerder mooi zijn als de gemeente de verschillende functies in het bestemmingsplan kan opnemen. Driestar BV wil een plan neerleggen waar ontwikkelaar, monumentenzorg, de gemeente en buurtbewoners achter staan. Dat wat als waardevol en monumentaal wordt gezien, zal de investeerder respecteren. Eventuele nieuwbouw moet daar qua architectuur en volume naadloos op aansluiten.
Ook aan zaken als ontsluiting en parkeren zal aandacht worden besteed.
11 Reacties
ReagerenDit is een prachtig pand. Ik ben er enkele malen binnen geweest toen de oogkliniek er nog zat. Nu woon ik alweer bijna 30 jaar er vlakbij en kom ik er vaak langs.
Over de bestemming heb ik verschillende uiteenlopende gedachten:
1. Laat de buitenkant zoveel mogelijk ongemoeid, althans van de bouw voor 1970/1980. Vooral het raam van de voormalige operatiekamer op het noorden is langzamerhand uniek in Nederland (tot in de jaren 60 was het doorgaan van een operatie afhankelijk van goed licht van buiten; vandaar het enorme – en dure! – raam). Mooi is het misschien niet echt, maar het is een schoolvoorbeeld van de operatiekamers in Nederland van de eerste helft van de 20e eeuw. Zoek op internet bijvoorbeeld eens de vergelijkbare ramen van het – nu afgebroken – Diakonessenhuis.
2. Helaas kun je niet elk pand als museum inrichten (en misschien maar goed ook). Maar het pand zou het wel waard zijn. De nieuwe functie in lijn met de voormalige functies zou natuurlijk prachtig zijn. Maar ook een functie die het toegankelijk maakt voor het publiek. Op dit moment denk ik dat een horeca-functie toch ook bekeken moet worden. Plus het idee om hier appartementen voor senioren te maken. Ook al ben ik er nu nog niet aan toe, ik zou het niet gek vinden om hier ook de laatste jaren van mijn leven in de Zeeheldenbuurt te kunnen blijven wonen.
3. Als buurtbewoner zou ik er graag eens een rondleiding in willen krijgen. En ik weet dat anderen er ook zo over denken.
In 1979 heb ik als jochie van 9 daar een week of zes doorgebracht, inclusief 2 oogoperaties. Zou het op zich wel grappig vinden als in (een deel van) dit pand een “oogheelkundig” museum zou komen. En dan in de ruimste zin van het woord, dus alles wat met ogen te maken heeft. Dus ook de geschiedenis van bijvoorbeeld oogprotheses, werking van het oog en de opleiding tot oogarts.
De HKU is momenteel hier niet gevestigd…. chemistry en life sciences van de HU is hier gevestigd.. Hierop ben ik zelf actief op het moment
groet
Het Gasthuis is gesticht in 1858. Het pand is gebouwd in 1894.
een nieuwe bestemming… eeeeh eeh laat me denken. Appartementen…?
Ik ben een naaste bewoner (zeeheldenbuurt) en weet heel erg weinig van de historie en huidge inrichting van het gebouw.
Ik zou een rondleiding heel erg op prijs stellen. Dat zou ongetwijfeld ook ideeen voor toekomstig gebruik prikkelen ;>)
Ik sluit mij aan bij de reactie van Kees. Appartementen voor senioren, al heb ik het idee dat veel van die appartementen verkocht zullen worden aan mensen die in de Uithof werken.
In navolging van de meesterlijke verbouwing destijds van het oude Antoniusziekenhuis in Utrecht – Oost: sociale volkshuisvesting, huurwoningen tegen een betaalbare huur voor de lagere – en de midden-inkomens. Hard nodig!
Appartementen voor jongeren voor de middengroep, senioren hebben alle mooie plekken in de stad al in beslag genomen
maar we weten toch allemaal wel dat het yuppen appartementen worden..
Michel en Leo, sociale volkshuisvesting moet m.i. in ere hersteld worden en zijn oorspronkelijke functie terugkrijgen: bouwen dan wel verbouwen voor mensen met een smalle en een iets grotere beurs, goede, prettige huurwoningen waarin het fijn wonen is (eerste levensbehoefte) voor de buschauffeur, de politieman en de schooljuf. Nu wordt deze groep gedwongen zich voor drie of meer decennia lang in de schulden te steken voor een repatief veel te dure koopwoning. Dit ideaal weer mogelijk maken is een politieke keuze a la de roemruchte Amsterdamse wethouder Schaefer die de legendarische woorden ‘in gelul kun je niet wonen’ sprak en vervolgens voor de gewone man of vrouw kwalitatief goede huurwoningen ontwikkelde, ook op mooie plekken in de binnenstad. Die kant moet het weer op en het oude Ooglijdersgasthuis zou zich prima lenen voor die omslag. Geen yuppenapartementen dus, yuppen gaan maar wat duurs kopen elders op de woningmarkt. Het Ooglijdersgasthuis is gemeenschapsbezit.